Alle inzendingen, jaar 2017, week 44

ontroer(ing) zonder mij dacht ze, ze is mijn hart dat me beweegt, me complimenteert, me laat verdwijnen als de massa waakzaam scharrelt langs hun eigen inbreng ze dwingt aan op mijn vertrek, legt een zilte vilt op het voorhoofd en dirigeert mijn adem langs de finish die ik nooit zal halen steeds harder slaat haar betoog in het ritme waarmee…

Ze grazen grazen in hun wei ze kijken kijken op naar mij Allebei wil ik ze 'op de plaat' meer dan hun hoofd Morrend.... hebben ze me beloofd mee te werken aan deze fotosessie maar van harte.... gaat het niet zijn ze er met hun hoofd niet bij?…

De maan spuwde wit een gat in zachtgrijs, omrand met een rode wolkenkrans. Van zijn lichaam had hij zich ontdaan als van een koud en levenloos ding. In dat licht was het niet nodig naar hem te reiken, hij kwam uit zichzelf. Hoezeer het doorgebroken oude licht mijn hart omsloot en warmde. In het witte schijnsel werd zijn nabijheid kalm…

Je wilt alles voor haar betekenen Maar dan komt de vraag Kan de man zonder zijn eeuwige streken? Onze daden vaak zo laag Kunnen wij onszelf wel verbeteren? Ja, we kunnen en we moeten We zijn het verplicht En we zullen boeten Boetedoening die verlicht Een man die zijn losse instinct ontstijgt Het leven bemint en viert Een geestesgesteldheid…

Ik lig te bed en luister naar het hozen van de regen op de brug. Het lijkt wel sinister gefluister, ik streel de kat op haar rug... Een late reiger is opgestegen uit zijn nest in een els aan de vaart en daalt nu met diepe vleugelslagen zijn vlucht is de vangst immers waard. Majesteitelijk maar zonder veel luister zet hij zich naast…

Daar waar de verhalen waren gebleven leefde je in landschap van andere verhalen dan die we ons herinnerden in het bed vol verlangen namen we afscheid zinnen leken te dansen in verbeelding verslaafd aan jouw genegenheid gezelligheid die je bracht bij nacht wanneer adem zijn reis had door het universum van dode bomen verdorde bloemenvelden…

Na 65 jaren nu eindelijk pensioen. Maar kijk ik naar het schijntje, waarmee ik het moet doen. Dan voel ik uitgeknepen en in mijn recht verkracht, genomen bij de ballen, en halfweg afgeslacht. En al die viezerikken, die zitten op het pluche en zelfs nog durven zingen, wiej goat nog neet noar huus. Ik laat mijn leven niet meer door dat stel…

niet dat zij zich verschuilt voor mij, zij wil er niet zijn zichzelf niet zien in de ander of de spiegel aan de wand ze voelt zich nederig, zo klein steunend op de vloer, haar land zwart spreidt zich over haar vlakke huid, zacht van aard met diffuus licht in slierten rondom ooit is zij tot minder verklaard in waarde; nutteloos en dom…

Ooit was de Herenstraat in Gouda een idyllische sfeerstraat met talloze inspirerende winkels en olijke mensen, maar dat is inmiddels voorgoed verleden tijd en de nieuwbouw zorgde voor starre patronen en identieke onbenulligheden. De sociale woningbouw zorgde eveneens voor saaie uitzichten en macabere sferen. De goedkope woningen zorgen voor…

Ik ben heel zwart, ik ben de bange held Van zoveel mug-doorgonsde schemeruren. Maar overdag dan hang ik aan de schuren, Lijkbleek, in al mijn lijkkleren gespeld. Lang slaap ik zo, tegen de kilste muren, de kop omlaag, de tenen kromgekneld; Door alles, zelfs door het bazuingeweld Van 't laatste oordeel zal mijn slaap heenduren. Toch…

Aanstaande verandering van Amsterdams wapen. De stad spreekt. I Vraagt iemand, waarom ik drie kruisen voere in 't schild? 'k Rep niet van 't koggeschip, dat ze eertijds placht te dragen, Noch breng de charters bij, die van Persijn gewagen. De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild. 'k Geef reden van die…

ik heb gesnoeid in de meest wonderlijke perspectieven alles weggeknipt wat me ooit heeft geboeid soms verbaasd ook vaak teleurgesteld heb ik die toekomst met hartzeer geveld en weer geëgaliseerd nog resten uitvalsrouten begaanbaar in open terrein niet meer de sociaal ingewikkelde constructies zoals ze vroeger plachten te zijn…

Voor wie zijn libido niet meer vertrouwt is er een app die vraagt aan het begin aan allebei: "Ga je akkoord?" + pin. Dan kies je voor: Recording naar de cloud. Zo maak je snel van ieder dartel uur een zorgeloos en duurzaam avontuur.…

Sinterklaas is wit geboren maar niemand wil nog heden horen dat Pietermanknecht, ja, het is niet te geloven zwart is beneden, maar ook van boven Sinterklaas houdt het daarom kort niet dat het aan zijn dichtkunst schort maar een witte Piet dat is het niet en als je hem ziet, dan is het geen Piet zonder letters dus loze woorden en weet je…

Bankje in het bos Omringd door natte herfstbladeren De zitting begroeid met mos Paddenstoelen rondom zijn oude benen Ietwat krakkemikkig Tussen de koude grijze stenen Boven schittert een kolibrie met gezag Gouden wieken Snelle vleugelslag Het is alweer jaren geleden Mijn opa was nog jong Die hier zijn tijd besteedde En van het bankje…

Kijkend naar mijn eigen leven zie ik vele 'lichtpuntjes' zweven al komen deze veelal uit het niets ze betekenen altijd wél iets maar wat is het doel ervan wijst het mij op wat ik kan, of juist meer op wat te bereiken dat ik sommige dingen niet mag ontwijken maar serieus nemen moet Om te leren wat is goed en welke keuzes niet te maken…

mag ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw armen, bang om de slaap te morsen in de vitrine van je liefde zal ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw woorden, bang om het leven te fluisteren in de schoot van je liefde mocht ik zeggen dat ik bang ben bang zijn in jouw nacht, bang om de duisternis te raken in het erbarmen van…

De sleutel in het slot. De jas aan de kapstok. De woonkamer in. Langs de foto’s der kinderen -hoe mis ik de zoon die niet verder te leven verkoos-, langs de amper nog gelezen boeken, langs de amper nog gebruikte zeteltjes. In de eethoek staan voor het raam op het zuidwesten, zien hoe de schemering valt, hoe een flauwe zonnestraal een…

Als kind mocht ik aan jouw armen hangen, zweefvliegen op jouw voeten (gedragen hoog en veilig, tijdig opgevangen), met jou kaarten, pesten, hartenjagen. Heel ontspannen waren de zondagen met maanzaadbrood en gerookte makreel (door jou ontgraat en voor ieder een deel), of doppinda’s met chocola erbij. Kleine dingen, fijne momenten, veel komt…

(Ollekebolleke) In het gevang ermee! Eenzame opsluiting Seperatistentuig Laat ons geen keus Al dat geklets over Independencia Neemt in Europa Geen hond serieus…

De lichte kleur van de zomer verdwijnt uit je haren Het bruin van je huid wordt wit als de sneeuw van de winter Jij bent niet te verklaren uit het vallen van de bladeren het tikken van de regen op het raam, hoogstens benaderen vast te houden als een zegen waarvoor beiden aansprakelijk zijn verlangen naar ijs en groen opnieuw een…

Heer, mijn verlangen gaat uit naar U Die hemel en aarde geschapen heeft En nog alles onderhoudt wat leeft Altijd blijf ik naar U uitzien, ook nu. U bent mijn Koning en mijn God Gelukkig zijn zij, die met U leven En hun vertrouwen aan U geven U Heer blijft bewogen met hun lot. God, U beschermt mij steeds weer Ik mag mij aan U toevertrouwen…

we ontdekken de oceanen onderdak voor de woningloze dichter op drift poëten reizen in het spoor van Alexander de Grote met karavanen door dorre oceanen van zand de lyricus penseelt bedwongen bergen waarlangs gerafelde wolken de dalen binnenzakken in veertien versregels dicht de sonnettenschrijver een onverschrokken reis naar de…

heel soms komt er een berichtje dierbaar en klein van iemand die met je begaan is hoe mooi kan oprechte aandacht zijn…

oostelijke horizon in vuur en vlam het nachtelijke donker verdwijnt… een piepend stralend licht verschijnt zonnetje lief verstuurt een telegram… reeds vele vogels zingen hun mooiste lied kom op mensen… uit de veren want natuur en dier zullen het ons leren vandaag is er geen plaatsje voor verdriet dus open je ogen en tover een brede lach…

Het is weer wintertijd. Het zomeruur is blijkbaar een ramp. Van minder energieverbruik komt niets in huis. Auto’s botsen op elkaar. Ons bioritme raakt verstoord. Mensen krijgen hartaanvallen. Katten vangen versufte muizen. Muggen voelen zich duizelig. We zijn eruit. Het gedraai aan de klok is nergens goed voor. Oei, dat klinkt serieus!…

als dit roestige paard een naam moet hebben zal het er één zijn van lichtvoetigheid doorluchtig vooral zoals fragiele paarden zich door 't leven begeven en hoog op willen springen tot pakweg de zevende hemel…

De dag heb ik doorgebracht in overweging De droom te volgen die ik gisteren nog had Een beeld dat ik vandaag zou willen bouwen En in de toekomst gebruiken als bestemming Een droom van liefde, vrede, geluk en rust Een droom die heel de aarde moet omvatten Als bij de schepping als een hemelsparadijs Maar ik zou niet weten waar ik moet beginnen…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Ik geniet altijd van vandaag Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag Daarom, kijk ik naar dit moment Omdat je alles van vandaag al kent Je weet immers dat de zon nu schijnt En vanavond weer achter de horizon verdwijnt Wat morgen komt, dat weet je nog niet Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet Misschien dat hij…