350 resultaten.
Wanhoop (in tranen)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 32 (Gezien in De Kunsthal te Rotterdam, 6 februari 2011)
Op haar knieën
Voorovergebogen
Mooie, zwarte
Lange haren. Handen
Bedekken haar
Intens betraand gezicht
Vanwege wat en waarom?
Heeft z'op golven
Van innige liefde
Hevig gedeind
Of is het pijn van een
Leven niet te
Leven, daar de wereld
Zich om leegte bekommert?…
Een oude man slapend bij het vuur
netgedicht
2.0 met 34 stemmen 181 Met de hand over zijn hart
werden de dagen glad gestreken
een lang gekoesterde wens
doorstroomt zijn oude lijf
zijn vuist milder geworden
ondersteunt in mindere tijden
de levendige beelden in het hoofd
alle droombeloftes ten spijt
doen zijn verstilde hart
aanwakkeren tot levenslust
als wapen tegen eenzaamheid.…
Je schildert verlangen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 Waarom nog
één woord vuil maken
als schoonheid ligt besloten
in de kalmte van het zwijgen
maar zelfs zwijgen verdacht is in tijd?
Je schildert verlangen
met de illusie van een droombeeld
nu de stilte op het doek valt
Je schildert verlangen.…
Maria
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 27 Haar hoofd hangt enigszins gebogen,
haar kindje houdt ze in haar armen vast.
't Is aardedonker rond haar, ter contrast.
Geen God heeft daar ooit bewogen.
Wel in haar, als omhoog gezogen
levenssappen vlak voorbij de bast
van een plataan, die naar de hemel tast.
De vogels zijn alvast gevlogen.
Maria met haar kind, uitgebeeld in steen.
Haar…
Ongeschonden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 161 In het grote blauwe woelen
van de wereld schitteren
okergele Zonnebloemen
in een vaas
Hun uitgesproken
zeggingskracht
in drie tinten geel
bijeengehouden
Door moederlijke
troostrijke armen
zachtjes wiegend in
ongeschonden samenzijn…
Vrij landschap
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 Het landschap neemt de vrije hand
van de schilder mee in haar zonnebad
verfstreken kenmerken specialiteiten
die in het groen zo vruchtbaar zijn
oker zijn de dromen van de oude man
zonneschijn op het eelt van zijn hart
een zandpad kronkelt zich in vergezicht
zijn blote voeten voelen warm
nu wordt het tijd voor een groots gebaar
een kleur…
Model
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 50 Je staat voorzichtig model
voor mijn onzekere schaduw
het vileine grauwe spook
dat onder mijn bed slaapt
ik wil niet dat je bij me blijft luisteren
of dat je verdwijnt in het duisteren
schreeuw alsof je een leeuw bent
zwijg als de sneeuw in de bergen
en laat me niet moederziel alleen
sta niet model om me alleen te laten
schemering…
bewogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 51 met weinig middelen verbeeld:
een paar flarden van huizen
karrensporen in de sneeuw
een heuveltje met paaltjes
en mensen die geschrokken
opkijken als de grote komeet
zijn licht op hen schijnt
verbeelding angst ontzag
vallen in één ogenblik samen
rakelings passeert
de komeet de aarde
de hemel komt even dichtbij
het beweegt de mensen…
een vogeltje van verf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 58 voor een witgekalkte muur
het vogeltje van verf
een kettinkje aan zijn pootje
de witte muur leidt
onze ogen naar het puttertje
vogeltje op de voorgrond
distelvinkje in losse zichtbare
penseelstreken vastgelegd
vogeltje met een verhaal
het put zowat zijn eigen water
bijna kwetterend tinkelend
ook in vlucht…
Maar als ik niet schilder…Ode aan Ruurd Wiersma
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 rond het raamkozijn
is het lente naast de
haard is het zomer
op de laatste wand
is het herfst
een meertje met
het riet waar hij
met zijn vader
riet sneed
tussen de deuren
is het winter
twaalf uur aaneen
sneeuw geschilderd
zonder te eten maar
als ik niet schilder
was ik zomaar dood…
De kwast en de wilgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Ze vormden samen
een merkwaardige combinatie
in het zoete duister
van de volmaakte liefdesnacht
de kwast en de wilgen
en de lichaamswarmte
van zijn beminde geliefde
een bekende fotografe
er kwam weer
regen in de schilder
tranen, nodig
voor de onstuimige rivier
in deze breekbare stilte
vol abstracte wellust
passie en ordinaire…
Hopperiaans
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 85 de blauwe nacht
zwijgzaam en stil
nachtuilen dier en
avondmens
een nachtelijk kantoor
je kunt niet
binnenkomen
er is geen deur
tankstation aan het
einde van een snelweg
het huis in de buurt
van de spoorweg
in de ochtendzon
zit zij op het bed
staart naar buiten
wat gebeurt er
als je alleen bent in
een stilgevallen stad…
Gerbera, gerbera
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 74 Wie heeft jou zo keurig gecomponeerd,
enorm roomkleurig samengesteld?
Je zegt: 'Kijk mij eens aan.
Mijn kleurpalet contrasteert
diepzinnig met mijn oog.'
Moet toegeven dat ik geboeid
een magisch gat in kijk... Ontkom ik
of los ik op in een peilloze ruimte?
Ondertussen verpozen bijtjes, vliegjes en
ander gewemel zich in je zoetigheid..…
Johannes Vermeer
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 772 Het licht valt weer op
de juiste plek bij de armsten
verzacht de buskruit dampen
zijn atelier ademt sfeer
het alledaagse houdt op linnen
doet ‘t licht met kleur bestrijken
tot onze verbazing keer op keer
op het gezicht aangebracht
in lichtpunten zonder smoor
zien wij het wereldse schitteren
met een parel aan haar oor.…
Kleine perenboom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 62 Toen onverwacht het pad zich boog
stond ik oog in oog met een
- uitgebroken naar het licht -
kleine bloeiende perenboom.
Zijn knoestige stam en takken
- een ademtocht in de lente -
openden wijd het weerloze hart
dat zich vulde met lichte tinteling.
Mijn ogen streelden de bloesem
raakten het donkere stamhout aan.
In het laatste licht van…
't Puttertje vereeuwigd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 Subtitel: Opsmuk
't Puttertje vereeuwigd
Voor altijd in de kunst
Rembrandts leerling
Fabritius' werk
17de-, dus Gouden Eeuws
Kortom, voor altijd sterk
't Puttertje staand op een
Soortement van stoof
Zonder angst en beven
Twittert 't maar door
Echo richting zwerk
Artistiek productief
Communicatiemerk
Op zichzelf, niet alleen
't…
de doden komen altijd terug
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 95 daar loopt hij dan
een kleine montere man
in korte broek
baardje
het tanige bovenlijf
ontbloot
verwarde piekharen
steken onder de
verfomfaaide hoed
pretoogjes glinsteren
achter de ronde bril
slaapzak onder de arm geklemd
de waterzak in zijn hand
een zweetdoek bungelt
aan de riem van zijn kaki broek
no dead man walking…
Wat voorbij gaat
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 874 Door de flarden heen
die voor hen gewoon waren
verbaast de wereld opnieuw
met een dromerig Den Haag
een voorbijganger
in een tot sleets gedragen jas
maakt geen goede sier meer
zijn gang is zwaar
bij stilaan verderkomen
portretteren hij en deelgenoten
een voorbijgaand tijdsbeeld.…
een klein atelier in Saint-Rémy-de-Provence
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 94 de levenloze
schuwe zijdelingse blik
schichtig wantrouwend
grijsgroene kleuren
het paletmes vlakt de verf
van zijn blik niet af
de verlorenheid
wie ziet hij in de spiegel
blootshoofds open jas
naar binnen gekeerd
hartverscheurend zelfportret
de oogopslag…
Levensteken [voor Gís Marí]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Verbeten, onverdroten
in de steen nieuw leven steken
zodat ze zich mijn levenslust verschoten
aan mijn steken en mijn teken zullen blijven stoten
de strijd, het zwoegend zweten is vergeten
nu ik voor altijd iets beteken.…