inloggen

Alle inzendingen van Esther Bevillia

9 resultaten.

Sorteren op:

Schaduw in de nacht

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 49
Er ligt een stille schaduw in de uren van de nacht op de plek waar je zweeg ik voel me nu zo leeg misschien kom je ooit terug op een koude winterdag om te communiceren over liefde en waarheid en de dag dat de lente komt als een vers in het vooruitzicht er zwijgt een stille schaduw op de plek waar ik nu lig de stilte is onveranderlijk…

Gezonde liefde

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 402
Misschien kom je ooit terug op een koude regenachtige dag als de liefdeszomer voorbij is de zon niet meer terugkeert of afwacht om nog hier te komen gedurende de herfst en winter in stilte van onze geheime liefde, ergens op een bibbereiland buiten de stad in het midden van het meer woelige water zal ik eindelijk in liefde leren zwemmen naar…

Duisternis

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 212
Duisternis, ik weet het er is zoveel over getwijfeld ik kon de ingang niet vinden was in de worsteling te wrang voor eenzijdig niet beminnen en ik hield het beetje licht ook vast in mijn grijpgrage vrouwenvuisten vol onbegrip, maar met vertrouwen dat onze vergissing niet blijvend was of weg zou kwijnen in de tussentijd ik hield immer jouw…

Laatste woorden

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 208
Moedeloos zijn de laatste woorden een droom van taal is heengegaan ontvoert als voer in vreemde oorden misschien geschikter voor de maan en leedvermaak heeft ook gesproken de langste neus, leven gestaakt bevestigt liever tussen spoken dat taal zijn ziel heeft uitgebraakt.…

Gordijnen

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 587
Door het stramme bewind smelt mijn verlangen wanneer ik niets meer voor elkaar lijk te krijgen gordijnen worden gesloten het abnormale binnengehouden als zon der waarheid is verdwenen in boeken die ik ’s nachts kan lezen om beslissingen te kunnen weerleggen en abrupt rechtvaardigen dromen worden beëindigd illusies zijn vernietigd…

Emotieloos wandelen

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 408
Het verdriet van de verbeelding is zo groot als een aangemoedigd langzaam lopen aan een ketting vastgeketend, verplicht emotieloos wandelen, niets achter te laten in de natuur de eeuwige natuur van wantrouwende blikken verloren gaande in misprijzen, om in herhaling dromerigheid te ontwapenen, onschadelijk te maken, met nieuwe machteloosheid…

Lichtelijk geraakt

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 200
Je probeerde het rechtstreeks naar jouw doel omdat afstand was te overzien tussen zwijgende regen en gesmolten sneeuw hield jij jouw liefdeswapen voor mijn dromerige ogen in niets anders dan nederige ontroering van ontwapende ziel je hebt mij lichtelijk geraakt door nu smoezelig te zwijgen er is niets tussen ons gebeurd.…

Ik voel licht

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 214
Al jaren ben ik mijzelf dichterbij mezelf gebleven ingefluisterde waarheden en vervreemding liet ik aan mij voorbij gaan politiek en voetbal liet ik links liggen terwijl je naast mij lag zong ik een lied over het licht jij nam mij op in een gedicht en vroeg de zon weer op te staan bracht mijn tonen naar een volle maan maar bent…

Licht gedicht

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 293
Onder een onverlicht bestaan met gruwelijke schaduwkanten nietige wanklanken van liefde baan ik mij een voorzichtige weg naar waar ik de intense echtheid nog kan voelen de pure noodzaak steeds kan proeven om te communiceren met het licht in het gedicht.…