1.736 resultaten.
Als de lente ontwaakt
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 37 Bloemen ontluiken
blaadjes dansen in de wind
lentesymfonie
Hoe onverwacht en plots natuur
een einde maakt aan haar sinistere winterse
verstilling waarbij gefladder en gevlinder de plaats innemen
Dagen worden weer langer tegelijk laat de zon zich van haar beste kant zien.
In ongekende euforie leeft ze toe naar
haar activiteiten formidabel…
kriebels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 47 de vogels zingen een octaaf hoger
de futen dansen hun liefdesdans
de katjesboom begint te bloeien
het eerste gekwaak van de kikkers
verscholen onder een bruggenplank
ik loop nog op mijn wintervoeten
maar inwendig geef ik mijn
lentetenen een kans…
Lentewind
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 59 Een frisse wind
blaast laatste restjes winter weg
waait nieuwe lente
Hoe ondernemend, open en
uitnodigend je steeds weer dagen kleurt met
stromingen die inspirerend zijn, aan het denken zetten, blik op
het leven verfrissen om me heen daar er altijd iets onverwachts gebeurt met jou.
Door jou kan ik vol overgave mijn
breekbare – en kwetsbare…
Winterbeleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 Winter gaat vooruit
langzaam en zacht naar voorjaar
hints in overvloed
Het is ontspannend en rustgevend
om de winter van dichtbij mee te maken die een
zoveelste hoogtepunt heeft bereikt waarbij ieder kan genieten
van paletten met authentieke kleuren van waar tinten perfect bij elkaar passen.
Wanneer ook nog eens enige wolken
en vale zon…
Alles komt in beweging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Mistig, stil en uitgestrekt
leunt de stad tegen de duinen
Duwend tegen het natte, groene achterland
ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht.
Slechts een bleke zon komt op
Het mag nog geen dag heten
Gedempt licht verdringt de grijze schemer
en doet de nacht vergeten.
Schaduwen glippen geleidelijk weg
Langzaam verdwijnt de kilte
Er komt…
Winterwandeling
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 95 Sneeuw danst om je pootjes
Wat vlokken op je vacht
Je snuffelt gretig in het rond
Een sprookjes-winter-nacht
We lopen onder sterren
Jij rent wat heen en weer
De Maan kijkt toe en zij glimlacht
Naast Grote en Kleine Beer
We weten ons altijd omringd
Door krachten die beschermen
Ze lopen met ons mee als boom
Als planten in de…
Hibernia regina
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 51 NACHTVORSTIN
wonderlijk ongerept maagdelijk wit blinken geluidloos voorbij-ijlende ijspaleizen ijl tot in eindeloos indigoblauw
op zwarte lakens van hemelse zuiverheid in het universum
ener sterrenwemelende
vrieskraakheldere rozevingerige
polaire dageraad op een wintertintelende ochtend
in de zuidelijke hemisfeer
van een bevroren planeet…
Kruikkerstkado
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Deze moeder wil zijn als een kruik
Als je pijn hebt in je buik
Als je ‘t koud hebt in je rug
Door veel tillen of alles te vlug
Koude voeten die maar koud blijven
Zij wil je verwarmen, je lieve lijven
Maar nog meer wil ze warmen je hart
Als verdriet ligt of smart
Denk aan de kruik dan
En maak er gebruik van
Misschien denk je dan een klein…
Winterpunt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 De winterzonnewende is aanstaande
's Nachts reikt de zon tot haar ultieme punt
Dan staat zij stil in het
solstitium
Waarheen de weg liep die 'k
naar jou toe baande
De langste nacht, de minste
daglichturen
Heeft zij het op de wintervorst gemunt?
Verwacht dit jaar geen al te grote stunt
Van koning winter, ook als 't had gekund
Want…
Nog lang, voordat de lente komt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 Ik zit aan tafel, misschien
wel te slapen, denk ik even
bij het gillen van een sirene
die uit mijn neus de geur
van gepofte kastanjes weg-
neemt naar een spoedgeval
In de keuken zie ik
de poes afwachtend kijken
en de wolken trekken snel
langs de dommelende zon
Dadelijk gaan we spelen
eerst koffie zetten
Hoog en laag ruisen
het kookwater…
Een lief smoeltje
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 81 je ogen
waren al
als baby de
contactpunten
met deze wereld
die zich
aan jou gaf
met alle warmte
en liefde die
hij bij zich had
jij kleine
lieve onschuld
hield die
lijnen vast in
herkenning
van wederzijdse
lach die in verdere
kennismaking steeds
meer handen voeten en
een lief smoeltje kreeg…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 123 De beukenhaag danst
naar de pijpen van de wind
beweegt met alle stormen mee
Het verdorde blad huivert
trilt rilt onder de grillige
plagerige beroeringen
Boven de winterharde heg piept
als uitkijkpost een schaars takje uit
aardmannetje op wacht
Aaneengesloten bruine rijen
golvend in dichte vertakking
deinen in saamhorigheid
In…
Herstwandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 37 Aangenaam voelt de regen aan.
Zacht vallen dunne druppels neer
op grassprieten, zich fris verheffend.
En nat geworden haren beplakken
je wangen. Ik verlang naar kussen,
onder een geheel van bomen met
rood, geel en bruin geworden bladeren,
onrustig wachtend op dartelende wind
om verlost vrij weg te mogen zweven
naar een reeds bezaaide ondergrond…
Winteren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 124 Sneeuw dwarrelt neer
loopt menig stad en land af
stilte hoopt zich op
Wanneer in de vroegte van morgen
verschillende wolken samenkomen om de hemel
te bedekken waar vale zon zich niet laat zien terwijl een brede
waaier aan grijstinten en monochroom steeds meer op de voorgrond treedt.
Tezelfdertijd beginnen enkele vlinders
te zweven…
Als geen ander
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 100 Ouderwetse herfst
tussen geruis en kalmte
het zacht licht vervaagt
Hoe ontspannend en verfrissend het is om te
proeven van een herfst die haar zoveelste hoogtepunt
heeft bereikt waarbij ieder van ons kan genieten van paletten met
authentieke en ongedwongen kleuren van waar tinten perfect bij elkaar passen.
Op welke wijze heel wat zonnige…
Winterklaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ik deed - vandaag - de
bruinige bladeren bij
elkaar. Bedekte er de
de vaste planten mee
Legde het loof van
tomaten op de hoop
Stalde de tuinstoelen
in de houten schuur
Deed de deur van
de serre dicht. Hing
het slot eromheen
Het metaal schuurde
Een oud bekend geluid,
dit piepen en dit kraken
Het deed me denken aan al
die vorige…
halloweenpret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 in de duistere avond en nacht van Halloween
werpt bleek de maan haar schimmige gloed
waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult
fluisteren ons de spoken, heksen en griezels
angstaanjagende geesten met grijnzende tronies
zweven door schaars verlichte straten en stegen
in het duister rammelen botten en kraken beenderen
die vrees beklemming…
troostvolle herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Het bos is stil
alsof ze zeggen wil
laat me maar even
laat me even in mijn afscheid
van fris groen en beknopte
nieuwigheid
Ze kleurt ervan
ja weet je
ook ik moet loslaten
gevoed en groot gebracht
De wind laat haar zacht
troostvol wiegen
We verwonderen ons
om haar kracht
in stilzwijgend vallend blad
Het bos heeft geen strak…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.
Oktoberlucht verzonken
nu naar de winter snelt…
Vlokje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 61 Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes
Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want…