383 resultaten.
niet meer langs start
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 360 over zijn top hangt hij
de gebarsten kop geplooid
naar de zinnen van een ander
er blijft slechts stoom over
waar hij vroeger zo kon koken
nog lang na de overwinning
een veeg teken aan zijn wand
van aftakeling, spoedig voorbij
de dokters spreken niet meer
hullen zich in mysterie
met te dure woorden
veel ervan al vergeten
nog voor goed en…
FV - aanzoek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.994 ontelbare dichten schreef hij
het onderwerp verscholen
in een letterwoord van
eenstammige grepen en
afgebakende abc-termen
om dan, toen het moest
de zinnen verloren waren
weggelopen van de man
die zo nodig en eindelijk
het één en meest belangrijke
om dan stil te worden
deze woorden zullen niet
gerecycleerd, eenmalig zijn ze
zouden…
slapeloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 400 ligt het aan mezelf
dat de wereld niet meer draait
alleen nog spint en tolt
zodat het enkel maar vasthouden
en hopen dat ik er niet af zal
duizend uren in de nacht
en niet één ervan geslapen
zoveel zorgen over morgen
zonder dat er iets verandert
daarvoor ben ik helaas
met veel te weinig
ligt het aan de ander
die niet wil veranderen…
zijn verkNIPte liefde
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 180 als een waterjuffer sierlijk
beweegt zij door het huis
haar thuis vol warmte en
verwondering aan de wanden
van haar immer stralende gelaat
puurt zij liefde uit de stenen
van zijn veel te lang verweerde
en mogelijk versteende hart
zij is de nimf in vrouwenkleren
waarnaar hij zo lang heeft gesnakt
hij vindt soms ook een antwoord
op de vragen…
lafaard, verman je
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 172 over moed en macht heen mag hij
op verzoek van zijn iele goden
niet langer de trom nog roeren
noch stil noch luid maar
zich bekeren tot de stilte
in hart en hoofd en
terugkeren naar het begin
hij nog een soort visje was
teveel al verspeelde hij woorden
aan de dove oren der toeschouwers
van zijn laffe daden daags
het gevlucht onder het…
de laatste heldenjaren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 290 de plassen in het woud
zijn wat minder helder
hun diepte eerder ondiepte
en het spat niet meer zo hoog
als toen hij als kleine uk
zijn lijf erin liet landen
op ontdekkersvoetjes met
beslijkte kindsandaaltjes
het pad waarop vandaag
de oude grijsaard schuifelt
is geharkt en uitermate droog
met afgeschermde en versleten randen
om de dieren…
antidotum
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 de zon zoekt haar zenit
verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen
waar een hoogtepunt niet per se
pal boven hoeft te zijn
een beetje meer volstaat hier
de mensen aan het feesten te zetten
het hemelsblauw ziet het aan
laat het monkelend blauw blauw
en giet haar heldere tinten uit
over de menigte die roest
op wel twintig pleintjes
krioelen de kleuren…
omstaander zonder effect
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 het onzinnige was er net
zoals hij op stijve benen
om nee te zeggen tegen geweld
het afbreken, aftuigen en vernielen
van wat mensenwereld zou kunnen zijn
wordt hij nu vermeld en
binnenkort waarschijnlijk ook geteld
als slachtoffer van zichzelf
verkeerde plaats, verkeerd verbonden
en onomwonden ook als vergissing
een mens onder de soorten…
stortstraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 de straat bloedt huilend
haar stenen hart ligt open
en bloot als de eerste dag
haar prilste fundament gelegd
beklaagt ze het gebrek
aan respect voor een weg
die zij elke dag weer aflegt
de rotzooi aan haar randen
verdrijft de droge geuren
steriele zachtheid ten dienste
van wel zeker iedereen
maar niet de sluikse storter
haar witte stukjes…
Stanneke de leugenaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 428 een echte vent vol verhalen
van orgasme tot fantasme
en altijd bij de pinken
als het over echte venten gaat
zo met een fluisterstem traag
vertellen over toen die keer
dat hij den bak in vloog omdat
hij had gelogen over iets
waarover niet gezeverd wordt
of toen die andere dag
hij zijn ouwe vriend weer zag
met geld dat niet meer kon verspild…
requiem voor een dwaas
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 245 lijkenvingers
als stukjes tak
zonder groen
zonder vocht
er is geen beleven
van de dood, slechts
verwarring en ongeloof
voor hij die niet weet
waar het einde ligt
hem inhaalt en
onderuit schopt
zijn sterven zal komen
en gaan zoals hij leefde
onverwacht en meedogenloos
voor de gevolgen, hij wist
wat zijn geheugen moet zijn
en betaalt…
geminkt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.470 ontdaan van een oog
uiteraard het linker
dat hoeft geen betoog
hinkt hij achterop
zijn gedachten te snel
net zoals voorheen
voelt hij de tijd per seconde
duizendmaal meer dan toen
hij beide ballen scherp
van links naar rechts kon laten rollen
geen kapitein, maar al wel eenoog
zoekt hij nu zijn richting
hij is een plantrekker
die niet…
kerkplamuursel
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.551 onder de granieten boog
ontvlucht een streepje lucht
de vroom gedempte stilte
hier wordt gefluisterd
in diverse talen verhaald
over peilloos leed zo vreemd
dat het onherkenbaar wordt
geen deel van oorspronkelijk leven
wordt asiel gezocht in gewijd
het woord devoot opzij gelegd
voor de dood iedereen gelijk
bespaart men zich het brood
maar…
zijn centrum-loos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 298 het idee komt naderbij
geslopen, zacht gelopen
tot de kern, het centrum
keurt, onderzoekt, verwerpt
de mare mag niet binnen
noch buiten, ze is immers
nooit goed te vertalen
vingers zonder blauw
zoals noest moest geweest
beroeren de roerloze pen
de rust in het schrijvershuis
zorgt voor ongekende onrust
de auteur gewezen kan niet anders…
de toekomst later
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 269 het bestoven raam op de toekomst
op een kier voor wie bang
zijn voeten niet te snel beweegt
het kan gesloten worden
met een simpele zucht
voor de onstuitbare zoeker
naar goud in dit leven
wenkt enkel het grote gat
waar gordijnen hangen waaien
op de ademtochten van passanten
te vlug dus onderweg nooit herkend
dit steedse raam hier
is…
dino-wiegelied
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 302 met een donker gebaar
plooit de nacht alweer
een vouw in het bestaan
van onafgewerkte plannen
tot rust gekomen handen
hunkeren onder hun juk
van overjaarse lagen eelt
naar hun verleden satijn
dit heden en haar duisternis
kunnen niet bekoren noch
het ochtendgloren wekken
de tijd groeft een nieuwe stempel
en draalt verder op 78 toeren…
stort de bui
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 364 verschroeid gras ligt loom
het iele hoofd op dorre akkers
waar het zwoegend wacht
op wat regen in de nacht
lacht een blinkend blik
op uitkijk voor wat roest
die ook zij weldra verwacht
een beetje kleur in elk bestaan
ruist het in de verte zacht
en vochtig zonder wroeging
over buiten nat en zo weer droog
van straffe ritmes zonder betoog…
die andere?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 410 het lijkt het beste in dit land
voor inwoners en ook de vreemden
een jas rond de schouders te hebben
wat zware stof tegen wind te veel
bespoten met andere stof of nevel
om de regen van het lijf te weren
en met knoopjes of iets anders
teneinde zichzelf te onttrekken
aan te nieuwsgierig geblik
laat dan enkel het gelaat
met het rood van schaamte…
droomvisioen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 688 de ontdekker van de hemel
neemt geen vrede meer met
de taal van nederaarde hij
verstaat nog enkel engelen
gezang als kabbelende beekjes
de ogen immer zedig opwaarts
waar hij manna heeft geproefd
van gouden schalen voorzien
met zilveren lepels en kelken
nooit meer zonder water
heeft hij de zijnen terug gezien
ontdaan van al hun oude kwalen…
Narcissus en de zijne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 stemmig het door jou gekleurde gebeurde
voorbij twijfels en mistige mystiek
over rede tot werelden verweven
bekwam jij geluk, het gulle geven
in gehuppel doorheen druilerige druppels
ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm
plooi jij nooit recht nooit krom maar
beklijft dit universum, uniek en mijn
voor mezelf de ander gelijk
mijn einde…
te lang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 455 het praten kwam later
jaren na het lopen
op wankele beentjes
die dag nadat jij me droeg
op schouders van liefde
aarzelende woordjes
om jou te roemen
man van mijn wereld
toen nog vol ontroering
in een wereld vol liefde
droeg jij een kind op wolken
dromen voorbij de horizon
fier en trots die lach
bij elke vertederende blik
geschonken…
Napoleon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 745 hij vraagt niet langer
wordt hij gehoord dan niet
geeft hij er niet meer om
zijn tijd is voorbij gegaan
in de eenzaamheid van de ban
beschouwt hij nog eenmaal
al zijn roemruchte daden
voor altijd te worden erkend
hij bereidt zich voor
in stilte, zonder koor
van jaknikkers, belagers
van zijn onbeschermde eer
niet langer te heersen…
Albanese Bona
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 757 als ze praat, hoort men taal
doorleefd en ietwat vreemd
zij is een buitenlandse op
bezoek tijdens haar leven
in ons kleine wereldland
de eigenaardige klanken
vervullen het hoofd met dromen
over weidse vergezichten en bergen
die dringend verkend dienen
misschien wel volgende zomer
waar geitenhoeders nog tellen
met droge witte…
ik wil aaien
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.258 mocht ik de wind zijn
kan ik dan wat waaien
zomaar door je haren
zonder echte reden
of moet het zijn
dat ik je lief heb?
laat mij dan maar blazen
hoog van de toren en
soms eens onverwacht
als een kille bries om
de hitte te verdrijven
van een etmaal vol gloed
zal ik de haartjes aaien
die mij fier rechtop begroeten
op je prachtig albasten…
eenzame mandragora
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 boven de starre mandragora
in vol naakt ornaat vergeten
bungelen gekloofde voeten
de laatste der gehangenen
eindeloos galgentouw schuurt
niet bereid tot knappen
blijft het schommelen duren
lang nadat leven vervloog
naamloos en onbekend
trotseert het lijk de weken
tot de wind dan moegetergd
ook de laatste gans verwaait
eenzame…
gedachtlozen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 322 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
levensrealiteit
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 397 gefascineerd bleef hij kijken
gevangen in een menselijke kramp
van nieuwsgierigheid bewegingloos
begreep hij wat er ging gebeuren
hij dacht nog aan morgen
zag daarbij gisteren of
wat daar voor doorging
maakte nieuwe plannen
met de geur van verbrande synapsen
en echo's van flarden bewustzijn
in verstard grijnzende ogen gevangen
ging hij…
onbekend is onbemind
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 312 het gat in de wereld
hoeft niet gedicht dan
wel ontdekt te worden
het is nog niet te laat
te verwoorden wat eerder
nog niet gehoord kon worden
omdat er niet geluisterd werd
door een teveel aan leven
we kunnen nog Columbus zijn
en zeilen zonder bestemming
de blik op de oneindige einder
onszelf te verwezen van ouders
en fier een vlag…
nergens spijt van
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 3.385 stil blikt hij terug
op zijn wilde jaren
vechten met de wereld
betogen tegen onrecht
weer een dode voor vrede
het wandelen in de bossen
met aan elke hand een lief
zorgeloos proevend van alles
morgen net zo min in zicht
als overmorgen al kon bestaan
de examens aan het meer
waar gulzig de zon werd genoten
het hoofd op een bed van boeken…
een appelgedicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 misschien zijn wat appels
best wel een goed idee
blozend van genot iemand te leren
kennen en te erkennen dat je leert
van iemand te begroeten en te zeggen
wat het hart je vorige week zei
toen we elkaar nog negeerden
met ons stedelijk vertoon van fantsoen
van heb ik jou toch net niet gezien
ja, misschien kunnen we het
hebben over frisse…