117 resultaten.
Premier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Heer Asscher heeft de wens om de premier te worden.
Voordat het zover is zijn er nog een paar horden
te nemen door de PvdA, in peilingen wat klein,
het kon als Trump-verrassing best eens Geert Wilders zijn.…
het beest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 121 rondhangen en bemerken
weigeren naar huis te gaan
niet meer op je benen kunnen staan
moe zijn van dat zo gezegde werken
het beest kwam boven en blijft drijven
zinloze gesprekken, verloren dromen
moeilijk daar nog doorheen te komen
de duivel heerst, laat onrust verschijnen
een cafeetje hier of een taverne daar
wat jenever en wat glazen bier…
Geestelijke voedselnood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Oude, stoffige boeken,
worden steeds minder gelezen.
Onbekende schrijvers,
gaan roemloos ten onder.
Oude boeken worden verpulpt.
Worden tot kranten vermaakt.
Zonder geestelijk voedsel,
worden mensen niet groot.
Sterven dichters.
Gaat menselijkheid dood.…
Lopen- lopen, LOPEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 Ik loop en kom vooruit,
ik loop kijk in de rondte
'k loop, 'k voel m'n kuit
alsof m'n been niet wil.
De verte komt niet nader
lijkt steeds verder weg
toch zet ik elke stap
omdat m'n hoofd het zegt.
De einder is nog net zo ver
als toen ik begon te lopen,
m'n benen willen nu niet meer
'k begin naar het einde te hopen.
Verlangen naar…
Nooit genoeg van het leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Nooit genoeg van het leven
dat de ogen opent iedere
nieuwe dag. Met een telkens
iets vergeten slijt het
verleden tegen een beter
weten door het optimisme
van een nieuw gezag.
Dagelijks is het een lijden
van een strijder tegen de tijd.
Een dagelijks verlies van vreugde
dat zich niet met een kennis van
nieuwe toekomstmogelijkheden bevrijd…
Jeugdpuistjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 174 Last van een stralende lach,
een open gezicht,
een frisse blik of integratie,
pleinvrees of ... (weet ik veel) acceptatie?
Last van regen of van zon,
want onder een capuchon
is je gezicht niet te zien of
heb je iets te verbergen misschien?
Ongeschoren of moet je naar de kapper
't scheelt wel, ben je knapper
ben je wel te herkennen? Of…
Eenzaam moederhart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 566 Als dagen en nachten in elkaar zijn geweven
geen enk’ le lichtstraal nog d’ aarde raakt
en eenzaam onder de sterren wordt gebeden
terwijl zij aan ’t sterfbed van haar kindje waakt.
Raak niet Heer, aan het kostbaarste in m’ n leven
mijn bloemetje dat U nauwelijks bloeien liet
alle aardse bezit mag U van mij ontnemen
behoed mijn kind dat U naar…
Het valt 8
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 En de wind valt, uit zijn schaduw
En het licht staat in zijn donker
En ook het bloed stelpt zelfs
Zijn wond, wonden, gedachten
Splijten, oceanen, roeren,
Een mens twist met God, en
Verliest, gaat ten onder, valt
Maar staat, in Hem.
Ook mijn neigingen komen voort
Uit blind verlangen, de neiging
Tot de beweging tot de aanzet,
Van het geëtste…
Waarom, lieverd?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 Je had me alles voorgezegd
toekomstdromen in een aangereikte adem vervoegd
trouw en openheid voorgekauwd
in doctorale precisie.
In elke vleselijke navertelling
onversneden liefde toegefluisterd
met in elke adem, elke zucht
aandrang naar blijvende verbintenis.
Waarom zou ik ooit vermoed hebben
dat je de draaiing van de schaduwkant
zou nuttigen…
sneeuwvlokje
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 170 dwarrelend,gedragen
kom je naar beneden
begeleid door zachte wind
beland je in mijn hand
ik sluit mijn hand
maar ook mijn ogen
ik maak een wens en
prevel mooie woorden
maar je was weg...
toen ik opende mijn hand
was er enkel één druppel water
op de plaats van wit kristal!…
leonard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 243 een ijdel schildpad
in maatpak gehesen
walst kruipend in mijn oren
hees bronstig
voert het mij
van manhattan tot berlijn
zwierig en innemend
zinspreekt hij
van frivool tot weemoedig
poëtisch lispelend
walst schilderend hij
met ouderdom en verval
glasscherven zijn het
die verlokken tot kijken
in spiegels van het leven
het bladert…
niemand meer
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 367 er is hier niemand meer
en er klinkt niets
behalve dan het gorgelen
uit de schuimende
mond van de zee
en jij in mij ...…
L o s
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 282 met daadwerkelijke beleving
maak ik mezelf los
los uit de wildernis der gedachten
los van zielsperikelen
los van geestelijke vervuiling
los van dwalend verstand
los van vooroordelen
los van iedere onaangename band
want met het besef
dat niet alles vast staat
voel ik mij losser dan ooit…
In cirkels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 165 In de kern van cirkels gevormd door één regendruppel
vergroot mijn visie door de deining aan de waterkant.
Het meer dat zich laat schitteren door het avondlicht
leeft jouw warmte op waar ik met gedachte ben gestrand.
Draaierig verwateren dromerige belevingen in mijn utopie
terwijl jij mij hypnotiseert door cirkels van mijn traan…
Herhaling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Bomen blijven
bijna eeuwig vruchtbaar
ze baren bladeren
telkens opnieuw
tot ze moe zijn
vallen en wegwaaien
gekleurd
door vermoeidheid
door zwieren en zwaaien
aan takken
totdat die kaal zijn
en weer opnieuw baren.…
Verzuchting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 men bidt om vrede
in welke taal dan ook
tijdens de schemer
herbergt het dal haar doden
iedere dag opnieuw
tranen zijn niet aan te slepen
evenals kisten
de zon verzoekt Ares
om vrede, salaam, sjalom, pax
te verzegelen met vers geboren regen
zodat men het prille begin
kan omhelzen in alle vrijheid…
wolkenzwemster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 wat zij onder ogen denkt, blijft nog
ongezien. ze snijdt uit littekens
het ijs in rechte banen. met stukken
bouwt ze wat bewegen kan. ergens
ademen kieren in haar plaats. ze scheiden
ruimte tot het nooit veilig wordt. in het wak
zoekt ze kleuren, danst ze zonder as.
zo blijft zij zeker : onder de bovenlaag
zwemt ze naar de wolken.…
Het paard van Sinterklaas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 706 Welke....
zou hij kiezen?
de keuze dit jaar
voor Sint groot
Welke.....
zou hij
in de bek kijken?
want 't paard kreeg hij kado
van Holland
van onze Koning
die heeft z'n paarden
hier gestald
Genoeg gras
voldoende stro
de herfstzon
als 'Hollands warmtebron'
De Sint
stond zich
onder de mijter
.....te krabben
Een zwart paard…
Lingerie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 530 Wist niet dat er een vrouw bestond
Die perfecte keuzes maakte voor haar
Lichaam is de reden, dat er lingerie bestaat.
Haar strakke billen hellen langzaam onder haar string.
De bandjes van haar b.h. naadloos over haar schouder
dragen haar prachtige borsten als:
Wat ben je sexy, wat ben je mooi!
Meer vrouw word jij niet als in lingerie bij mij…
Hoe lang nog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 468 ik sta met
handenvol bladeren
kijk naar de lucht
biedt het blauw
alle kleuren aan als
de wind zacht zucht
zij voelt de wanhoop
van het herfstgebaar
het eonen oude ritueel
groeien bloeien oogsten
in herhaling van seizoenen
zonder hemels commentaar
dwalend in de
sterrenwolken lijken wij
er niet meer bij te horen
zelfs de boodschap…
Hallelujah
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 317 Ik hoorde van een nieuw akkoord
Het werd gespeeld en werd verwoord
Een klaagzang enig in zijn soort
dat troost bood in dit aardse oord
Hij zong van hel en hemelpoort
Nu is dan zijn gebed verhoord…
Kent gij 't land zo rijk gezegend
poëzie
3.0 met 4 stemmen 418 Kent gij 't land zo rijk gezegend,
Kent gij 't weergevonden Eden?
Mensen zonder vijgenblâren
Wandlen daar naar de oudste zeden.
Vroeger was 't een warlig Babel
Door het onding: Revolutie,
Ieder school er, ieder huisde er
In 't gebouw der Constitutie!
Ieder mat en ieder paste,
Ieder woog en ieder stutte,
Schudde zelfs d'Aartsvader…
Onvervreemdbaar
gedicht
3.0 met 30 stemmen 8.966 Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver bij de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van jongs af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.…
Het valt 7
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 121 Het kruisigen van brood
En water, melk en honing,
Sprekende val tot de rots,
En keer, tot de zee, die valt,
En beukt, en neigt, en breekt.
Ook ik ben de zee, en ik zwijg
Want ik ben de wind, en ik
Opteer want ik ben het land,
Droog, nat, oorlog, winter.
Honger en gebrek, twijfel
En blindheid, ik ben melaats,
Toch ontstaat het…
Bezoek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Het wil nog steeds niet bij me binnenkomen
Dat deze lompe patser en proleet
Het volgend jaar 'Your Excellency' heet
Misschien verdwijnen straks de boze dromen
Maar hoe hij naast Obama trekkebekt
Zit daar vooral de 'President Erect'…
Een lerend mens wordt niet snel oud.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 80 Vergeet niet te leven iedere dag.
Vergeet niet dat je oorspronkelijk
mag zijn en mag blijven geloven in
jouw eigen dromen. Vergeet niet dat
jij als mens met jouw eigen normen
en jouw vrolijke lach; altijd met
jezelf bij jouw medemens mag komen.
Hoewel misschien niet ideaal. Nadelen
hebben wij allemaal. Ondanks onze feilen
en fouten worden…
laatste gedicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 435 voor Hans Andreus
er zijn dichters
die een laatste gedicht
schrijven zonder te weten
dat het de laatste is
maar er zijn er ook
(ik ken er één)
die wel wisten dat
het de laatste was
zo'n allerlaatste daad
louter als bevestiging
zouden we moeten koesteren
uit piëteit voor de dichter…
Stilvallen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 190 Durven we nog stil te vallen,
te rusten en te kijken naar de lucht
die zwaar is van grijsheid, van droefheid
of van een lied dat niet gezongen wordt.
Durven we nog stil te vallen
bij het kind dat schreit van honger,
bij de mens die sterven gaat
omdat zijn dagen zijn vervuld.
Durven we nog stil te vallen
bij eigen kleinheid, lafheid ook,…
Een mantel van Liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 489 in donkere eeuwen, ooit
het ongekerstend land.
de schamele oogst
ternauwernood een schutse
tegen honger en kou.
een zonnewende draait
naar Wodan en Wulder als
de landman omheen
hoogslaande vuren danst.
hij smeekt om
goedgemutste winterdagen.
uit het warme zuiden de mare:
Martinus, de nobele heilige,
van soldaat naar pontificaal.
een…
Leonard Cohen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 286 De grote zanger zwijgt,
maar wie nog horen kan,
luistere naar zijn stem.
De wijze dichter schreef,
maar wie nog lezen kan,
leze zijn gedichten.
De grote ziener zag,
maar wie nog kan kijken,
ziet.
Wie voluit durft te leven,
dooft zijn eigen vlam.…