94 resultaten.
Aan de kust
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 105 Als een vuurtoren aan de oceaan
Gelijk 'n adembenemend imposante sirene
die mij telkens doet verstenen
vast in het heden, nooit vergaan
mijn schepen op de woeste zee
die het leven mij heeft gegeven
zolang ik haar, perfect in licht geschreven
of in levenden lijve van dichtbij mee
mag maken, een minuut of tien, een halve dag
gelukkig met…
luchtruim
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 51 was ik
een vogel
ik blies nieuw
leven in
mijn oude
veren dan
koos ik het
luchtruim
een subtiel
tapijt van
veren liet
ik voor jou
lief achter…
Het nieuwe jaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 145 Het jaar is nog niet echt begonnen
Want er is nog geen kabinet
Het nieuwe kabinet
Wordt een meesterzet
Een zet
Een duw vooruit
Met een nieuw geluid
Een samenspel
Opgewassen tegen
Elke rel in de Tweede Kamer
Waarbinnen de minderheden
blijven zoeken naar de mogelijkheden
Om hun plannen
In te voltooien
In het midden wordt geïnvesteerd
Die…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 398 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…
Herfstgedachten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 205 Ik blies op mijn jachthoorn
een welkom ter ere van de herfst
het hert is erg geschrokken
zelfs een herfstblad zou dat kunnen
en naar beneden dwarrelen op het pad
de kleuren boeien mij ieder jaar weer
heeft het iets met mijn eigen herfst te maken
het lijkt of ik steeds beter kijk
alles ontluikt om mij heen, fascinerend
de paddenstoelen…
Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 kon je het verdriet voelen
van zo velen om je heen
het eelt op je ziel
zou smelten in mededogen
nog steeds heerst het taboe
pijn niet te mogen tonen
flinkheid en aanvaarding
zijn als deugden aangeprezen
zie de mens in kwetsbaarheid
elk harnas heeft roestige gaten
geen robots zijn wij met wachtwoord
op ieder lijf staat DOOD geschreven…
september
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 druppel voor druppel
verjaart regen in de oceaan
atomen van haperend vlees
verwarren zon met maan
o, hemel nergens zichtbaar
in wolkenloos rookgordijn
onbeschreven blad, leeg
door verregaande letterpijn
kantlijn klinkt als evenaar
lachen als een hard gelag
alle huid, mergel, aarde
sterft op deze laatste dag…
Liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 135 Lang heb ik gezocht naar dat ene woord
Naar die regel of zin die het omvat
Zo weinig wordt het nog gehoord,
“Ik heb jou altijd LIEF gehad”
Dat woord, het wordt zo weinig nog gevoeld,
De diepte die het in zich heeft
Waarmee ook werkelijk wordt bedoeld
Dat iemand zijn hart jou geeft.
De eeuwige LIEFDE die ik altijd heb gezocht
Wordt toch…
September
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 92 September licht heeft iets bijzonders.
Het is doorschijnend
als een gelaat van een oude,
magere man.
Enkel scherpe trekken blijven over.
De herinnering aan het volle leven
dat voorbij is.
Het overbodige is weg.
En wat nog is,
zal niet lang blijven.…
Kasteel.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 Wie....
droomt zich
geen kasteel
een gracht met ophaalbrug
Een jonkvrouwe
die met een blos...
aan haar venster
staat te wachten
Het 'teveel'
niet of nooit
binnen handbereik
naar aardse nuchterheid terug
De lakens in dekens
verknoopt en verward
onder het bed
op zoek naar sloffen
Kasteelheer...
in het diepst
van m'n gedachten…
De jaloerse petomaan
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 298 Hoog in de bergen woonde eens een petomaan
Hij had het schuim op z'n lippen staan
Omdat zijn verloofde in het dorpje benee
Al de hele nacht met een andere kerel vree
De jaloerse petomaan
Is een helling op gegaan
Hij liet een wind, hij liet er twee
Lawines raasden naar het dorpje benee
De jaloerse petomaan
Is de bajes in gegaan
Hij liet…
In ogenschouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 zo laat het licht nog
een avondzonnestraal
de wind op de vlucht
na een dag van wanorde
het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt
‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’
-
ik ontrafel doordacht
mijn eigen onstuimigheid
in deze verademing lijkt
het leven transparant
och, hoe onschendbaar…
Meerkoet
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 362 Een meerkoet wordt wel eens
denigrerend
een waterkip genoemd.
Ik zie er toevallig nog steeds
een edel dier
met een priesterbefje in.
Ik heb dan ook meerdere
meerkoeten toegeknikt
als toekomstige pausen.
In het koeterwaals
stiekem beëdigd.…
Despacito.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 155 Mijn neus in je warme vacht en we genieten gemeend en zo waar
Verliezen elkaar geen seconde uit het oog en zo hoort het maar.
Fluister duizend schattige woordjes in je oortjes rein
Samen alles doen, uren aan een stuk en net dat is uniek en fijn.
Wat poetsend fluitend - Despacito - en je kirt van deugd en lust
Uitwenen, lachen soms een heftige…
Nachtelijke onrust
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 176 Geluk als dagdroom
hangt aan een zijde draadje
dat gezworen trouw
vreedzaam koestert in de nacht
als bij voor- en tegenspoed.
Intensief in beeld
leven herinneringen
in één gedachte
op een zwarte bladzijde
dat sterrenhemel omringd.
Schitterend gekleed
belicht op het podium
in de eeuwigheid
blijf jij mijn inspiratie…
De apocalyps
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 jij sloeg
de bladzijde om
zag nog net
de flits van de
laatste waterstofbom
weg was de wereld
ontdaan van natuur
en het beetje cultuur
dat wij in vele generaties
beschaving hadden vergaard
verdwenen de muur
van het huis dat
onderdak bood aan
een knus en vooral
liefdevol leven thuis
het was geen vertwijfeling
maar een zeker weten…
Voor mijn zuster.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 811 Als ik op haar peinze, o Jesu,
- en ik peinze op haar gedurig!
op mijn zuster Valentine,
op haar ziekte zo balsturig,
op haar heengaan zo gelaten;
Valentine, o Valentine,
lam dat leed, en niet wou blaten! -
Als ik op haar peinze, o Jesu,
die zó vroed was, zó goed was;
die zó liefhad, U zó liefhad,
ons zó liefhad; ach en zoet was,…
Saoedische vrouwen mogen rijden
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 168 De heren in het oliekoninkrijk
zien het met lede ogen aan dat vrouwen
gestaag hun plekje weten uit te bouwen:
Ze rijden straks in auto’s door hun wijk.
Saoedi’s, weet wel wat je gaat verspelen:
Straks moet je ook je krul-wc nog delen.…
Lied van het leven
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.167 Leven wil ik, levend leven,
Leven zonder op te geven,
Spijt elk lijfs- en zielsgemis,
omdat leven, ‘t moge kloppen
op de kin en op de koppen,
omdat leven leven is.Want al leefde ik duizend jaren,
zonder zien een daagraad klaren
door de dikke duisternis
van ellende, leed en lijden,
Nog zou ik niet graag verscheiden,
omdat leven leven is.
Omdat…
Droog die tranen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 Droog, droog die tranen op je wangen
je hebt lang genoeg geschreid.
Voel mijn liefde voort in jouw verlangen
en weet dat ik je hierboven verder begeleid.
Ik leef alleen maar wat verder van je af
in hart en ziel zijn we nauw verbonden.
Ga niet treuren aan mijn graf
laat de rozen bloeien waar wij elkander vonden.
Droog, droog die tranen op…
Hard hoofd......
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 929 Soms heb ik er een hard hoofd in
in het ouder worden
het ‘krakkemikkerige’
het onhandige
het afwijkende van wat gewent
Maar vooral de stevige pijn
het pijnigen van de hersenen en
van het hoofd, de maag, rug, handen,
voeten, benen, ogen en oren
alles aan het verslijten
richting 'over en uit'
Maar vooral niet van weer doorgaan
we zullen…
schijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Dood, met mantel
en hoed getooid
je zit ons te dicht
op de huid
je snijdt recht door zee
in harten en illusies
je zet ons met twee
voeten op de grond
Dood, dagelijks marcheer
je in maskerades voorbij
in doorwaakte nachten
fileer je onze zielen
tot op het bot
als een speelbal
kantelen we in
de tollende wind
Dood!
raak uitgeblust…
eenzaam hart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 203 eenzaam hart
verloren zoekend
in de diepe zee
eenzaam hart
verschuilend achter bomen
als een ree
dwalend door de straten
als geen mens
meer buiten is
eenzaam hart
zoveel verdriet
verlangen en gemis
hunkerend naar warmte
maar ook warmte
doet soms pijn
eenzaam hart
wanneer zal het weer
eind'lijk zomer zijn…
Van baby naar meisje, naar vrouw- naar Oma
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 261 Er was eens een baby, in de vorige eeuw
was gewoon als ieder ander kind.
ze groeide op, met broers en zussen
dat waren er veel!
De kinderen voedden elkander op,
dat gebeurde in die tijd heel vaak
want voor je 't wist, liep
moeder wederom met een dikke buik!
Die baby werd meisje, van meisje snel vrouw
leerde een jongen kennen, er werd gesproken…
Wees welkom
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 97 “Wees welkom” zegt God de Heer
“Kom maar tot mij, mijn kind
Jij bent door mij bemind
Mijn liefde keert steeds weer”.
“Wees welkom, ik wacht op jou
Ik zal altijd voor je zorgen
Vandaag en elke morgen
Blijf maar rekenen op mijn trouw”.
“Wees welkom, wacht langer niet
Ik sla mijn armen om je heen
En ik laat je nooit meer alleen
Zal bij…
Kalverliefde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 123 Vandaag ben ik nog een door die straat gelopen
Die straat waar ik vroeger vaak door gelopen ben
En nog steeds als gisteren ieder huisje ken
Waar ik op ontmoeting met jou liep te hopen
Ik zag het huis waar ik naar de overzijde keek
Misschien zag je mij achter je raam wel gaan
En vroeg je af waarom ik niet even bleef staan
Maar als ik jou zag…
spinnen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 136 Ik laat ze gewoon lopen.
Niet omdat ik een gediplomeerde boeddhist ben,
wel omdat ik een luie opportunist ben.
Ze eten andere griezeltjes,
en dat scheelt een hoop,
qua huishoudelijk werk,
en dat zonder dienstencheques.
Ik laat ze dus lopen,
maar één enkele keer speel ik weg omlegginkje,
dan geef ik ze een zetje,
waardoor ze pakweg twintig,…
Jeanine Hennis - Plasschaert
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Jeanine met haar krokodillentraantjes,
Pseudocompassie en gespeeld verdriet:
“De optie af te treden past mij niet,
Want momenteel jaag ik op nieuwe baantjes.”
En Hennis-Plasschaert hief daarna het glas.
Een plas, en alles bleef zoals het was.…
Apotheose
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 89 Als dwarrelend blad
fladderend zoals vlinders
deelt zij euforie
als gekleurde dahlia
in een bosrijk omgeving.…
Jij danst kleuren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 131 ik leg het mozaïek
van mijn leven
nog steeds onvolledig
veel ballen en
scherpe hoeken soms
vloeien lijnen verdriet
vaak heel euforisch
maar stilte doet
vrolijkheid teniet
in afscheid zit
al het gemis dat
eenzaamheid strikt
jij danst kleuren
ik ga voor symmetrie
in samengaan
jouw visie geeft
weinig groen licht
beperkt in…