Als jankende klanken van weemoed
waait er een wind door de atmosfeer
een vleugje zelfreflectie
gaat al gepaard met hartezeer
ogen bekijken de wereld
vanuit een persoonlijk vizier
verandering is onmogelijk
er is maar een manier
botsingen tussen culturen
wrijving tussen vroeger en heden
een overeenkomst hebben wij allen
een verschillend verleden…