2.351 resultaten.
Verlichte momenten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 143 als het rusten overbodig lijkt
doen gedachten hun werk
over verwachten en verleden
over smachten en rede
toch leidt mijn pad
langs universele klanken
die diep mijn ziel ontroeren
of woorden uit dat grote land
geschreven in Tsaren sfeer
op zo'n moment wil ik de stilte danken
en behoeft slechts een cracker
de haast eeuwige leegte van de…
orthogonaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 dit noemen we toeval
een gebeurtenis
of raakvlak
het lijkt nog het meest op
een feitelijke onderbreking
ooit aangespoeld als
eencellige en inmiddels
verankerd met loodlijnen
staand, turend langs de
kromming van eindigheid…
Laat mij maar Gaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 173 Een man kwam bij de dokter want hij voelde zich niet goed.
Hij vertelde de geneesheer over zijn zwaar gemoed.
De dokter zei:"
ik zou het zo niet weten,
Het komt niet van een virus of wat u hebt gegeten".
Hij werd verwezen naar een specialist.
Die zei al snel:"Uw huisarts heeft zich niet vergist".
Hij werd opgenomen in een kliniek,
Voelde…
Bushalte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Ze wachten op een begin
of wat zo vaak al
achter ligt.
Ook vandaag staan
op de smalle grens
van trottoir en asfalt,
een beetje verdriet
doorgeregend in
een smalle plas
onder de tichelrand.
De man reikt van niet
te bedwingen verlangen
en stapt weer terug.
De vrouw met een tas
boodschappen kleumt wat
en het jonge meisje met
ovaal gezicht…
Ode aan het onbestemde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 De avondschemer koester ik,
de dag bijna gedaan
de nacht nog niet gearriveerd,
het één niet meer
het andere nog niet.
De eindeherfst kleuren zie ik ook zo graag,
dat niet echt bruin, of rood,
maar onbenoembaar kleur.
Of voorjaar vroeg met nog niet zichbaar groen
dat er toch echt wel is.
Al wat niet helder is,
eenduidig,
al te…
Biljart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 156 Het leven is als een partij biljart,
na de eerste stoot rolt het ivoor.
Ons levenspad gaat daar van start,
eenieder volgt zijn eigen spoor.
Waar de ballen zijn uitgerold,
de stilte intens wordt,
je geest knikkebolt,
en alles ineenstort,
daar denk je terug aan die eerste stoot,
had die meer effect gehad
ging je nu niet dood.
Zo had jij…
Kroegbezoek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Zocht ik ooit
de volheid in overvolle kroegen
tot de nok gevulde glazen,
schuimbekkend van zelf aangeprate miserie,
likten mijn huid schoon
of alleszins minder vuil
Nu duw ik
lieflijke dames van hun barkruk
en doe alsof diezelfde barkruk
een gitaar is
en ik een zanger van bordkartonnen
liefdesliedjes
Daarna dans ik met die ene
oude…
Appel met uitzicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 Lieve Eva,
Omdat jij zo nodig van die appel moest eten,
zit ik nu met de gebakken peren
maar dat is lang gelden...
zand erover, zon erop.
Lieve Adam,
Wanneer kom je weer eens rib-eye eten?
neem jij fruit en een fles wijn mee
dan zorg ik voor brood een spelen -
samen komen wij er wel uit.…
Kwantumliefde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 112 Een lichtpartikel
die over en onder me golft
ben je
ooit geweest
Steeds vorsend
naar de perfecte superpositie
bevinden we ons
op twee plaatsen tegelijk
in een wolk
van onwaarschijnlijkheid
waarin onze impulsen
uiteenrafelen
en naast elkaar tunnelen
zonder ontsnappingsroutes
uit dat mooie kaartenhuisje van ons
Onze liefde is…
Nietsontziend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 294 Jij zag niet
en ik evenmin
Braille kregen we niet onder de knie
en die blindengeleidehond
kefte iets te dreigend
De winkel
die witte stokken verkocht
rook vreemd
We maakten ruzie
over de herkomst en samenstelling
van die geur
We kwamen er niet uit
waardoor de winkel instortte
op de brokstukken die we waren…
struikeldicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 het later van vroeger
ontbeert een toekomst
aan de som van druppels
ontbreekt het water
er bestaat geen bos meer
zonder kettingzaag
het gedicht is kaal
eeuwig is alleen de dood
ongerijmd als gemorste koffie
bij ontrafeld brood
sommige winters verlangen
naar een zomerjurk
elke betekenis draagt een
steen om de nek
elk woord…
Creativiteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Het zit verweven in elke vezel
Geestverruimend zonder de middelen
Associativiteit is soms een gezel
Het verschijnt zonder te bemiddelen
Het moet geuit
Kan zich maar beperkt verstoppen
Als jong groen zit het aan de vingertoppen
Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit
Het dooft geregeld even
Wakkert weer aan
Zoals alles in het leven…
Alsof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Alsof zij
het kleine meisje is
die de teerlingen werpt
in een rokershol vol
gokkende en keurige
heren
Alsof zij dat zou kunnen
Jullie kennen haar niet
Alsof zij
het kleine meisje is
die de waarheid geweld
zou aandoen
en de leugen decoreert
met een glimlach
Alsof zij dat zou kunnen
Jullie kennen haar niet
Alsof zij
het kleine…
De Spin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 De spin poederde haar poten
wit en paars
en nog een kleur
Ze zei tegen haar ouders
dat ze niet
helemaal niet
moesten opblijven
laat staan zich zorgen maken
Ik ben een frivool
doch
eerbaar meisje,
brulde de spin
tegen haar spiegelbeeld
en holde naar het feest
De volgende dag
berichtte de krant
over een spin
gevangen
in een bokaal…
Onsterfelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Onsterfelijkheid,
de lege vormfactor tussen vlees en droom,
zonder stilstand de eeuwige spiraal afglijden
ingekapseld in de slotvaste tijdscapsule
Slechts bittere weerspiegelingen zouden resten
en de nasleep van uitstervende tremolo’s,
met in elke oogknippering
de vergankelijkheid van een klaproos
Obligaat toekijken op afscheid en verscheiden…
Als droom ontwaakt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 234 Steeds weer dat raam, zijn stoel, haar naam
het trage rood van de rozenhaag die roze oogt
een nooit gesnoeide kersenboom
nog steeds niet uitgebloeid
zolang haar wangen bloesems dragen
ook deze winter zomert zij nog na
hij plukt haar uit zijn dromen zodat
met het uitzicht op voorbije dagen
dit venster zich niet sluit…
Regendag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 De lucht is afgezonken als een grijs dok
donkere wolken tornen de regen los
die striemend valt op de spetterende
schaal van de straat
haastig golft een veld van paraplus
nat opgestoken glimmend overgoten
fietsers rijden voorover gebogen in
een zorgelijke horde malende pedalen
de wind haakt in regenjassen
reizigers bij de bushalte.…
Steeds voortdurender
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 geen enkele tijd heelt
graag wonden, draaien
daarom maan en aarde
in een grote boog om
elkaar heen? Ongeveer
1,3 lichtseconde om
precies te zijn, ruimte
kent geen tijd zoals wij
geen genade, ook geen
wonden meer, steeds
dieper, verder, definifief
onherhaalbaar, steeds
exclusiever lopen we
ons landschap uit…
Gesprek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Ik praatte met haar over leven
Over koetjes en kalfjes
die vallen en opstaan
Ik zei niemand is
perfect
Ze schudde haar kledij van zich af
en ik besefte dat ik nog veel
te leren had…
Kast vol Jassen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Een kast vol jassen
Mogen wij in ons leven passen
De één zit als gegoten
In de ander word je uitgefloten
Je wordt beoordeeld naar de jas die je draagt
Er is bijna niemand die naar de inhoud vraagt
Ga je een keer bloot
Dan schrikken de meesten zich dood
Zien ze je gaan
Zoals je eigenlijk in het leven wilt staan
Incognito is de jas…