120 resultaten.
Het liefste wat er ooit is gezegd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 152 Als je altijd alles opkropt,
Komt er toch een keer een punt waar het stopt.
En dan als alles er in één keer uitkomt,
Was dat het moment dat je van jezelf te kijken stond.
Zoveel woede, pijn en verdriet,
Wat niemand zag maar dan ineens iedereen ziet.
Zo tekeer gaan en uitvallen is echt niet goed,
Beloof jezelf dat je zoiets nooit meer doet.
Het…
Mischa's laatste
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 314 Ik noemde jou ooit een
dichter zonder woorden
door een blik een houding
een kop op schoot
Ik mocht ze zo graag lezen
je legde ze voor me
open en bloot
Helaas jouw laatste
heb ik niet begrepen
hij was zo wazig en zo vaag
de uitleg heb ik nooit gekregen
het was een hele diepe
laag over laag
maar toen ik hem doorzag
in heel z’n wezen…
Verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 155 Soms is verdriet zo erg,
slechts bemoedigende woorden
en een arm om je heen,
houdt je hopelijk op
de goede weg.
Natuurlijk wil je graag
liefde, want zonder dat
is er geen bestaan.
Een mens met verdriet
wil ook graag aandacht,
van een ander persoon.
Het lijkt zo gewoon,
maar zo simpel is dat niet.…
Leef ... vandaag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 178 Soms zijn woorden ontoereikend
ben je alle grip op leven kwijt
voel je jezelf onbegrepen.
Leven is een diepe strijd
door wat mensen overkomt
leven duurt geen eeuwigheid.
Leef vandaag, wacht niet
tot het te laat is, maar
wees op alles voorbereid.…
op tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 in de luwte
van het riet en
kleine berken
groeit mooi ijs
in ondiep veen
boven ons
weifelt een
waterige maan
beneden een meer
van verliezen
waar de wind
het ijs splijt
tussen ons
de afgrond
de nacht komt
op tijd…
Vader
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 220 Vader...
Sneeuwval
noch sneeuwdeken
zal je voelen
In een
der tuinstoelen
niet gaan zitten
om het winterlandschap
samen te overzien
sneeuw, dat nog vlokt, valt
Ik mis je
alle seizoenen
in winter vooral.…
Ouder worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 Van de ouderdom begin ik te houden.
Van de rust van een schaakspel.
Van de stilte in de nacht.
Van liggen in ons bed.
Vannacht werd ik vanzelf wakker.
Ouder zijn wordt jonger, denk ik.
Vandaag wordt morgen gewoon weer gisteren.
Voor later is het veel te laat geworden.
Mat staan we bij lange na nog niet.
Zie! We zijn nog steeds aan zet!…
De wereld van de wielen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 De wereld van de wielen is ontwaakt.
De knapperds met de goed gespierde kuiten,
die kunnen nu weer ongeremd naar buiten
en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt.
Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten,
en zie hoezeer de fans worden geraakt
wanneer er eentje noodgedwongen staakt
en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten.
Niet dat ik…
Tikkende klok
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 122 Consequent spiegel je vertraagd het afgelopen jaar
iedere minuut vervaagt als reflectie in een seconde
hoe herinneringen gekleurd stralen in een droom
nu de grote wijzer jouw verhaal als een echo wegtikt.
Iedere komma omarm ik als jouw aanstaande vervolg
het leven waar je nooit een punt van maakte
bundel ik bij iedere klank van de tikkende…
Gevaarlijke bekoring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 126 Ik ben wie ik ben
dat wil jij nog zeggen
nu jouw vrienden zijn verdwenen
je trekt je terug
in de gevaarlijke bekoring
van een emotieloze natuur
een laatste peuk in handen
in diepere sobere kilte
eenzaam in jouw gedachten
in dit festijn van leegte
jouw ziel nog één beweging
een verzonnen dialoog.…
Van zomerse winters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Ergens in het reeds dichtbije verschiet
zal onze zomer een strenge winter zijn
Dan blaast een koude wind door ’t riet
dan is er slechts winterse zonneschijn
Ergens in het reeds dichtbije verschiet
zal het voorjaar een rillerig najaar zijn
Van zoveel najaarsstormen doelgebied
want ons land ligt exact in de vuurlijn
Ergens in het reeds…
Donker zwart van ogen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 gordijnen vallen
zachte passen
worden hoorbaar
op het podium
door haar verschijnen
welt een zucht
vol verbazing op
onrustige verrassing
vult de zaal waar
twee werelden elkaar
onverwacht begroeten
in een warm ontmoeten
terug van weg geweest na
geleefd te hebben als geest
nu in een nooit verwacht
entree neemt zij de jaren
van afwezig…
Bourbon-Parma
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 234 Zoiets gebeurt toch enkel in een fabel:
een kleine kikker die het heel ver schopt
en zich parmantig tot een prins ontpopt,
zijn adelstand niet langer discutabel.
Maar achter deze achternamenruil
gaat er een schrijnende verdeeldheid schuil.…
Japie
poëzie
4.0 met 2 stemmen 482 Vanmôre was Japie nog hier:
Vanaand is hy dood!
Met 'n lag om sy mond het hy bruilof gevier
Met 'n klein brokkie Engelse lood.
Vanmôre was Japie by my:
Vanaand is hy ... waar?
As 'n mens maar kan weet waar hy eind'lik sal bly,
Wie sien dan in die toekoms gevaar?
Vanmôre was Japie my maat:
Vanaand is hy ... wat?
Sal hy…
Ratten
gedicht
2.0 met 13 stemmen 2.706 De ratten rebelleren niet.
Wat geeft een rat om regenbogen?
Wat geeft een rat om kinderogen?
Wat geeft een rat om buttonholes?
De ratten rebelleren niet
nu de volop riolen
steeds vollerop gezegend zijn.…
aandacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 soms zei het jongetje
laat ik mijn lepel vallen
waarop de oude man
hem bekennen wilde
dat ook wel eens te doen
ook plas ik in mijn broek
sprak bedeesd het jochie
waarna lachend de man
hem verbazend weten liet
de mijne soms is ook wel nat
bovendien huil ik vaak
droefde toen het ventje
waarna de man op jaren
knikkend hem bekende
dat…
Over The Hill
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 mijn stem hoefde ik
niet meer te verheffen
hij was al zacht zogezegd
van nature in den aard
macht had hij zelden nodig
en de stilte die ik schiep
was ook vaak door
mijn blik in de ogen uitgelegd
zoals ik daar stond
omvatte dat gelijk
het gehele alom
de cirkel leek kennelijk rond,
trompetten figureerden doofstom;
de winter was…
Wild en onbezonnen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 191 De winter geeft zich niet zomaar gewonnen,
want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat
en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat
is hij nog aan een offensief begonnen.
Hij weet zich met zijn ongemak geen raad,
dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen;
hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen
want binnenkort is ’t immers weer te laat…
Het komt zoals het komt
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 202 Het komt zoals het komt
Het gaat zoals het gaat
Dit is het leven
Dit is waar het staat
Dit zijn de feiten
Dit is ons zijn
We geven toe
En voorkomen pijn
We zijn allemaal speciaal
En doen ons leven
Welkom in de wereld
Laten we gaan geven…
Scharnieren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 De deur van verandering
Draait op schurende scharnieren.
Het heden barst uit zijn voegen,
De toekomst op losse schroeven
Pijn in mijn krakende gewrichten:
Touwtrekkerij tussen ledematen
Die verschillende richtingen uitgaan.
Marionetten zonder leidraad
Geraken in de knoop, vroeg of laat ……
Sneeuw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Sneeuw in het
vooruitzicht.
Ons land zal bedekt worden,
door een witte laag sneeuw.
Waarschijnlijk wordt het een
prachtig….gezicht.
Neem de mooie momenten
in je op,
want we gaan langzaam,
de lente tegemoet.
Eigenlijk duurt het te lang,
eer de winter in retraite
gaat.
Foto Marjan Jacobi…
rimpels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 rimpels
de lijnen van het leven
rimpelen het rulle zand
korrels krassen in het nu
vervormen wijze woorden
de beelden in mijn geest
verstuiven voor het oog
vluchtige veranderingen
vervagen verse sporen
wie ben ik en waar
ik was zo even daar
in de rust ontstane rand
groeit gekartelde oneindigheid
wind vereffent het reliëf
door golven…
Over-leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 303 Het land achter de bergen is nog gelijk aan
hoe de natuur het eens heeft geschreven
en kreeg een naam uit eigen overmaat
geënt op stilte en de dood.
Zonnehitte gaf de regen nauwelijks een kans
wind blies zand verrassend hoog, tot duinen.
Nu klinkt de roep: laat dit landschap blijven!
droog en weerbarstig, met een enkel dier,
die tussen dor…
Maart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 maart stelt ons toch niet langer teleur
met vorst, stofhagel en regenvlagen
belooft ons negen mooie zonnedagen
dan houden mensen op met hun gezeur
de natuur is zo desolaat, zonder kleur
vermoeid van de sombere winterdagen
maart stelt ons toch niet langer teleur
met vorst, stofhagel en regenvlagen
ons hart verlangt een beetje lentefleur…
In verwarring
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Verward...
zijn wij
over het weer
Stellen ons
vragen
het antwoord schuldig
Valt er sneeuw
of hier en daar
wat lichte regen?
Zal ijzel
onze reis
bederven?
Wakkert wind aan
of
gaat ie liggen?
Kunnen we
er -na 11 weken griep-
nog tegen?
Gaan onze kinderen
'dit aards paradijs'
.....van ons erven?…
Geef ik tijd de vijf?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 De dromen komen tot wasdom
ik hervind ontroerd de mooie dingen,
herdrukken van mijn gedachten.
Wat heeft hun natuur, hun erfenis,
eigen zangzaad te weeg gebracht.
Wat mij in welhaast langdradige
burgerlijke zinnen uit dromen
onbevangen beelden laten vertolken.
Mijn eerste zetten op papier heb ik
als kind van tien en veertien al gedaan…
Nooitgedacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Geef mij een penseel en
ik schilder je in woorden
geef mij een beitel en
ik hak je uit op een doek
geef mij een pen en
ik kalligrafeer je in marmer
Nooitgedacht dat het kan
geen echte vrouw geen echte man
zal zich aan zoiets wagen
geef mij slechts mijn fluit en
ik zet het voor u op muziek
spits uw oren en luister
want echt het kan
in…
Omzien en verder
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 Zijn de dingen scheefgegroeid in de tijd,
of ben ik dat, heb ik het zicht niet meer,
kijk ik alleen nog maar om met een spijt
naar wat er was, niet nog wel eens een keer
een kans beleeft. Elk voorbijgaan doet zeer;
de dromen die niet tot wasdom kwamen,
de pogingen, goed bedoeld, de namen
die verdwenen. Een vreemd spel, dit leven
waarin ik mij…
Oude boeken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 De simpele vragen
“Geloof jij in God ?”
“Is er een hiernamaals?”
stelde ik jou nooit
maar jouw devotie
sprak boekdelen
hoofdstukken
van oude boeken
die jij, allemaal gelezen
opstapelde naast de open haard
waar we zo vaak
naakt hebben gevreeën
vroeg ik niets anders
dan een stille vrede
in een verborgen woordenwoud
van nieuwe…
Napoleon.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.045 In spijt der lange diens taan 't Helgespuis bewezen,
Mistrouwd, als nog misschien verzoenbaar met Bourbon,
Hoe zal hij de achterdocht van 't Duivlenras genezen!
Wat gruwel zuivert hem, en toont Napoleon? -
De afgrijsselijkste moord met Vorst- en Volkenschending,
De Hel ontzet ervan, en kent hem voor haar zoon:
‘Dit schelmstuk, na zoveel…