Wulps gehuld in het maanlicht
flaneert de moeder aller kwaad
Ontneemt de zon haar alzicht
waar zij opnieuw ten onder gaat
De voeten van Elgar
schuifelen terloops
in zandbakken leeg
Hij dacht gisteren nog:
"amkoe meer later"
Nu speelt hij weer.
Zijn handen op z'n buik
ruikt hij aan bloemen
neemt een verfrissende duik
in nog niet…
Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten
naar kring'len sleets omhuld
Oh, hoe ik put uit mijn gedachten
mijn handen met genot gevuld
Stil edoch verholen
bijt mij de maan
In bevelen reeds bevolen
van donker cellofaan
Oh, hoe de bloemen grof verwelken
immer dor in net te groen
Oh, hore, zij die duiven melken
zo dapper en zo koen.…
1.598
Bezig met laden