inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over filosofie

2.970 resultaten.

twee pennen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 99
ik ben de weg naar niemandsland het hete zand waar je voeten verbranden ik ben de vloed de gesel der stranden ik ben de gekheid de waanzin ten top ik ben de galg de valbijl de strop ik ben migraine de kanker en pijn ik ben de adder het giftig venijn ik ben de wreedheid de grijns op je lippen ik ben het schip dat loopt op de klippen ik ben de…

Merkwaardig

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 213
Nee ik was er niet in dat jaargetijde zag niet het dreigende, geen onweer. Soms voelt er wel iets als een magneet wellicht dat ene wat ook ik niet vergeet. Dat ene iets , wat altijd wel is gebleven is deel van de koffer van je jeugd in leven. Die dagen van toen heb je die jaren lang verstopt, zelfs niet merkbaar over getobd. Je hoofd heeft…

G.O.D.

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
Onze geprezen ziel sterk of zwak, tot aan de gemeenschappelijk Achilles hiel gebruik van riten en symbolen creatie van de geest, troost of vloek, is mij om het even, een deelbare kwetsbaarheid tussen uiterste polen in voor- en tegenspoed draaikolk van de realiteit misschien de verlossing die ik zoek spiegel van vergankelijkheid…
Pama29 november 2018Lees meer…

Paard of Knol?

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 48
Paard of Knol dat is de vraag 'k wil geen verwachtingen wekken Goed... ik ben wat traag wat dikker dan m'n soortgenoten Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Neem me niet in de zeik ik ken 't verschil tussen kluiten en kloten Het is de vraag of paarden..... zoveel en zo goed kunnen trekken.…

staar

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 192
de middagzon wikkelt zich af met een verholen lichtstreep alles er onder verkeert in een verdoken geheim alles buigt zich in de schaduw naar het vallende gras de noen heeft een middenrif dat afzakt naar de avond mijn handen als kleppen op hoogte van mijn wenkbrauwen zakken richting de knoop van het middenrif de staar is voorbij het begin naar…

kus

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
stilte is niet aldoor gevuld met leegte er heerst dan een rust zeldzaam van geboorte het is er zomaar en onbewust die je overvalt zonder geweld het is dan alleen zijn in een tevredenheid die mijn ziel kust…

Lichtblauw ver

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 79
zijn voeten blijven onverzettelijk in kleilagen van vele eeuwen her nog kijken zijn ogen lichtblauw ver onverschrokken naar de horizon zonder obstakels de rechtlijnigheid van het land verankert zijn karakter wortelend in normen en waarden die geen tolerantie aarden omdat toegeven wennen is aan zonde een ongekende boze binnenlaat…

Ode in de ochtend

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 76
Laat de woensdag nu maar komen haar jurk van dinsdag als pyjama Vandaag wordt het helder blauw Bij het douchen spoelt zij af de zonden van gisteren en haar goede en slechte daden Er zijn nieuwe in de maak maak je dus geen zorgen, eens wacht een eeuwigheid van tijd…

Een brug vol zekerheid

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82
Nu ben je water, druppel in een rivier geen moment rust je gaat blind door. Dan weer ben je die persoon met enkele gelukkige worpen achtereen die wel sportief de regen, mist en nevelsluiers tekent. Leven het geeft speelkwartieren lunchpauzes en ook die gaan snel om. Ook als men nu blind de straten bevolkt keert men ooit ook gewoon terug…

Cohesie

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 109
zacht trillen energieën om me heen in een harmonieuze balans zo voelt leven zonder storing eeuwenlang een feest van warm samenzijn waarbij blokkades zoals pijn en minder functioneren voor altijd uitgesloten zijn een cohesie waarbij info delen is en het geheel rijker maakt met velen in omvang naar een toekomstig perspectief de…

Cynisme

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Als er iets verloopt is het wel het leven. Het sijpelt aldoor in de goot en valt dan ergens droog.…

gedichte gedachten

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
Ik denk gedachten met alle krachten die ik, zodra ik uitgedacht ben, sluit, zodat het gesloten gedachten zijn. Ik denk met alle kracht, geef vorm aan wat ik dacht in woorden en zinnen waarmee ik kan beginnen de taal om harde zaken werkelijk te maken. Uit woorden wordt een wereld. Wensen worden waarheid. Ik sluit op tijd…

in het gouden voetspoor

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
nadat we tafel en stoel verschoven de feiten naar fabels verdraaiden de serviezen in de kast veschikten de waarheid naar details verzetten dachten we dat alles wat we aanraakten in iets beters veranderen zou maar onze harten werden grauw en grijs als graniet we verkeken ons op het glanzende goud zoals Midas…

Bellen blazen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 119
Zoals de wind waait. Zoals de wind, verwaait ook ons leven. Zoals in de laatste zucht, van een afgeleefde dichter. Zoals in de eerste schreeuw, van een pasgeboren kind. Zoals de wind waait, zoals een storm raast, zo verhaasten we ons leven. Gelukkig verstaan mensen de kunst, om ook vrij te kunnen ademen. Zoals een kind doet, dat…

op een stationnetje

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 141
in weinig woorden veel willen vertellen voordat het je ontschiet probeer het maar eens in een korte samenvatting weergeven wat het leven voor je is geweest daar wil je niet aan denken doch het leven is een sneltrein die slechts stopt op de belangrijkste stations juist daar op die momenten van oponthoud ontstaan herinneringen voor…

Geen enkele dag hoeft mokkend te zijn.

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 82
Geduld is als een bloem die niet in ieders tuin spontaan groeit, vier en gedenk gerust die tuinmannen die dat wel in hun tuin hebben uitgezaaid om het dagelijks als bloembed te koesteren. Het wellicht zien als een goede papaver wellicht een prachtig gedresseerd paard wiens manen je niet eens hoeft te kammen. Geen enkele dag hoeft mokkend…

Eeuwigheid

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 85
Als jij je horloge doormidden breekt, heb je niet meteen tijd tekort. Je komt misschien ergens te vroeg of te laat. De tijd is menselijk rekenwerk, wat als muziek kan klinken, maar uitgevonden om het verloop der dingen aan te wijzen. Tijd bestaat niet in de eeuwigheid. Daar zit niets op slot. De eeuwigheid, ooit door God afgevuurd, voelt…

Omkijkend

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 81
wij vleugelen niet verplaatsen ons al ongehinderd in de geest zeggen dat we dromen praten vaak met anderen die naar ons komen omkijkend zien we de lach die het nu ontspannen lichaam vult met kracht wij lijken zorgeloos de werelden te omspannen die in ons deel van het universum hangen nog is er niet het gevoel van er helemaal bij…

Niet te veel op Aigina

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 91
Toen ik jong was, speelde en zat ik en dacht niets. Toen ik volwassen was, werkte en zat ik en dacht niets, niets. Nu ik oud ben, mijmer en zit ik en denk niets, niets, niets. Kinderen en volwassenen vragen zich af die oude man lijkt zo wijs, waaraan zou hij denken? Eenvoudig aan niets, niets, niets, niets.…

Gehoord.

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 55
Dat woord in de woestijn waar de zandkorrel in de meerderheid is in de lucht waar door ijlheid klank niet weerkaatst het woord dat met water in de maalstroom verdwaald kan raken in het nieuws waar het alledaagse het eigenlijke vervaagt dat woord in het gehoor tussen alle klanken kan levens verankeren.…
Meer laden...