1.343 resultaten.
het blauwe niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 het niets is niet het anders iets
het niets is niet het niet iets
het niets is pijnloosheid
het niets is zijnloosheid
het niets is oneindige ruimteloosheid
het niets is eeuwige tijdeloosheid
het niets is het oorverdovende oogverblindende adembenemende diepste
van het diepste blauw
ginds aan de andere kant
van de horizon
ach
uit te kunnen…
Niets voor altijd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 222 Het luchtballet van spreeuwen
een schrijvende vogelwals die zich in driekwartsmaat
laat lezen in deze late herfstlucht.
In het sleepnet van de schrijver
landen woorden om te vertrekken
door de mazen van de tijd.
Een gewonde engel schildert
boven een vlucht wilde ganzen
verten van onbeschreven lucht.
Zal ik woorden tussen lijnen schrijven…
omhooggaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 109 omhooggaan
op een asfaltweg
op een steile asfaltweg
je gaat niet recht omhoog
je gaat schuin omhoog
schuin links
schuin rechts
schuin links
zodat je ademhaling gelijkmatig blijft
zodat je spieren zich spannen zonder pijn
omhooggaan
op een steil stenig pad
je gaat recht omhoog
je zet je voeten vast op uitstekende stenen
omhooggaan
op een…
Zwerver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Het lag aan de begroeide oevers
van de lawaaierige blauwe rivier
in dat onbeschermde verre land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken.
Hij gaf zijn bezit aan de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren…
Rijnvlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De dagen schreeuwen in het oor van mijn hart
En ik wist niet dat mijn zo goed gebouwde huis op zoveel plaatsen tocht binnen kon laten
Dan maar de jas aan en de Rijn opzoeken
Ik loop de kribben af
De oeverkiezels over
Diep
In water
Zak
Tot later
Met mij zakt de zon mee af
We worden klein en helder
Kalm mijn hart nog even
suikerzoete…
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
Niet-omgekeerde narcis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 Ik ben een ruimdenkend anarchist
die accepteert de geile maagd
en schenk aandacht aan iedereen
met mijn ingetogen populisme
Nog niet opgejaagd
door overspel
van focusverlegging naar mijzelf
Ik ben de nog te ontpoppen bloem
in de grote weide langs de Styx
met equivalente buren als lotgenoten
Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…
Thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 49 ik weet dat
in mijn lucide
werkelijkheid
de absurditeit
van de wereld
snakt naar een thuis
in Utrecht of Abcoude
met vreemde kostgangers
moet het leven zuiver zijn
nu ik me ontwikkel
in stugge dwaasheid
van mijn fabuleren
voel ik mij
steeds meer thuis
in hogere sferen.…
Droomhart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 50 Alsjeblieft droom
in mijn droom
heb de lef
om in
mijn droom te leven
het alleen zijn
is een wonderlijke plek
hier op aarde
kom we gaan
naar de rivier
het is maar even
bloemen zwijgen
een heimweelied
zal klinken
in de nacht
het samen zijn
is gekomen
tot empathie
het leven heeft
haar mooiste dromen.…
omslag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 29 gaf vaak gehoor
aan wat men
van mij vroeg
al was dat soms
lastig genoeg...
ik had de habitude
dat ik ieder
moest behagen
en zo u weet is dat
ten lange leste
nog maar moeilijk
te verdragen…
GROEN LICHT
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 27 --------------------------------
--------------------------------
mijn lichaam dat mijn leven draagt,
de zoemende koelkast in mijn hoofd
regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid
onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer
de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur
gevaar in het verkeer?
ik heb inzicht mevrouw
tegenslag…
Hiemstra Hurricane
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 26 Bart Adjudant heeft in zijn snelsonnet van vandaag
de laatste dagen beschreven
van de storm die vooral de Britse eilanden heeft geteisterd, doch ons land gelukkig is gepasseerd...
_________________________________
Je wordt voor even Hiemstra hurricane
Of komt als Gerrit gale te staan
in boeken
Je hoeft "Het Aanzien van..."
maar op te zoeken…
bijna alles
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 148 bijna alles diep ik op
uit slenterende dromen
en alles komt voorbij
jouw sussende lippen
twee geschrokken vliegen
mijn ingekeerde blik
de wegstromende zee
jouw uitgestrekte handen
een zwerm wilde ganzen
mijn halve verhalen
de afgebroken tak
jouw ontwijkende woorden
de gestapelde stenen
mijn haastige vertrek
de gemiste kansen
jouw ondoorgrondelijke…
Kind van de wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 42 Na een flinke regenbui
openbaart zich fragiel de zon
tussen hangende regenwolken
de dag breekt eindelijk open
een druppel valt op een verkleurd blad
en van het dwalende blad op een balkon
een aarzeling, maar toch voorzichtig
lichtvlekken van een verlegen najaarszon
schijnen door de ontbladerde bomen
op het natte beneden gelegen gazon…
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 In zijn eigen aardse bestaan lag er een eikel
in de regen naast de eikenboom in het park
toen het droef werd omdat het herfst was
het lichtgewicht tussen ontbladerde bomen
als de wind een fluisterend dromen
hoe een man zonder geld aan liefde kwam
en alsmaar zwierf door stille straten
hoe de daad van romantische liefde
tot in diepste…
Onderweg in luchtig zweven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 88 Even herkent hij de stem van zijn moeder
in het stemgeluid van de jonge stewardess
nu hij onderweg is in een luchtig zweven
en hij aarzelt niet, hij spreekt haar aan
mag ik twee liter melk uit uw boezem
geen zorgen meer over mijn bestaan
plotseling struikelt hij over woorden
onderweg naar het toilet hoog in de lucht
nu hij de toekomst weet…
straaljagers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 en weer
jagen straaljagers
hun stille witte strepen
door mijn blauw…
knap lastig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 67 voor een dwarsliggend
mensenkind in de wieg gelegd
om aan rust en roest te knagen
is de krib al gauw te krap
enfant terrible dat in
beweging groeit als de
verst afdwalende tak
van een stam
de dwarsdenker doet
de wereld kantelen
scheurt zich los van alles
wat altijd al zo was
een bevlogen rebel
overstijgt de kasseien
ontregeld…
Don Juan Quichot
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 51 Het belcanto lokte.
Decennia van eindrijmloze haiku's hadden hun tol geƫist.
Hij wilde wat anders. De wijde wereld in, van het schone, het goede en het ware!
Was Don Quichot een woordenaar of andersom?
Na jaren ploeteren, puzzelen en peinzen kon het gebeuren dat hij op een dag ineens het licht zag. Bij anderen. De schellen vielen hem van de…
Lethargie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 Ik ben allang niet meer
de borstklever die ik vroeger was
de magie heeft mij losgelaten
de magische stemmen zijn verdwenen
en diep in mij
vliegt een kraai tegen een denkbeeldige doorgang
In mij is een duizelingwekkend hoge berg
er is louter stilte en een ijskoude wind
die langs mijn naakte lichaam giert
Zeker, er zijn spelonken
met levendige…