570 resultaten.
Sporensneeuw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 50 ik herken de sporen in het akkerland
de ijskoude winter die er heeft gezaaid
ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid
nu heeft ze alleen hem als onderpand
in haar kamers huist men al dagenlang
waar geveegd werd op het vergane tapijt
dat mossen, en menig paddenstoelen slijt
en dichte mist had als enige behang
mistroostig oogt mijn bewonderde…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 116 zachte regen beroert
de delicate schoonheid
van huiverende kersenbloesems
op ranke twijgen wiegen witte vogels
wij lopen uit de langgerekte dag
jij fluistert dat we
voor geluk zijn geboren
de bergen hullen zich in wolken…
Stilte
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 423 Over afstand gedragen
geen geluid, geen grenspalen
langs wegen met snelle schreden
het beter horen achtergebleven
een gewillig oor
laat zich graag aanhoren
hoewel het vaak anders betaamd
niet zozeer de harde woorden
daar ‘t hoorbare te wensen laat
stilte gelijk kleurloze bloesem
is aandacht dat vroeg ontwaakt
eenmaal een rijpe kers…
Osibisa
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 61 Op Google maps zocht ik het Nyosmeer
De stikvallei in centraal Kameroen
Ik liet het staan, ging toen iets anders doen
Weer terug op maps stond er geen letter meer
Wel stond het continent leeg
op de kaart
Een grote olifant die mij aanstaart
Met huidplooien - er stonden
namen in
Sudan Egypte Tsjaad Nigeria
Zuid-Afrika Malí Congo-Kinshasa…
Gaia's taiga
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 60 Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's
taiga in galactica
dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë
in de wereldzeeën
wortelden zich als outcast vast
in miljardenvoudige neuronen
in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen
in ongenaakbare toppen der…
Oostendetanka
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 56 Lucht en zee en strand
verdwijnen in grijstinten.
De man en de hond,
zwarte stippen in front,
zorgen voor de vaste grond.…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 88 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Mijmering in trein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 49 Ik zat in de trein
En las de gedichten van ieder
Sloot m'n ogen en
vroeg mezelf af waarom
ik ze las en hoezo
overdacht wat dit wel was
Keek uit het raam toen
en zag de bomen als de gedichten,
de sloten ertussen,
gedichten als weilanden
als donkere wolken
dan weer electriciteitspalen
Als een gezellige bossage,
een kale industriewijk…
Sereen domein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 Bomen als gebouwen.
Geen beweging van wind.
'Wij staan hier op vertrouwen,
vertaald in groei - al jaren.'
Geen vogel laat zich horen.
Vertrokken naar akkerland.
Geniet van zijn conditie
vòòr de kou straks toeslaat.
Roerloos ontvangen de bomen
signalen uit een oorlog...
Zenuwachtig gefluister.
Ineens knapt er een tak...
Toeristen op…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 76 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
Venetië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Een waas van licht splitst op de koepels,
het baadt filigrijn in het water van de lagune,
de smalle spitsen van de gondels bewegen vederlicht.
Aanleggen en verlaten,
de stad drijft op licht vertrokken van smalle kaden,
de trage opmars van meerpalen,
stille eskaders die geduldig op de vloed uitrijden.
Tijdig overschrijven ze natte regels ingehouden…
Eire
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 51 Ruige steile zwarte rotsen
golven spattend huizenhoog
op de rafelrand van Eire
eiland ooit vier eeuwen terug
onder Cromwells Brits bewind
tussen wilde westenwind
kleuren van de regenboog…
IERLANDS STEM
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 Kalme effen zee
dringt zacht tussen strandstenen,
bereidt met groen wier
een ijl, zichzelf vermengend
eeuwig trillend schilderij.
Glooiende weiden
verbergen aan hun voeten
kleine ravijnen
vol koele loverschaduw
en begroeide rotswanden.
Op blauwe meren,
door zware keien omrand,
blinkt de stille ziel
van misschien lang vergeten
én blijvende…
Het Noorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Dit vlakke land, weids, adembenemend leeg,
altijd hangt er kille mist of nevel,
vaak valt er trage regen,
gaan de dagen in stemmig grijs gekleed.
Langs verlaten zwarte akkers,
doorsneden met smalle wegen,
staan rijen sterk geknotte wilgen,
gekromd door de westenwind,
die guur en onophoudelijk waaiend,
voor niets en niemand genade kent.…
Zuchtend landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 Het zuchtend landschap
openbaart zich bij nacht
in oeverloze liefdesbrieven
ze hijgt met haar talloze rivieren
houd haar adem in als een slang
tussen dwaalstenen in duister
ze opent deuren met haar organisme
haar organisatie om alles te duiden
een mist hangt boven het zoetwatermeer
vlinders dwarrelen en dansen in de lucht
niets anders…
winterhard
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 59 een woestijnstop
maakt winterhard
de kou gebiedt
in geleidelijke tijd
sta op na het vallen
geef het verlangen een jas
vergaar koude-genen
eist de tijd
het is alles of niets
wordt winterhard…
HONKVAST WAAIEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust,
die met wijde blik naar alle kanten tuurt,
bemoedigingen over de zee stuurt,
het eigen strand maakt tot een oord vol lust.
De bruisende branding murmelt bewust,
blaast haar stem langs haven en vissersbuurt,
landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd.
Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust.…
Verademing
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 454 In de verte stijgt een berg op,
om nader tot elkaar te komen
overbruggen we ‘t hoogteverschil
het toppunt van verademing
met reikende handen bekeken
doet beloven hemels geluk
verbeelden wij maar al te graag,
het uitzicht oogt onbegrensd
zonder angst of tegenslag.…