2.140 resultaten.
Studie van een leegte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 De leegte is een gat vol licht
is herinnering aan het huis
vóór het brandde, vóór de sloop.
De vreemdeling ziet niets:
bijv. een leeg parkeerterrein.
De straatbewoner ziet de leegte
boordevol licht dat niet alle mystiek
en droefenis verijdelt maar
een beeld oproept: een huis.…
De oude jas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 de gerafelde gaten
in de oude jas
vertellen een verhaal
over kapotte dromen
en een beschadigd leven
te vaak opgelapt
met loze beloften
ooit was hij nieuw
mooi en geliefd
nu giert
zijn eenzaamheid
door de gaten
neergesmeten
op de voddenhoop
zoekt de afgeleefde jas
kleumend
naar wat warmte
bij de afgedankte trui
en…
In pure ondeugd
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 33 jij was er vannacht
ik had je bijna te pakken
maar viel met een
harde bons die ze
beneden hoorden
uit mijn bed niets
beschadigd alleen
mogelijk hun oren
ik heb je gezien
zomaar in de stad
jij kruiste mijn pad
in herkenning
kon niet geloven
wat ik zag maar
schalks deed jij
wat niet mogelijk was
de dag tevoren
in aanwezigheid
van…
Gewetenswroeging
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Een dievegge steelt
Alléén in huis; donk're dag
Gewetenswroeging
Kent zij blijkbaar niet
Stelen net als raven doen
Gitzwart en brutaal
De natuur in huis
Een opgezette eekhoorn
Van de boswachter
Kattenhaat en Cyp
Naar Cyprus, daar zovele
Leven met elkaar
Zeer bruut vergiftigd
Onverdiend, met kwade aard
Dader geen knip voor
De…
volbracht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 134 het kind neemt de vader
oud en onmachtig bij de hand
niet verdwalen nu in het hoge gras
het schuifelen in de schemer
naar de tuin
het geloof in de dingen die ze kenden
bij de ommuring blijven ze staan
de nacht verzegelt de bloemen
het kind kan niet binnengaan
het laat de vader gaan
de wind wiegt de bladeren
de reis is volbracht…
Sprekende stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 80 Ze zei: ”Sorry, het is nu zo stil in huis”.
En de klok tikt in instemmend geruis.
Kalm rusten haar bevende handen
op de zachte leuning van de lege stoel
en tikken vingers trillend zonder doel.
Naast het grauwe doorgezeten zitbankje
zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje,
met daarop een bierglas zonder bier,
een souvenir, over wild sexy…
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 89 Woorden van troost,
zo kwetsbaar broos,
verblinden
in het oog van het ogenblik.
Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.…
bontje-haiku - duif
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 het metrostation -
al jaren op mijn netvlies
die stervende duif…
*
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Het waren niet de klappen,
zei je.
Maar wel de woorden.
Dacht je er nog aan?
Denk je er nu nog aan?
Dat tere vogeltje?
In beide kleine
handpalmen omsloten.
Hoe je het warm blies.
Maar niet voor jezelf zou zorgen.
Dacht je nog aan zijn woorden?
Op de dorpskermis.
Een glimmende ballon aan een touwtje.
In je kleine hand.
"Niet…
bescheiden afscheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 in het zelden van zeldzaam
dat ondeelbaar is in
geen velden of wegen
langs lijnen van cirkels
die nooit kruiselings
begrijpen
noch elkaar, noch zichzelf
maar nooit zonder
iemand die naast zit
ook nu het blauw uit de
hemel valt, zo donker dat
beiden onzichtbaar worden
zelfs op de tast…
Schipbreuk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 hij zag alleen
wat hij wilde zien
haar stille verdriet
zag hij niet
hij hoorde alleen
wat hij wilde horen
haar vraag om troost
hoorde hij niet
zij zag en hoorde
en begreep hem niet
‘samen’ en ‘wij’
verlieten het
zinkende schip
ze spoelden aan
op aparte planeten
gescheiden van elkaar
contact: verloren
afstand: onoverbrugbaar…
[ Ik wil het nog niet ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Ik wil het nog niet,
niet al naar huis, alsjeblieft --
mag ik opruimen?…
een eeuwenoud cliché
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 91 is de bewering van;
' aan alles komt een eind '
ik zal er nooit aan wennen
afscheid nemen van mensen
en de dingen die voorbijgaan
natuurlijk zijn er de herinneringen
maar ook die zullen spoedig
vervagen in mist van tijd
rest ons slechts het berusten en
het gedogen van vergankelijkheid…
[ Van ieder van ons ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Van ieder van ons
heeft ze afscheid genomen --
merkten we later.…
Onhoorbaar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 134 ik wil geluidloos gedag zeggen
want jouw woorden hebben betekenis
die je alleen in stilte kunt begrijpen
begrip moet dikwijls verder rijpen
ik wil in stilte afscheid nemen
want ik lees nog altijd jouw gedichten
alsof ik jouw oude stem kan horen
tussen alle vervreemdende gezichten
onhoorbaar maak ik nieuwe herinneringen
zonder heimwee, want…
Overschatting
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 174 'Dicht nog een sonnet'
sprak de Maximale Factor.
'Maar ik heb ruim
tweehonderd verzen op de site gezet...'
Was hij blind of zag ik helder?
'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…
Groot verlof
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 't Was winter in het verre moederland
In Indië kreeg grootvader verlof
Maar bleef zes maanden lang
en dacht ik bof
Dan vraag ik mijn maîtresse
om haar hand
Aldus geschiedde het
dat in de winter
Grootmoeder, met dochters,
van hun tante
Gezelschap kreeg, als een soort gouvernante
En van haar minnaar -
dacht zij ooit aan ginter?…
[ We nemen afscheid ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 We nemen afscheid,
kort - lang - uit, de seincode --
van: Ik denk aan jou.…
onwezenlijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 dan loop je met de kleine
onwezenlijk door het park
en zie je alle plekken die
hij belangrijk vond, het ontdekken
van telkens dezelfde dingen
maar zij is bij me, ze is een troost
en geeft me een gebaar van “ ik weet het “
terwijl ze snuffelt aan de tijdperk
die voor hem was verlopen
tijd versnelt en vertraagt, het
is het gevoel dat je…
Een droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 ik droomde
dat ik weer kon
wat ik heb gekund
dat ik weer wist
wat ik heb geweten
ik droomde
dat ik weer zag
wat ik heb gezien
dat ik weer voelde
wat ik heb gevoeld
ik droomde
dat ik terugkeerde
naar alles
wat ik heb gekend
toen werd ik wakker
en ik wist
dat is geweest…