inloggen

Alle inzendingen van anton

345 resultaten.

Sorteren op:

Weggaan

gedicht
2.0 met 51 stemmen aantal keer bekeken 11.670
Als een auto die lang in de regen gestaan heeft optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter een plek die zich van de rest van de straat onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is en niet afzonderlijk meer bestaat. Dat is wat blijft als je weggaat. --------------------------------------- uit: Voor de goede orde (1988)…

Aardse schoonheid

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74
O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…
Anton3 februari 2024Lees meer…

Weerzien

gedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 7.415
Zag bij De Slegte me tweedehands staan, jaren nadat je me weggedaan. Was tweenegentig, inclusief rand- glossen van je meisjeshand. Poëtisch taalgebruik, gedweep, stond in mijn marge, Lodeizen-achtig. Somber vond je me, zwartgallig: angst, avond, sterven onderstreept. Las, vijftien jaren van je vandaan, wat we elkaar hebben aangedaan…

Geweest

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 34
Kijk, de bloem met zijn kleurige bladeren. in de wind Het is er maar even Zoals een steen vallend naar de aarde Als een rimpeling in het water Als een zuchtje wind Kijk, daar gaan we Wij lopen hand in hand Heel even Want de dag ging voorbij Ik weet nog goed toen de zon ging dalen Er was een nacht die ik nooit vergeet Maar…
Anton8 januari 2024Lees meer…

Een jaar lang dromen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 49
Zullen we een jaar lang dromen over sneeuw, bloesems, schaduwen in de zomer en vallende bladeren in de herfst? Want een boom weet niet hoe laat het is Tijdloos waaien de takken in de wind Aan de stoeprand is het zaterdag Maandag begint bij de voordeur Aan het eind van de straat is het al overmorgen Achter de horizon is het kwart over…

Hou toch op!

gedicht
2.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 10.383
Of het al niet erg genoeg is, heb je mensen, om de paar jaar kraaien ze om het hardst: ik ben aan een nieuwe uitdaging toe. Alsof, als ze daarop ingingen, het beste in hen waar we al zo lang op zaten te wachten vanzelf naar boven kwam dan. En alsof, was dat al het geval, dat voor iemand anders dan voor henzelf ook maar van het minste…

Vertraging

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 47
Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Alleen voor ons!

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 35
Alleen voor ons! Laten we weer terug gaan naar de warme haard en liedje zingen over ons Laten we terug gaan naar onze warme kleren van zelfbedrog Kijk, we vinden ons geluk weer terug achter de dijken We kleuren onze blauwe lucht weer in We tekenen wat witte wolkjes Het is weer genoegelijk en behaaglijk Een beetje gif en aangename…
Anton3 december 2023Lees meer…

Onweer

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 7.756
In nachten van zinledigheid toont god zijn pinksterdrift de hand van zijn aanwezigheid: vurige vingers in het zwart gegrift De wind slaat in de tuin, papieren waaien weg, waarheden vervallen De geest, in hart en nieren vuur, brandt in ons allen Hij dringt door in keel en hand Daden lichten op bij het spreken Harten zullen zinvol breken…
Anton Ent20 oktober 2023Lees meer…

Heraclitus

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 57
De rivier is nooit dezelfde zoals mijn voeten en mijn handen Steeds weer ander woorden Woorden die stromen over mijn lippen van de dag naar de nacht Als iets verdwijnt dan is het geweest zoals het laatste licht als de dag is weggeslopen En dan over geluk gesproken als het leed al is geschied Ik zou moeten huilen van het lachen…

LEED

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.210
Een grootmoeder had een hondje, En dat hondje heette Mop; Wel bromde hij soms een beetje, Maar bijten deed hij nooit. Want al zijn tanden was hij Reeds kwijt, even als de vrouw; Zij was al mooi op jaren, En Mopje was ook niet jong. Nu gebeurde 't op zekere morgen Dat Mop gestorven was, En dat hij werd begraven In 't hoekje van de bleek…

Vader

gedicht
3.0 met 53 stemmen aantal keer bekeken 19.263
Als hij groot is, koop ik een auto Kan hij die 's zaterdags wassen. En een gazon. Dat moet hij dan maaien. Oude vrouwtjes jaag ik de straat op. Kan hij die helpen oversteken. Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij redden met levensgevaar. Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik goedkeurend hem op de schouder kan kloppen. diep in de ogen…

Schrijven

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 68
Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Bladeren

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Eens op een dag

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
Eens op een dag zal ik een nieuw landschap voor je weven met een vruchtbare schone grond met weidevogel en insecten Rivieren zullen door mijn handen gaan Wij zullen lopen lachend over een grasveld met duizenden bloemen Ik die opzoek ben naar de witte vlinder uit mijn jeugd in een landschap van containers en tegen muren staar…

Geboorte II

gedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 14.815
Ik ben opeens gebaard; een hand houdt mij bij de enkels, ik hang met het hoofd naar mijn buik, ik ben uit mijn schoot gejaagd. Licht botst tegen mij aan, geluiden vallen op mij. ik schreeuw; ik kan niet terug. Plotseling ben ik te groot, hang ik aan leven bloot. -------------------------------------------------------- uit…

Verlangen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 71
Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…
Anton9 januari 2023Lees meer…

Laten we wachten

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 74
Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…
Anton3 januari 2023Lees meer…

VOORBIJGANG

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.496
Ruiter en paard zijn voorbij. De hoefslag dreunt in mijn oor. De hoefslag herinnert mij Aan al wat ik was en verloor. Nu welhaast onhoorbaar vergaat In de stervende dag het geluid. Wat is van mijn vroegere staat Mijn eigen, mij blijvende buit? Bestaat er alleen voor de geest Een samenhang? Of is dit schijn? Is iemand wel één uur geweest…

Thuis, op het kerkhof

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.350
Tussen de zerken, lezend het verleden Van deze kleine stad, waaruit ik kwam, Waarheen ik telkens wederkeer, vernam Ik achter mij stil wandelende schreden. Verwonderd zag ik om. Even beneden Het kruis in 't midden draagt een vrouw een vlam. Dit stenen beeld, vlak naast een treurwilgstam, Stond of 't gereed was, op mij toe te treden. Geen…

Schaduw

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 63
Er is niets aangenamer dan onder de bomen te zijn in de schaduw beschut tegen het felle licht van de zon Daar zijn wij ongezien en onbespied in het halfdonker in een schemering waar alles ineen vloeit zich samenvoegt waar harde contouren verdwijnen lieflijk en zacht een nieuw zintuig zich opent waar geheimen worden bewaard…

Regen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 134
Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

Diogenes!

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 117
Om naakt te zijn keer ik terug naar het gras naar de grond om alleen te zijn met de aarde Hier sta ik dan slechts in water en lucht in de ijskoude wind in de hitte van de zon in een zandstorm en in de striemende regen Waar vind ik een mens? Ik lach om de machtigen der aarde Ze blokkeren het zonlicht Ze maken slechtst schaduw…

OP VERZOEK

gedicht
2.0 met 251 stemmen aantal keer bekeken 107.563
Dat ik van je hou, dat wil ik dan ook wel eens schrijven, nu je dat zo vraagt. Want ik hou van je en niet eens zo zelden, gezien de vierduizend dagen en nachten. Dat het lijkt of je nauwelijks ouder geworden bent, dat je soms nog ver weg kijkt als was je verliefd, dat je handen nog mooi zijn, verder zou ik toch niet willen gaan. Dat ik…

Heugenis aan een landverblijf

gedicht
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 5.634
Wij zagen op het smalle wandelpad Hoe 's morgens rond uw huis de bomen waren Aaneengeschaard als wilden zij bewaren In stilte's koelte een heimelijke schat, Tot op het eerste kraaien van de hanen De wind zacht heensloop uit zijn nacht-asyl: Een zwerver langs de weg, en wie 't beviel Zich over 't land een eigen weg te banen. 't…

Een oorlog

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 59
Een oorlog is een huilend kind onder het puin van stukgeschoten steden Na het kabaal de stilte De wereld valt in spiegels uiteen Wat eens was is zwarte rook Waarom het ging blijft onbegrepen…

Een dag die zomaar begon

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 137
Vandaag was het een heldere dag Een dag die zomaar begon Een dag met een opgaande zon Een dag met pikzwarte rook Een dag met een hels kabaal Een dag waar het gras rood kleurt Een dag die zijn onschuld verloor Een dag die in brand staat Een dag van helse pijn Een dag die zijn onschuld verloor…

Herkenningsteken

gedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 17.037
Een klerk herkent men aan zijn hand, Een koning aan zijn beeldenaar, Een vingerafdruk wijst, wat kant Men zoeken moet naar stokebrand, Bankrover, dief of moordenaar. Doch wie de dichter kennen wil Moet raden wat verborgen pijn Hem zo geduldig en zo stil Doet buigen voor de vreemde gril Der woorden, die zijn dienaars zijn, Geen rijmkracht…

Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.565
Een weegbree - drie ovale blaadjes - gebroken uit een asfaltscheur Nu je er toch bij stil moet staan, wil je er niets van denken. Of, moest het toch, iets als allicht, de weegbree immers is heel algemeen op asfalt, tussen puin en bij gebouwen. Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf, door je omgeving wreed gefnuikt maar niet vergeefs…

Feest

gedicht
3.0 met 205 stemmen aantal keer bekeken 42.094
Ik moest de Hema in. Voor vruchtentaart. Goed en goedkoop. Want junior verjaart. Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw dan wil je wel naar huis. Naar die van jou. ------------------------------------------------------ uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg…
Meer laden...