ik had gedacht
dat ik ooit ouder worden zou
zoals de boom
in onze achtertuin
gewoon bebladerd blijven
alleen een beetje
knokig zijn
en wat verstijven
de groeven op mijn bast
als fraaie levenslijnen
die mijn rijpe schoonheid
slechts subtiel verfijnen
het gaat heel anders
weet ik nu
ik zie verwonderd
al mijn lijnen
groeven, plooien…
Hij liet zich boeien door het bitterzoete
van honing in de holte van de dood
en drong zich in Delia's duisternis,
die hem met weke webben zacht omsloot.
Hij lachte toen het sterker banden bleken
en scheurde ze met leeuwenmoed vaneen,
liet haar achter als een uitgerafeld raadsel
en ging zijn diep geheim verbergend heen.
Hij meende dat…
de volle zeilen bol
van zilten bries
de lippen zout
en zongebeten
is hij alleen nog
vastberadenheid
de blik blijft
strak gehecht
aan verre horizon
hij heeft de tijd
getemd glijden de golven
weg onder zijn voeten
en winden wijken terug
voor zijn gelouterde gelaat
hij is een god
totdat hij klein en koud
de haven binnengaat…
mijn dochter heeft
een kuil gegraven
in het zand
daarin heeft zij
de zee gevangen
en ook een grote krab
die hulpeloos
naar houvast krabbelt
langs de rand
net als ik
die op het wijde strand
willoos ronddrijf
in haar kuiltje
dat mijn leefwereld
omspant…
ik zit in de kantine
van het ziekenhuis
waar felgekleurde parasols
raar zomerachtig zweven
tussen pastellen muren
we doen gezellig
even koffie met gebak
terwijl zichtbaar de lak
bij iedereen op springen staat
de dame met het
onberispelijke kapsel
haar lipstick is te fel
en net ernaast
het meisje met de neusbel
en de navelpiercing…