Alle inzendingen, jaar 2018, week 15

hoop ; lente maakt honing bloemen ; lente brengt kleur mijnbouwschade ; lente treurt Groningen ik zie een vlinder scharrelen over het bedolven land dat ooit de naam Groningen droeg, monumentale restanten ontstijgen het puin waar nu de laatste bloemen hun kleuren nog trachten te uiten - in een pracht als nooit tevoor landerijen…

Dode vriend, je leeft in mijn gedachten ik hoor je stem ik voel jouw aanwezigheid dat geeft mij kracht jouw dood was hard ik denk aan jouw zacht ik zie je in mijn gedachten kristalhelder voor me staan je zegt het is goed de dood is enkel het niet meer stromen van het bloed het niet meer kloppen van het hart waar ik nu ben beland dat weet…

veelvoud mijn gezicht dezelfde uitdrukking in andere proporties -de spiegel stuk-…

Soms is de maan rond soms is ze een bootje waarop ik mee kan varen wanneer ik ga slapen, en dan vaar jij met me mee naar de zon van de volgende dag We zwaaien naar de sterren naar de grote en de kleine Beer en Sirius de Hond en we strooien kusjes naar de mensen met vonken in alle kleuren van heel fijne dromen over plezier met vrienden…

Heb vandaag gewandeld Door een dag van mijn leven Een dag verder van het verleden Nog weinig stappen In de toekomst Een gedacht aan ’t zijn Enige meters door ’t leven Wandelend in vergane illusies Een idylle uit verleden Die een glimlach vormt in ’t heden.…

De klompjes komen en gaan in Nederland zijn ze een bestaan. Ze geven kleur en fleur en hebben een meesterkeur. Uit hout gesneden geverfd en gemeten. Ze zijn ons etiket zelf als je ze voor de deur zet. We kunnen niet zonder ons Nederlands wonder.…

Als beesten praten konden; waarin zouden zij de mens dan willen corrigeren. Wat zouden zij aan ons willen leren. Over hoe de beesten een rol spelen in ons bestaan. Over dat wij bij de beesten af met ons rentmeesterschap over de aarde wensen te gaan. Als de beesten praten konden dan zouden zij ons respect voor de natuur willen leren.…

Na een warme zonnige lentedag zal de zon ondergaan. Met liefde hebben we haar mogen begroeten. Prachtige vlinders zie je gelukkig steeds meer. Waardeer de dag met woorden en liefde. Deze zonovergoten dag zal zeker een mooie herinnering blijven.…

Hier sta ik in de branding lees de woorden van mijn vel Wacht op de grote verzanding voel mij zwabberend in tel Wind blaast mij heen en weer water knabbelt aan mijn voet Hier is thuis, voel ik mij goed…

0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde. Er staat een reiger met mijn blik te staren: Een visser schrijft de lijn der piramiden En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt. De Griekse krekel des te luider roept, Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt. Eens leg ik af de oogopslag der ziel.. 'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…

Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken; ik laat niets merken en lees rustig door. Haar leven doet zich helder aan mij voor: het zal in alles op het mijne lijken. Niets kan ik doen, opdat zij zal bereiken wat ik, amper gevonden, weer verloor; geen vindt van het geluk méér dan een spoor, ook zij niet, en ook zij zal het zien wijken…

ik zag kleuren tunnelen van een verre zon zij spiraalde warmte van waaruit het ooit begon haar koestering schreef tekens met een vlagende wind in de liedmelodie van een kind vol verbazing herkende ik refreinen als op het lijf geschreven werden zij al snel de mijne in een vreemde taal zong diep in mij de energie het verhaal van ontstaan…

En wie zich op een korrel heeft verschanst en deze daardoor als de wereld ziet heeft mogelijk een veldslag in ‘t verschiet en mist het zout dat op de frietjes danst. Maar lijnen zijn in speelsheid niemendal En kijk, daar gaan mijn parachuutjes al.…

Begrijp je het niet ? Ik ben een kind van de wind Niet zoals ik ben een kind van mijn vader want hoeveel woorden heb ik niet verspild En nog zijn wij elkaar geen geestestap nader. Voor mij is slechts je gefluister voldoende Het zachte geruis duidt op een verstaan. Je vertelt me van landen waar slechts een blik is voldoende om talen te doden…

Maak een beeld, schep wat licht en een vlak. Dan een huis, naast een dijk, laag, onder korenblauwe luchten. Het is etenstijd, onverbiddelijk heden. Het volk trekt over de velden. Honger vindt de kliek opgeschept. Genoeg voor picknickdagen, maar te karig voor de velden van verschroeiend licht en stugge aren. Een oerbeeld van de eenvoud…

in de nacht hoort hij de roep van de uil hij ligt naast het hulpeloze lijf dat geen vin verroert zijn overvolle hoofd herkauwt draait en maalt iedere steen op de achtergelaten weg keert hij om de dood komt niet altijd aan het eind van het leven hij denkt aan de klare lijn de kunst van het weglaten alles en niets zal…

In de grond gegrepen door de aarde waarin, waarop geworteld groen een weg zal vinden aangelegd in voren waaruit hij verwacht de boer met weideblik over de aarde waarop, waarlangs veel potig mals vlees gretig groen zal grazen tot liters en kakelig volk geen windeieren leggen boerengrond tekort op de aarde waarlangs, waarover…

Exotische flora in zachte pasteltint strand in diepgroene kapen omzomend dichtbij, landinwaarts, de toppen van Kedah, rijzend uit bosrijke mantels als tempels van Boeddha op stijgende trappen, pagoden op Britse enclave met in de verte de wazige kustlijn van Atjeh, als fata morgana. Dat bacpackersstrand aan de Straat…

De zon gaat onder. Het is te mooi om waar te zijn. De hemel op zijn goddelijkst. Kleurenbeeld, toont een prachtig hemelsblauw. Feeërieke beelden alom. In de nacht komen, de prachtige kleuren hopelijk nog even voorbij. Foto Isabelle Houthoofd…

De zwenkwielen van mijn stoel zijn soepeler dan mijn geest. Ik draai ongemakkelijk mee. Je zou wensen dat je geest fier in het midden stokstijf stand zou houden bij het maken van een pirouette en, wat tegendraads, geneigd zou zijn de andere kant op te gaan. Maar nee hoor, hij zwiert net zo hard mee. Ziedaar een bewijs dat lichaam en…

met de lentewind wandelend op walcheren de loning hyacint in gre's hof beland staan broederlijk voor het raam twee berkenbomen kortstondig bloeiend - kloos in de nieuwe gids bloem in beweging november drama futura op walcheren in een stormvloed de zilverdistel door de storm na zestig jaar een subverscirkus…

Het rad van fortuin. Het geluk draait in het rond. Het leven bestaat uit kansen. De liefde bestaat uit sjansen. Wat schijnt lijkt gezond. Drie maal rond is een kus op jouw mond. Drie maal rond is een vriendschap met rozen. Hij blijft steken op de plaats van een gelukkig verpozen.…

Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim waar boven water een deken vormt van nevel boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim in lichte bries fluisteren een zacht geprevel. Witte wolken zweven in het blauw azuur omringd met zonnestralen als gouden randen een rijk decor in het vroege ochtenduur hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…

zij schuifelde voorbij de ogen gedragen in de vluchtige geur van een parfum roze haar kleed knisperde, ritselde een zachte wind zonder kleur met raffinement had zij de gang van schrijden gekozen alom trok men naar haar lach een fee trad binnen ook ik wist niet wat ik zag was het liefde, warmte een vrouw het begin van beminnen…

*'Ik heb je voor het eerst ontmoet..... daar aan de waterkant' Jij, het land aan de kriebel van grassprietjes en bijen die zoemend neerstreken op Pinksterbloemen niet te tellen... Alleen ik dacht 'n moment aan voetje vrijen wat er toe doet? Je zoete honing.... heb ik -voor het eerst- gelikt. *Holl.Liedje(vertaald…

Stuur me een brief geef me een uitzicht maak me een mantel schrijf me een gedicht breek me een steen maak me een poort stuur me een ster geef me een woord bouw me een cel met vier wanden licht schenk me de vrijheid van jouw gezicht. --------------------------------------------- uit: 'Een boek van wondere dingen', 2018.…

ik heb de tijden erop na geslagen het zal u niet behagen maar dit is alweer de duizendste uitgave van het veel te vaak gepubliceerde apocalyptisch manifest ik ben gestopt waar vissen kleine plastic tranen huilen in hun van afval totaal vergeven zee waar spiegels steeds ondoorzichtige beelden geven van vervuiling door kleverig…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…

Snel aan de kant daar komt ons Maxje aan. Je weet nooit hoe die gast je in gaat halen en achteraf is het te dikwijls balen en sta je met je racecar langs de baan. Ach, sinds de pitspoes plotseling verdween kijk ik niet meer naar de Formule 1.…

Vlinders vliegen vrij bestemming onbekend zoals mijn ziel zijn reis onderneemt ik weet niet waarheen vlinders zijn vrij mijn ziel zit geketend aan mij de reis ongekend bestemming onbekend.…