444 resultaten.
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 We zijn hier om te schuilen
voor wind, regen en de storm
in de herberg met het rieten dak
liefde zal de kunst veroveren
zeg je met een klassieke snik
in jouw stem, die somber klinkt
we bestellen een kop koffie
met appeltaart en slagroom
tijd tikt voorbij onze droom
het waait nu flink buiten
praat je verder, en het regent
het komt met…
Wat moeten we doen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Nu de natuur naar de knoppen gaat
terwijl de lente neigt naar bloeien
wie kan het bloeden nog stoppen
Moeder Aarde verdrinkt in tranen
wat moeten we doen
plantaardige kaas is niet echt lekker
en de ouderwetse worst
zorgt voor culinair plezier
de koe overslaan
is niet zo makkelijk
maar met veel minder vlees
moet er toch een hoop lukken…
Nobele echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 80 Er klinkt een nobele echo
van onbezonnen jeugdige adoratie
het idool van de vitale liefde
is als een oude totempaal verzadigd
de zon daalt
in mijmeringen
over het idee
van het diep verbinden
van onze zielen
en het bevredigen
van onze menselijke verlangens
veroorzaakt opwinding
die moeilijk te beschrijven is
omdat liefde ons…
Demasqué van het duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Nog dwalen de gedachten
in verdachte omstandigheden
door de wellust van de nacht
heksen vervullen nachtmerries
met laakbaar amusement
dichters vullen lege ruimtes
honger dwingt de mens
tot dwaze dadendrang
ontlasting zorgt voor hoop
en wie werkelijk waakzaam is
ligt woelend wakker in het zweet
ademhalend uit het dikke donker
ontmaskering…
Abstractum van de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 De eenzame winternachten
keren terug naar oude waarden
ware aard doorklieft het donker
we ontdoen ons van textiel
voelen op tast de verlegen huid
gezichten vervagen door het duister
het zaad gedijt in nauwe kieren
in machteloze bekoring gesmoord
in het abstractum van de nacht.…
Oude jenever
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Verdwaald zoek je naar troost
in een kroeg in Amsterdam Oost
eindelijk mag jij helemaal jezelf zijn
je bent ver heen en nog niet terug
je vindt geluk bij plastic bloemen
en toch ben je waar je bent gebleven
waar geen kleur het grijs verbreekt
altijd vrolijk, je heft het glas
loze woorden, je blijft een gast
leeft jouw leven in een liefdesplan…
Wijn en dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Wat zal er van ons bekomen
in de tijd van wijn en dromen
uit het oog en door de dood verloren
wat zal er van ons overblijven
als onze overblijfselen zijn vergaan
misschien een liefdesaffaire
uit wat vroege jaren
een laatste hoofdstuk
uit een oud verhaal
een vol gekladderd tekenschrift
voor wat taal niet kon halen
een sandalenrebel zonder…
Donkere uren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 138 De donkere naakte uren zijn gekomen
van waarheden en einde aan geruchten
een sterrenlucht beschijnt de dromen
over grote steden en in kleine gehuchten
en met een zilverwitte baard bedeeld
die ons even vergeten doet ons leed
is er een man in rood kostuum gekleed
op christelijke leer gestoeld en breed
uitgemeten onder een versierde spar
bedenken…
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 In zijn eigen aardse bestaan lag er een eikel
in de regen naast de eikenboom in het park
toen het droef werd omdat het herfst was
het lichtgewicht tussen ontbladerde bomen
als de wind een fluisterend dromen
hoe een man zonder geld aan liefde kwam
en alsmaar zwierf door stille straten
hoe de daad van romantische liefde
tot in diepste…
Herfst-mijmering
poëzie
2.0 met 65 stemmen 3.776 Met flauwe glans,
Schijnt aan de trans
De zon door nevelen heen;
Het kwijnend bos,
Beroofd van dos,
Begroet haar glans alleen;
Want gaarde en tuin,
En veld en duin,
bezitten loof noch bloem,
Wier frisse kleur
En zoete geur
Voortaan haar schoonheid roem.
Geen nachtegaal
Stemt, in haar taal,
Een zang, haar licht ten lof;
Haar adem…
Bomen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 187 Bij nacht wanneer er niemand getuige is
op het onvolprezen groene kerkhof
van de eigentijdse melancholische narcist
waar bomen simpel bomen zijn
is de echo in haar oren te horen
nymfomane van het woordgebied
met beide voeten op de grond
geworteld in het ruwe heden
buigen de ontbladerde takken
voor woedende wind, weerbarstige regen
breken…
DRIE VRIENDEN
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.966 Drie vrienden gingen elk hun weg
en luister wat ik van hen zeg:
Een gaf zijn geld aan geld en graan,
maar bij zijn graf bleef niemand staan.
Een gaf zijn hart een jonge vrouw
die eenzaam bleef in zware rouw.
Een lei zijn hart in 't dichterwoord
en eeuwig wordt zijn lied gehoord.…
Stabiel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 Zwalkende beelden om me heen
rode wijn geschonken in wankele glazen
mijn voeten raken de grond
maken verbinding met de aarde
ik sta stabiel hier in mijn blote kont
en schat mijn omgeving op zijn waarde
blond en bloot met blauwe ogen
slechts in een onderbroek gekleed
staat hij tegenover mij te zwijgen
alsof ik een doorleefde plant ben…
Brug
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 59 Je hebt een smalle brug gemaakt
tussen het landschap en jouw dromen
en het landschap van jouw dromenland
toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid
machinerie van economische welvaart
welzijn van natuur in het nauw gedreven
verleden rekent af met onschuld
allemaal betalen we de rekening
zonder natuur is er nauwelijks welzijn
de brug is…
ZWERVERSLIEFDE
gedicht
3.0 met 135 stemmen 61.926 Laten wij zacht zijn voor elkander, kind -
want, o de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie' in de oude wind.
O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet
het trotse hoge woord van liefde spreken,
want hoeveel harten moesten daarom breken
onder de wind in hulpeloos verdriet.
Wij zijn maar als de blaren…
Maestro, muziek!
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 82 Maria Magdalena
mysterieuze mooie muze
mag met muzikanten musiceren
In haar handen houdt zij
een hobo van hout halfhoog
haar hoofd in hoofse houding
halfomsloten door heur haar
en halvemaanvormig halscollier
over heur hemelboog
Menselijk, maar magisch
mag Maria musiceren
met maestro's Mozart Mahler
masculien majestueus Moessorgski…
Wodka
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Wilde blauwe vlinders
bespieden sluwe wolven
op Russisch grondgebied
waar de Veluwe veel groter is
lenige wilgen deinen weemoedig
met de wind mee in een strijdlied
zie daar de wilde paardenbenen
onder de heldere blauwlucht
van bonte horizonnen
uit de verstilde verte
rivieren drinken
bloeddoorlopen
labiele emoties
monsterkoppen…
Het melkmeisje.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 621 Wijs: 'k Ben een Amsterdams matroosje
Ja de dag is weer aan 't dagen,
'k Hoor 't aan kraaien van de haan,
't Wordt mijn tijd om op te staan,
En wat zou me in 't bed vertragen,
'k Ben gezond gelijk een vis.
Kom mijn emmers krijg ik maar,
Want ik wacht reeds Teunisvaêr,
En het zou er anders stinken. -
Zie mijn mellekemmers…
Wilde bloem
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 83 Je loopt op blote voeten
langs de rivieroevers
om de wilde paarden
te zien met eigen ogen
dwaalgeest ben je geworden
door leugens en het bedrog.
Logica die je jarenlang had
met ochtendregen verdwenen
afgeschud jouw kleurige jas
jouw plastic glimlach
niet langer jouw gezelschap
vrijheid heeft een betere lach.
Dwaalgeest je wortelt…
Ars Poetica
gedicht
4.0 met 9 stemmen 3.234 De dichter kent geen geheimen
waarover hij iets weet te zeggen
dat niet een woordspeling is,
het tijdverdrijf van zijn regels
Hij kiest uit een taal vol tekens
de tekens die stilte verbreiden:
zijn woord, uit stilte genomen,
keert tot de stilte terug.
Hij oefent zich in het zwijgen,
een tegenstrijdige zanger,
en zingt overstelpt door…
Hemel
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.240 't Oog omhoog, het hart naar boven!
Hier beneden is het niet.
Ras doet de vreugd der aarde ons treuren;
Broos is de vriendschap, wuft de min;
De roos derft eens haar schoonste kleuren,
De zoetste honing Thymus geuren -
Het Hemelrijk heeft waarheid in.
De zon gaat op en daalt ter kimmen;
't Goud boeit niet eeuwig ziel en zin…
Nooit meer onbezonnen
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 99 Er is geen noodzakelijk verband
tussen de eenzaamheid van nu
en de eenzaamheid van vroeger.
Je probeert de dagen te begrijpen
tussen wat doorgaans gewoon was
en tegenwoordig gebruikelijk geworden.
De ultieme bezinning is niet ver weg
ligt achter ieder boek te slapen
je voelt de affiniteit van de vereniging.
Aangetrokken door het groepsgevoel…
Couperus
gedicht
3.0 met 39 stemmen 3.633 Op het Lange Voorhout
kwam ik Louis Couperus tegen
Hij droeg een duffelse jas
en een zwierige hoed
en onder zijn arm een
klein
wit
poedeltje
dat was bewerkt
met een flitspuit
onkiese parfum
Hij knikte beleefd
en ik, blij verrast: hé Louis!
Dat vond hij net
iets te pop…
AFSCHEID
gedicht
3.0 met 122 stemmen 32.416 Zul je voorzichtig zijn?
Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.
Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet.
Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.
Zul je voorzichtig zijn?
----------------------------…
Brommer
gedicht
3.0 met 29 stemmen 7.474 Vandaag heb ik een brommer gekocht
hij rijdt als een tiet
Ik weet nog niet
wat voor kleur ik hem ga geven.
Ik wil een buitelbrommer
een stuiterbrommer
Een brommer die met lichte
bewegingen stoepen op sluipt
Knetterend tot vooraan
het stoplicht kruipt
Rookt! Jaagt! Druipt!
soepel door de bochten danst
En iedereen
iedereen hoor je denken…
BACH IN DE VROEGTE
gedicht
2.0 met 87 stemmen 24.480 Als hij gaat klinken in het morgenlicht
staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht.
Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten,
en leef weer eerder dan het eerst gedicht.
-----------------------------------------------
uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…
Nachtwoud van het oeverland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 127 Het licht van rust scheen
op gevallen herfstbladeren
alsof ik iets wilde zeggen
voordat je weg zou gaan
te lang had ik gezwegen
bij wijze van eerbied
nieuwe verlangens kwamen
naar het nachtwoud op het oeverland
in mijn verbeelding was het anders
in droeve herfstwind van toen
vreemde geluiden hoorbaar
kalme echo van de nacht
er werd…
Echo van een zomerdroom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 174 Of ik iets wilde schrijven
voor als je zou ontwaken
in jouw doodskist vroeg je mij
bij wijze van grap op jouw sterfbed
heimwee waaide woedend weg
over zilte stranden van verlangen
in mijn fantasierijke verbeelding
over de zwoele zomeravond
intens was de liefde, warm
het zand als kleding, naakt
was de echo machtig
als een vlinderhart…
Conversatie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 121 Er is geen noodzaak of urgentie
om de twijfel te verdragen
in innerlijke angst gevangen
proberen met elkaar te praten
zelfde toekomst in het verschiet
niet projecteren, geen projectie
we blijven het proberen
jouw stem klinkt helder
ik luister en ik fluister
alle geluiden klinken vaag
ik probeer je te ontwijken
in dezelfde nuchtere boekdelen…
Horizon van zwijgen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 116 We zitten niet meer
op dezelfde golflengte
de horizon wordt vaag
een schim uit het verleden
een dwaze droom in het heden
we spreken niet dezelfde taal
jouw stem klinkt in het duister
je doet net of ik niet luister
alle geluiden klinken traag
ik probeer je te vergeten
in dit uitheemse niemandsland
op het kerkhof van Chaos
er is geen…