128 resultaten.
GERUIS
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.014 De wind is een ding
en de bladeren zijn een ander.
Ze ruisen onderling
al lang samen met elkander.
Ik sta daarbij en luister mij niet moe.
Soms schijnt me alles vaag, soms alles klaar.
En als ik even mijn hoed af doe,
is muziek een beweging door het haar.…
Mechaniek
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.228 Een klein metronoom die tikt en draait,
dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal.
Niet wreed zoals het weer, de vrouw, de man..
De klok maakt niemand oud of gek of kaal.
Het koele mechaniek heeft niets met ons
van doen. De wijzers draaien stijfjes door.
Hij komt uit onze hand, maar luistert niet
naar onze nood; hij volgt zijn tandenspoor.…
De gastvrije doden
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.623 Dennenappels. Boeketten. Prenten
met punaises op een boom geprikt.
Een man prevelt voor een naam met jaren,
aan zijn voeten groeit een schaduw.
Een hoed ligt op het hoofdeinde
van eengraf, in de deuk staat regenwater.
Het muurtje rondom neemt laag
na laag af, de toegang gevormd
door een enkele rij stenen,
om de levenden door te laten.
Mezen…
Laat me
gedicht
4.0 met 5 stemmen 1.545 In een dwaalleer kunnen geloven,
iets waarvan ik aan de boemel raak.
Als een oude hommel
overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen
In de gouden strofe van mijn vlucht
het geheim van de dood opbassende,
verwar mij alsjeblieft met de zon,
chrysanten,
huiselijke margrietjes,
opengesperde paardenbloemen.
Deze opgeblazen droom
komt in…
You didn't feel it coming
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.395 Wij hebben leeftijd, maar geen ouderdom.
het deken uit de picknickmand spreiden wij
gedachteloos in het gras. wij ontkurken wijn,
snijden het brood met vaste hand, voelen ons
vrij en blazen bloemblaadjes weg die rondom
ons dwarrelen, dreigen in een glas te vallen.
ons leven lijkt nog op een tekenfilmtafereel:
sprinkhanenconcert, bordkartonnen…
If I ain't got you
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.406 Op de top van de berg zie ik
Naast bevergeile salamanders
En scheervliegende zwaluwen
Een piano zweven.
Er zit een rusteloos meisje achter,
Haar handen vastgeplakt
Aan de toetsen.
Ooit komt ze naar beneden
En huilt ze om de modder
Aan haar voeten, en om
De gemorste bamislierten.
Maar niet nu,
nu twinkeltwankelt ze erop los
En legt…
De spinnen
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.739 Sjaals van zilver zijn de webben
in de rododendrons waar de spinnen
ateliers en woonplaats hebben;
langs de uitgebloeide bollen
hangt het franje van hun werk;
als het warme waaien in
de holtes van een struik, zo is
het weven ingewikkeld voor
de domme prooien die hun lijf
en vleugels op de lijm beproeven,
huiverend de koudste
opperklem…
Jouw mysterieus bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 achteloos woel ik het zand
wil de kleuren vragen welke
voeten zij ooit hebben gedragen
in de losheid van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het veld
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen…
Het laatste blad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 ik was
het laatste blad
dat de herfst
bijna liet hangen
heb met
bladeren geruiseld
een zomer lang
alle koelte gevangen
stormen getrotseerd
zag takken breken
waarvan het einde nog
niet was geformuleerd
nu somberend in een
wereld vol vergrijzen
donkere dagen die
in de ochtend al verijzen
ik val en vervolmaak
het kleurig…
Door contrast gekust
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 89 ik staar
naar een
stokoude vijgenboom
droom er zand
en heuvels bij wat
gebergte verder op rij
het zon
doorstoofde land
vraagt een verfrissend bad
in overgeërfde
kleuren spreken
decennia hun rust
de helderheid
van licht is door
contrast gekust
voel historische
gebeurtenissen uit
het stof herrijzen
hoor generaties
in bloed…
Een flamboyant verleden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 een gewone groet
of mag het ook
een hoofse buiging zijn
uit een flamboyant verleden
het heden vindt dat
vast en zeker overdreven
eenvoud is al druk genoeg
iets van jezelf
laten zien met zwier
in warme lichaamstaal
lijkt vaak normaal
maar de realiteit
van dit gebaar krijgt
zelden een verrast onthaal
het is alleen het schermpje
met…
Het magisch mystieke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 ik voel
de warmte
van je handen
op mijn gezicht
niet in raken
maar een pulserend
stralen dat heilzaam
naar binnen is gericht
langzaam ontspant
mijn huid en komt
het jagende bloed
tot normaal circuleren
vaak heb jij
dat talent al gebruikt
om mensen met een
druk leven rust te geven
het magisch mystieke
blijft helaas achterwege…
De huid van jaren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 ik streel je gezicht
voel lijnen die
langzaam ontspannen
onder mijn vingers verdwijnen
zij tekenen jouw
blik op de wereld
fixeren waar jij vaak
bij stil hebt gestaan
in je zorgen maken
over zaken die jou
dieper dan oppervlakkig
steeds maar weer raakten
zij hebben hun
verhalen beschreven
op de huid van jaren
uit jouw hectisch bestaan…
Een lang vergeten lied
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 93 ik bewandel
bedaard mijn pad
maar met stiekem
een tiental omwegen
die mij behoeden
voor incidenteel vergeten
zo maak ik
zaken vast aan
geluiden en muziek
neurie nonchalant
een lang vergeten lied op de
melodie van ik herken je niet
soms ga ik visueel
zet de zaak te kijk
in lusthof of prieel
verbind emoties als
decor tot ik uiteindelijk…
De kleuren van september
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 165 Sta niet aan mijn graf met je verdriet
Het is vergeefs , ik ben daar niet.
Ik ben het blad dat ritselt in de wind
Ik ben de zoete glimlach van je kind
Geloof me vrij , het is geen droom
Ik ben de bloesem van de appelboom
Ik ben de kleuren van september
De eerste sneeuwvlok in december.
Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet
Het is vergeefs…
Zonder gemis geen voeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 Je schuwt het zijn als je niets meer doorleeft,
niets meer erkent van een gevoel dat was.
Want stel je voor dat een geliefde sneeft,
je schoonheid zag, in felle ogen las,
gemis wordt dan een wond die nooit genas.
... Maar kies de zee. Haar baren dragen mild,
banen een weg. Van een voetstuk getild
slepen ze je mee in ondergangen,
tronen omhoog…
De vleerhond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 112 Stil hangt de vleerhond
totdat het gaat schemeren
ondersteboven…
overleven (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 197 in een lange rij
schuifelen ze
langzaam naar
voren de moeder
ingeklemd tussen
haar dochters
daar staat hij
de engel
engel des doods
ze kijkt weg
weg van zijn
koude ogen
met zijn wijsvinger
bepaalt hij hun
onverbiddelijke lot
hij gebaart de
moeder naar
links te gaan
met zachte stem
zegt hij
je zult mama
snel weer…
Gestrikt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 175 Haar...
heb ik
gestrikt
Een oogje
hád ik
op haar
Zij was in
voor
een flirt
Haar dans
kon ik
niet ontspringen.…
afgelegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 zwerf door diepe, donkere bossen
aan de rand van mijn achterland
zwijg mensenluw mijn vergeten naam
proef bloed, aarde en zand
adem is hier vleeslegerig met een
ijdele hang naar gevallen blad
de schemer zalft, verder gaat dit niet
deze aarde is nu plat
de horizon is ondergegaan
bomen hebben hun bladeren afgelegd
een stilte is verzwegen…
toegevoegde waarde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 233 Waarom nog schrijven
zoveel gaat over dood
dood en nog meer dood
of de liefde onbegrijpelijkwijs
Liefde gaat over
(in iets anders… of was dat verliefdheid)
Of de onbegrijpelijke liefde
(ik begrijp dat niet waarom die samen zijn)
nog beter het gebrek aan enige liefde
en dies meer of wat met
de onmogelijke relaties
tussen vaders en zoons…
Ontsporing
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 242 Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend
Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn
Die Anne Frank zien zitten op hun trein
Haar zo ten tweede male deporterend
Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen
Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…
Horen, zien en zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 Stil hoor ik in het ruisen der bomen
De stem die zwijgend tot mij spreekt
Een zachte roep die vraagt te komen
Daar waar geen liefde of warmte ontbreekt.
En in het hoge hemelruim zie ik de wolken
Gruisloos zweven door het azuren blauw
In vormen die een droom vertolken
Over oorden waar ieder mens wel wezen wou.
En zwijgend spreekt mijn hart…
november
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 272 groen krijgt vat op wit
langzaamaan drukt het seizoen
zwaar op november…
Ambivalente makker
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 448 Stilte van de nacht
heeft me ijverig gemaakt
nu ik niet meer bang ben
om met mijn ziel te spreken
ik voel hoe je weer bij me bent
in angstige ogenblikken van onschuld
vernederd door de ongeduldige meute
die niets anders ziet dan eigenbelang
ik heb het gehoord
dat zogenaamde toeval
van mensen die de nacht vervloeken
ze zijn leeg van binnen…
Geen woord teveel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Elke dag ontdek ik nieuwe klinkers grepen en tonen
met ingehouden adem kan ik dan vissend glunderen.
Weet je dat de tijd zuigende smakkende geluiden kent
borrelende zinnen waar liedjes van kunnen ontstaan.
Zelden ben ik vergeefs op zoek naar de redenen
er dwaalt zoveel in en om ons heen.
Ik ruik zo vaak de bloemen, de zingeving in zinnen
kan…
voor echte liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 209 eindelijk daar was jij dan mijn lieveling,
nu mag ik laten merken wat ik voel,
complimenteuze opmerkingen over je prachtige ring,
veranderde al een heleboel,
rustig gingen we praten over de jaren,
een rugzak hebben we allebei,
we bleven elkaar in de ogen staren,
daarmee voelden wij ons even vrij,
vrij van de wereld en de zorgen,
vrij van…
verdichten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 liever, dan, zomaar op het eerste zicht
leg ik alles in mijn hand
laat ik het bos groeien
door de aarde neer te drukken
onder mijn handpalmen
eerder, dan zomaar de vruchten
te plukken
verdicht alles zich tot mijn lichaam…
verdichten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 liever, dan, zomaar op het eerste zicht
leg ik alles in mijn hand
laat ik het bos groeien
door de aarde neer te drukken
onder mijn handpalmen
eerder, dan zomaar de vruchten
te plukken
verdicht alles zich tot mijn lichaam…
geworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 toen de bomen
voor het huis
vruchten droegen
zette ze twee
kistjes aan
de weg:
gratis perziken
wees gezegend
en geniet ervan
in haar gestolde
wereld van vroeger
van toen en daar
kon ze het huis
niet verlaten
ze kon niet weg
de auto's reden
veel te hard
zij was te diep
geworteld…