1260 resultaten.
Moeder Vrouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Moeder
Jij moeder
Jij in wie ik geworden ben
Gegroeid tot mens
Jij door wie ik geworden ben
Te zijn als kind
Jij door wie ik kon zijn
Een zoon
Jij de basis van mijn bestaan
Door jou kon ik zijn
Vrouw
Jij met wie ik samen mocht zijn
Geworden ben tot man
Jij met wie ik de liefde delen mocht
Wij samen een paar
En door jouw geworden ben…
Intieme geschiedenis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 15 Zachtjes werd welkom gezegd
En wij waren bereid
Er was onderscheid noch tijd
Niets hoefde weerlegd
De scheiding in namen
Kreeg betekenis en duur
Warmte en onvoorspelbaar vuur
Brengt ons zogezegd weer samen
Jij kent en bent mijn pas
Ondoorgrondelijk vervlecht
In hoe het altijd was
Jij die wanneer al en als is uitgelegd
De dichter en…
Het besluit (om lief te hebben)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 Nergens specifiek op uit
Er hing najaar in de lucht
We waren samen in een zucht
En er lag een besluit
Voor minder deden we het niet
We wilden immer leven
Uitgekotst of ingewreven
Het hele lied
Dan neemt ze ongewild de benen
Je laat haar gaan omdat het moet
Leeg tot in m’n tenen
Iedereen gaat het goed
Behalve misschien die ene
Gemis…
zijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 47 de herkenning is waar je naar zoekt is vanuit waar je kijkt
om de zwaartekracht van de ego te overwinnen heb je genade nodig
liefde komt uit het niets en is vrij om niets te zijn…
bloeien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 er is een huis op mijn dak gevallen en ik weet niet waarom
het gras van de tuin heeft zich omgedraaid
en laat nu haar wortels zien een wonderbaarlijk systeem van in en door elkaar gedraaid leven
in minder dan een seconde is ook het licht omgedraaid maan overdag in de nacht de zon
we krijgen het koud en denken terug aan toen toen de natuur…
De herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Vandaag ben ik teruggegaan
Jij bracht bezieling op weg naar de dood
Niet meer aanspreekbaar hier in mijn schoot
Onverbiddelijk bestaan
Ze hebben je meegenomen
Pijnloos gedoofd in het zomerlicht
Te vlug te veel voor een gedicht
Ook ik kon niet ontkomen
Er blijven keukentafelgrappen
Aanhoudend is er ruis
Bovenmenselijk om te behappen…
Ochtendstad
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.687 Rotterdam voor dag en dauw. De bruggen zijn verlaten.
De geldpaleizen gloren in het Noord-Atlantisch licht.
Winst en verlies staan in de onbehouwen ziel gegrift
van deze warse stad - alleen met wind en water.
---------------------------------------------------
uit: 'Vermiste stad' (2004)…
Aan zijn zeer netelige draad
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.206 Aan zijn zeer netelige draad
daalt neer in de afgrond
een kleine soevereine spin en schuift
mijn lichaam terzijde. Het is een spin,
die zijn landing opschort tot ik mij
uit zijn kloof heb verwijderd. Zodra hij
de bodem heeft bereikt, is dat het teken
dat de rivier zijn bron heeft bestormd.
--------------------------------------------…
Geschiedenis
gedicht
1.0 met 541 stemmen 49.708 Hier en daar een dorpsgek
vecht nog zijn eigen oorlog,
leunt nog tegen zijn leeggeruimd
toneel van de wereld en wacht nog
op volgende week betere komedianten.
-------------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…
Jouw licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 Jouw licht
In het begin schiep God de aarde,
die dan nog in het donker ligt.
Totdat zijn machtig Woord verklaarde:
‘Er zij licht’; en toen was er licht..
En eeuwen later schrijft Johannes:
‘Nu is er een waarachtig Licht.
Komende is het in de wereld;
het Licht dat ieder mens verlicht.’
Elk mens, u, jij, werd ooit geboren.
Al 80 jaar…
PROTOCOL
gedicht
2.0 met 15 stemmen 2.513 Yvonne komt met twee gespannen borsten
tentamen doen. Ik ben met haar alleen
en decreteer de vragen, ik de vorst en
zij de slavin, zoals ik dacht. Maar neen,
ze heeft behalve haar halflege brains
haar goedgevulde beauty meegenomen.
Ze heeft bedacht er rond voor uit te komen,
want ook een leraar heeft geen hart van steen.
Ik neem…
Domoren en dromers
gedicht
3.0 met 74 stemmen 14.594 De grote roergangers van deze tijd,
alle rimpels met zich dragend van de levenszee,
vrezen geen verzet van de domoren van het verstand:
´wie denkt, denkt vroeg of laat wel met ons mee´.
Maar wie met onvervalste wijsheid van een ongeschoolde
en van droom en drift doortrilde hand
de hemel aansnijdt om zijn naam te kerven
in de regenbogen -…
Adieu
gedicht
1.0 met 18 stemmen 22.108 Je leek een Florentijnse doodspage
met je sluike, halflange haar,
je matte, sombere gelaat,
je engsluitende zwarte tuniek
zelfs je ogen schenen git.
Je zong met een metalen alt.
Ik kon mijn ogen niet van je afhouden
en jij keek telkens terug tot ik bloosde.
Na het concert bleek je een banale
Engelse jongen van een jaar of zeventien
met…
BEKENTENIS
gedicht
3.0 met 61 stemmen 22.467 Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden
Dat, nu ik bijna je vergeten ben,
Zelfs 't zeggen van je naam mij is gebleven
Een liefkozing, waar 'k dagen op kan leven.
Slechts een herinnering is mij behouden:
Hoe op het plein, bij 't honinglied der linden
Vanuit de schaduw over witte straten
Je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden…
De roversbende
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.908 Vaak trokken wij met onze roversbende
op woensdagmiddagen de polder in;
kruistochten naar het eeuwig onbekende,
achter de dijk, achter de grijze kim -
Wij droegen touwen, riemen, houten sabels,
bouwden een fort van klei en zoden gras;
geloofden grif de vlot verzonnen fabels
over een vijand die in aantocht was,
maar die niet kwam en nimmer…
KIL
gedicht
3.0 met 38 stemmen 17.085 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
------------------------------------…
ik heb mij met moeite alleen gemaakt.
poëzie
3.0 met 79 stemmen 23.231 je zou niet zeggen: je zou niet zeggen dat
het zoveel moeite kost alleen te zijn als
een zon rollende over het grasveld
neem dan - vriend!- de mieren waar
wonend in hun paleizen als een mens
in zijn verbeelding -; wachten zij op regen en
graven dan verder: het puur kristal
is hen zand geworden.
in het oog van de nacht woon je als een merel…
Voor de lieve lezer
gedicht
4.0 met 11 stemmen 5.627 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondkostuum
van de maan.
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons…
Zij waren altijd samen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 20.706 Zij waren altijd samen
als zij het verkeerd gedaan hadden
in de herfst
als zij in de lente lagen
als zij fietsten
want de zomer gaat voorbij
en de winter is niet eenzaam
als hij ziek was en in zijn hand
lag als een geschenk de ander
als zij ziek in bed lagen
en het bed de huifkar was
van hun vrees
als het bed de vallei was van hun…
Binnenzak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Het begon eens met een lijstje
Overmand toen ‘k het bij me stak
Alsof ergens iets ontbrak
Dat werd een heel gevoelig wijsje
Ik dacht verleden tijd voltooid
Voor mijzelf en allemaal
Eind aan omhaal van de taal
Ervaren maar berooid
Laatst onder in mijn jas
Ogenschijnlijk om het één of ander
Wie of wat het was
Dezelfde woorden bekend papier…
Voor een dag van morgen
gedicht
4.0 met 1299 stemmen 170.497 Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel…
Orvieto
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.043 Een slingerende weg en haarspeldscherpe
lussen tillen langs brokkelige, overgroeide weringen
het tufstenen plateau hoger en hoger, tot voor de poorten
van een later in de middag weer ontwaakte stad
voor de kathedraal sluit je vol ongeloof
je ogen even en over je oogleden strijkt zijn schittering
het goud van een heel verleden uit
getemperd…
Ongeduld
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Ik loop in en uit
Zou de lente willen verzinnen
Samen weer beginnen
Eerste warmte op mijn huid
Hoofd in een onbewolkte lucht
Al het was reeds op de lijn
Precies zoals het soms kan zijn
Maar ik zucht
Vandaag doet zoveel schoonheid pijn
Omdat ik niet kan delen
Gespleten ben in mijn en dijn
En dat wil slechts helen
Voorbij aan schone…
Vinger God’s wat zijt gij groot
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 God is Natuur: Je luistert naar een mens
En hoort een stage stroom van klanken
Die neerslaan in orale databanken
En vaak gaat dat proces naar wens
Maar taal staat ook op boekenplanken
En daar heerst homo sapiens
Hij geeft de klanken graag een grens
Zo worden woorden toverdranken
Maar ‘t woord op zich heeft nauwelijks magie
Het is het passen…
Uitnodiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Vandaag schijnt volop voorjaarszon
Jouw stoel hoeft niet naar beneden
Het is voltooit verleden
Dat zo niet anders kon
Iedere dag is vol muziek
Die slechts gedeeltelijk heelt
Omdat zij niet meer wordt gedeeld
Een mix van vreugde en tragiek
Dit is wat ik noteer
Opdat jij hier verschijnt
Beter weten doet te zeer
Beseffen dat je weer verdwijnt…
Omdat ik je mis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 Er is nog zoveel te verhalen
Verder dan gepraat
Maar ik ben alleen op straat
En kan liefde slechts vertalen
Neem nu deze dag
Sneeuwklokjes zon en noordenwind
Het voorjaar dat openlijk begint
Terwijl jij het niet beleven mag
Ik spreek ronduit
Al hoor je ’t niet
Het moet geduid
Men noemt dit verwerken van verdriet
Het is een gezamenlijk…
De opdracht
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.367 Mijn strenge rechter, je staat daar
als een beeldhouwersmodel, en klaagt
spottend: ik heb zo'n brekelijk lijfje,
ik lijd het hele jaar aan voorjaarsmoeheid
en door een waterader onder het huis.
Ondertussen verwijs je ook mijn karkas
naar 't knekelhuis en decreteert verder:
die verzen van jou, jij schrijft veel te veel zeg,
een derde is beneden…
Chrysanten
gedicht
3.0 met 43 stemmen 11.978 De chrysanten,
die in de vaas op de tafel
bij het raam staan: dat
zijn niet de chrysanten
die bij het raam
op de tafel
in de vaas staan
De wind die je zo hindert
en je haar door de war maakt,
dat is de wind die je haar verwart;
het is de wind waardoor je niet
meer gehinderd wilt worden
als je haar in de war is.
----------------…
Denkbeeldige spagaat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Soms zijn er die dagen
Schijnbaar door de zon gespreid
Oneffenheid zelfs kan men kwijt
Dan is de heimwee niet te dragen
Altijd wenkt het zolderkabinet
Gebotteld per termijn
In ragfijn mijn en dijn
Met de kneedbaarheid der wet
Een tijdloos verschiet
Is mogelijk een uitzichtpunt
Dat perspectieven biedt
Maar zelfs dit onzinnig lied
Weloverwogen…
Gebaren
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.181 Woorden ruisen
in de golfstroom van haar lippen,
de draaiingen van haar handen
beschrijven
wat onzegbaar is.
En elke uiting
legt een andere waarheid bloot.
Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar…