Ik ga vast naar de bakker
is het laatste wat je zei
Want al ras werd ik wakker
is onze bakker niet vlakbij?
Acht kadetjes, een maisbrood
één stokbrood en een croissantje later
met de kruimels op mijn schoot
En mijn ogen vol met smarte water
Zocht ik onder Echte Bakker, Haverstraat
en na vier maal geen gehoor
kreeg ik jou, en je zei vol…
komkommer en kwel
tijden van niets
slechts denken is iets
dat troebelt me wel
komkommer en kwel
gebogen en gebukt
onder het lijden dat mislukt
rest nog slechts
het verlaten van mijn vel…
Haar tranen werden ogen
het plastic weer katoen
haar leugens ongelogen
het projectiel gewoon een schoen
De buren haalden adem
van bezemkast naar hal
de katten weer op tafel
de wereld weer een bal
Maar dit regime is teer
de 10 zijn snel geteld
haar ogen als het weer:
ook vaak verkeerd voorspeld…
loop heen
en weer
kan het water
dan niets alleen?
dacht de man
die zijn jaren
bij de sluis
doorstond
door zijn eb en vloed
te tellen
alléén de maan
maakt mijn zure nachten zoet
wees vol
alsjeblieft
aan halve heb ik niets
anders loop ik
er nog liever
naar toe…
bij het verlaten van het pluche
was het nog zonneklaar
dit verhaal in TechniColour
verstomt elk gemaar
knijpend met mijn ogen
draaiend met mijn hoofd
gedachten die verlangen
naar meer aangenaam verdoofd
maar, onder de T van Tuschinski
een zwerver op de stoep
en de tram die aandacht eist
daar, daar pleegt de ratio een coup
een strijd…
Willemien de goudfazant
die las des avonds in de krant
bij ome Ko en tante To
daar is morgen modeschow
ze zei toen tot haar nichtje tok
de hen uit boer Brams kippenhok
daar ga ik naar toe
al is het duur ik heb zo'n elegant figuur
alleen mijn schoenen zijn niet fijn
ik leen de pumps van zus konijn
en mijn hoedje laat ik keren
en vraag de…
204
Bezig met laden