Alle inzendingen, jaar 2017, week 6

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

de man in de straat over de steen in die straat ongepoetste schoenen de man die gaat in zo maar een straat ik zie alleen zijn schoenen…

ergens verblijft er op het leeg terrein nog een puntje schemerlicht, zelfs is het nog in staat een schaduw te werpen niet langwerpig, maar krom gebogen door de kou die het ondervindt in een ruimte waar de echo met een opgezette kraag tegen de wanden hangt te kleumen gisteren waakte de tijd nog met gelaarsde benen doch vandaag lijken de…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

Simpele verlangens in het licht van de hedendaagse veeleisende tijd. Hoe fijn kan een persoonlijk contact zijn dat niet met de voortgang van de moderne communicatie strijd. Een ontmoeting in liefhebben als een lichamelijke streling. Een oogcontact in wederzijds vertrouwen van de één naar de ander in een tweezijdige deling. Persoonlijke…

pas nu ze teruggekomen is merk ik hoe ik haar heb gemist hoe het jaar is uitgedijd doordat haar blonde lach er niet op scheen het is nog steeds twee graden onder nul maar ik heb het minder koud…

er is een stilte in het kind een donkere onderstroom van dingen die niet gezegd worden het leven van het kind staat stil groeit niet het kan niet bewegen een lege ruimte in het kind waar niets bestaat waar zelfs geen lucht is in de wachtkamer van de dood blijven tijd en ruimte steken in één zeldzame zin: mama slaat koortsachtig…

in de schittering van net dat ene plekje zon vouwt een knop zich uit de ontluiking is compleet als er een glimlach door ontstaat het gaat vanzelf, die knop een glimlach ook wanneer je de reflectie ziet van licht, van zachte kleuren en de hoop op je gezicht…

"De donkere dagen voor kerst zijn weer gearriveerd we proberen om aan iedereen te denken want zo wordt ons geleerd om ook aandacht aan anderen te schenken een ieder verdient respect in zijn/haar leven welke beslissingen je ook nemen gaat leer elkaar om te nemen en te geven wees je bewust van het goede en het kwaad Heb je naasten lief, geef…

Vriesganzen trekken in V vorm verder naar hun uitverkoren Zwin.…

eenzaam en alleen loop ik door een woestijn van sneeuw dwarrelende gedachten omgeven mij als een mist die grijzer is dan het wit om mij heen zo alleen zo alleen…

Een koude appel op de besneeuwde aarde Een merel smikkelt…

vliegen en zweven op de vlucht voor je leven kleuren bewegen!…

In een ogenschijnlijke kakofonie van vergankelijkheid welke neigt naar rotzooi zie ik de schoonheid van het verleden gedijen in ons heden Door zoveel knipogen naar combinaties van gebruiks-/verbruiksmaterialen welke het primaire doel ver overstijgen maar met een gerust hart Kunst mogen worden genoemd Mooie bruikbare kunst Nu nog…

Lopen in de voetsporen van hen, die gebaande paden durven verlaten. Charles Darwin ging ons moedig voor. Durven we te denken zoals Darwin dacht? Daarvoor moeten we angst overwinnen voor wat anderen van ons zullen denken. Daarvoor moeten we moed opbrengen om over zanderige paden voort te gaan. The Sand Walk. De Tao van Darwin. De weg van…

één dag in de week brengen wij samen door drinken koffie lachen wat ik ben zijn luisterend oor de dochter die nog bestaat draag zijn boodschappen en zijn last wanneer hij weer naar huis teruggaat veranderen wij in pilaren staren naar de vrouw die zwijgend wacht op verhalen die zij niet wil horen…

in de fleur van mijn slijtage sluit ik vriendschap met mijn ouder worden verzetten heeft geen zin aanvaarden daarentegen... laat een mooier uitzicht op een gelukkiger...leven!…

Hij tilde zijn hoed op en schudde zijn lokken toch kwam er geen roos van zijn hoofd. Wat viel waren enkel wat scherven en brokken, daarmee moest de liefde geloofd. Met stoffer en blik ging hij aan het werk, zijn liefje keek nurks naar een soap De merel verscheen al aan't ochtendzwerk toen hij eindelijk z'n muze bekroop.…

De zon is al maandenlang een smiley met een neerhangende mond en ik waad al eeuwenlang rond in een terneerzuigend moeras, waar piranha's mijn voeten en benen afkluiven. Zie dan maar eens voort te struinen. En ik goochel wat af om mijn ellende te transformeren en ik verzuip mezelf in bacchanalen van virtuele hugs en tederheden. En in de…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe Europa’s twijfel bewind pleite met de wind petieterig Manneken Pis aan de Grote Markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer op terrassen Duvel blond ik wieg u in mijn keel jubel in het Jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

je huid zacht als satijn het negligé bevallig fijn stilte klopte in mijn hart het liefdesrefrein ogen lachten licht onderkoeld toch smeulde in die blik het vuur dat wij geen dag hebben gemist jij streelde je haar jouw subtiel gebaar voor benaderbaar ik raakte lippen die geen weerstand boden aan onze valentijnsrode kus…

Wisselziek in 't zweven Blijken wind en wolk; Om naar verre dreven Wensen mee te geven, Eise ik trouwer tolk. Wees gij zelf bodinne, Hoe mijn harte blaakt, Schone ster der minne, Die de westertinne Rozen strooiend naakt! Heffe naar uw stralen 't Lelietje in de knop, 't Lelietje der dalen, Bij haar zoet verhalen 't Hoofdje…

De wintermist ligt als een donzen deken geluidloos wit en wollig in de wei. En in het donker weeft de sneeuw een sprei die klaarder tot mij spreekt dan alle preken. Dit beeld zorgt strakjes voor een warme lach als ik me insmeer op een zomerdag.…

Toen zeiden ze, die hersens van mij: dit ene artikel begrijpen wij niet. Is het in een taal die wij niet kennen? Nee, dit is niet in een taal die wij niet kennen. Gaat het over een onderwerp waar we niets van weten? Nee, we weten veel over het onderwerp en vinden het interessant. Waarom is het dan of de hokken der woorden leeg zijn?…

-------------------------------- vandaag voelt de wereld aan als een wolk waarschijnlijkheden en ik laat alle dingen zijn zoals het gras, de wind en de bomen de regen laten komen de vogel ging zitten in de boom met de onhoorbare grondtoon de wolken botsen tegen de zon met de onhoorbare boventoon de anti-wolken botsen tegen de anti-zon in…

Ja misschien kost het je enkel, voet of knie. Maar een kans op heldendom is er nergens anders nie!…

Langzaam draait een koperen mechaniek. Pint de noten die je niet snel zult vergeten. Liefelijk klinkt dan de muziek iets romantisch dat een hart wel doet breken. Zo'n speeldoos uit een andere tijd. Zo'n muzikaal object bij een rustig salon verpozen. Als je de behoefte voelt om alleen te zijn op een moment voor jou alleen uitgekozen.…

Zie hoe poesje lief zich wentelt in haar mandje, wachtend op Whiskat.…

de liefde rite de passage gemaakt voor de valkunstenaar van de bovenste plank getooid met vleugels van glas zweeft ze in breekbare smeltende tijd om hemel en aarde te bewegen geluidloos wekt ze transparante zielen voor de overtocht een trage reis die hen dalend vanaf Eros naar het eiland van het broze einde brengt…

Het gouden zwijgen om de stilte te horen Vinger op de mond…