verhaal niet langer
eindeloze beloftes
die tot een zinloos
manuscript worden geweven
geboren uit een web van leugens
waar spindraden
als gesponnen zilver en goud
worden geklost tot
een bobijntje van levensgaren
waarvan ik hopeloos
truien brei voor
het kille hart
Hartendame2…
je ogen spiegelen mij
als liefdesranken
van rode rozenwoorden
waar gevleugelden
tussen de nog tere
bloemknoppen hun
donsjes bewaren
met liefde gevoed
mijn hart verwarmen
in tijd gerijpt door zon
zullen we geluk plukken
als rode rozenwoorden
zonder doornen
ik beloof ’t jou…
in alle eenvoud…
979
Bezig met laden