overal vlijt de natuur zich tegen mij aan
maar in de stad
ben ik er ver vandaan
tussen wat ik eet en zie
bevindt zich dan een muur
van menselijk vuur
modificatie, emulgatie, plastificatie
machines, doder dan steen
scheiden mij van stinkend veen
als had ik alles maar te leen
alles wat ik zie
menselijke hand en been
alles voor mij bekeken…
oh leven, dwing mij
breng mij in nood
verdruk mij en ontredder mij.
Dan zal ik doen wat uit nood
en lijden geboren wordt.
ik beloof dat ik in dat hete vurige helse moment
weer een daad van passie pleeg
en mezelf eindelijk weer eens echt herken.
maar elke keer krijg ik als antwoord
op mijn bede van dwang.
Lijd niet.
je bent vrij!…
Laat elke letter
Een steen zijn
Die jij dan kan aanraken
Laat elk woord
Een kleur zijn
Die jij dan kan voelen
Laat elke zin voedsel zijn
Voor U
Mijn lezer…