De wijze voerder van de kleine boemeltrein rijdt elke dag hetzelfde eind tussen twee steden langs enige dorpen een boszoom en wat weiden maar maakt steeds and're reizen kijkt naar het spel des levens dat zich dagelijks vertoont in stille of drukke straten op wijde groene vlaktes bij mensen en dieren altijd zorgt voor verrassende…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

In slapeloze nachten het dichterschap geoefend dichterbij gedroomd misschien. Kleine zus grote broer gewonde engelen met verre ogen op een bed van veren. Tussen droom en daad laveren heldere dan weer bleke beelden. Wilde ganzen gakken het afscheid de vlucht van kraaien voor het licht. Het wenden van de zonnebloem haar bloei door lucht…

willekeurige mensen zitten vrijwillig gedwongen in de voortrazende trein een groet een glimlach een vluchtig contact voor even zijn ze samen op weg…

Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt De mensheid niet meer weet wat te doen Daar wereldproblemen te groot worden Daar de motoren binnenkort kappen Daar de longen almaar verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een…

Zo hoog verheven ben ik niet. Liefst blijf ik heerlijk rondcirkelen - hier De ideale baan. Altijd zicht op vergezichten, onbegrijp'lijk dat ik ze versta... Enthousiast noteer ik ze! Maar wie zou ze willen lezen? Verruimende kost voor rijmelaars? Dat ik Hier aan hen moet denken... Kom Voyager, buig om, buig om naar mijn publieke vrienden…

Elevator Zes vertrekt: superstatig suis je omhoog, afstand-vergrotend tussen moed en berusting - 'Ach, laat Die maar gaan'. Stuwend door een gaaf heelal hoor je de ruimte die je wenste: de akoestiek van je moedertaal binnen de stilte van de cabine... Wat ga je doen, daar in de verte? Geloofsbrieven aanbieden of eindelijk al je verzen…

Op naar het Hogere! Voldoende laag geleefd. De Neergang is overwonnen. Wat omvat je bagage? Nog veel te veel te veel. Check je grote beslissing... Praktisch ben je verlicht. Want jij vertrouwt je Maat. Sluit nu maar je koffer.…

Glooiende heuvels ontnemen het zicht aan de eindeloze einder Beneden in de laagte lopen koeien onder bomen ontsnapt aan de genadeloze zon Een smal riviertje langs de weg biedt een welkome variant in het monotone groene landschap De slingerweggetjes verrassen bieden steeds een nieuw perspectief in waarneming van de omgeving Op reis…

Lekker lazy liggen onder een palm bij de pool chillen met een drankje, relaxed, vakantie; Uitgebreid ontbijtbuffet, kamer met airco en roomservice, dineren op het terras met wijn en uitzicht op de heuvels; De townships, waar uitzichtloosheid heerst, veilig achter muur en prikkeldraad: just another day in paradise!…

In woeste stormwind danst het zeeschip wild én gelaten op de hoge golven die schuim vol nevel spugen lucht- en waterorkest roept tot het vaartuig met luide bulderstem langzaam bij inspanning tegen de kokende berg op dan je laten gaan door harde smak geleid een snelle roller nadert krult sierlijk zijn kop stelt zich voor als mededanser…

...een fictieve treinreis door eindeloze steppen, bergen en dalen van Eurazië... Waarschuwing aan naïeve lezertjes: als je geen Aardrijkskunde in je pakket had heeft verder lezen geen enkele zin. Geschiedenis wel! NIEUWE ZIJDEROUTE Als globetrotter kon je tot voor kort Van Vladiwostok tot Kalíningrad Door toendra's als een steppenwolf…

De avond valt in duisternis op aardse zwarte gronden er ligt een diep verlangen in het nabije landschap een stille hunkering in dorst naar regen sobere onbestemde nuchterheid tekent zich af met het donkere silhouetten van bomen begrenzen zoete fantasieën jouw lucide dromen reizen met raven, wolven en vleermuizen in vertrouwd…

Een donkere trein rijdt ratelend over wissels door de diepe nacht en volgt vervolgens het lange spoor een man reist alleen in een coupé er is niemand die hem verwacht waarom dan reist hij toch door een koffer torst hij met zich mee gevuld met versteende tranen hij werpt blikken uit het raam hij ziet slechts een zwart gewelf met daarin…

De landverhuizer bouwt in de binnenlanden van Australië zijn schip in de tuin: een Lemsteraak Er valt daar geen water te bekennen hij is zuinig met woorden deze man alles gaat voorbij het verleden blijft Ze is beeldschoon maar moeilijk in de omgang varen met een aak is zwaar Deze dame vecht gewelddadig met opstandig water ze duwt…

Het hek van Slot Bommelstein staat wijd open, waar twee vertrouwde vrienden doorheen gaan, de vroeg roepende schitterzon verstaan om zich aan hun lezers te verkopen. Zie heer Ollie kaarsrecht luchtig lopen, met wandelstok zwaaien, op de grond slaan. Een licht handtasje trekt blij denken aan, doet op een verlichte reis hopen. Achter hem zeult…

ze voelt het zand dat dagen later in haar schoenen schuurde ze ziet de boomtoppen die geluidloos voor de ramen wiegden ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger stonden ze voelt de armen van haar moeder voor even het kind dat ze ooit was…

van gisteren via vandaag waait de wind van de tijd van ooit overal en nergens naar eens in de toekomst dat wat nu geschiedenis is het toen en nu verbindend voedt ons denken en doen tot een inzicht voor morgen…

Als je naar schaduw snakt drakenbloed wilt oogsten vaar dan naar Socotra Zie hoe de oceaanmist over de Socotraanse toppen jaagt hoe lange puntige bladeren zich aan neveldruppels laven Staar vastgenageld in het drakenbloed-bomen-bos naar de ontzagwekkende reuzen getooid met brede dichte kronen terwijl de klei zompig aan je schoenen…

ik reis en kom voorlopig niet aan weet waar ik naar toe zal moeten maar ken de weg niet en het echte doel en zal als ik aankom het waarschijnlijk ook nooit weten doe ik boete? deze reis moet worden gedaan door iedereen daarom reis ik die van mij zoals behoort uiteindelijk ook alleen…