en als dan plotseling
de nacht
valt
als een tapijt van sneeuw
en toedekt
wat gebleven is
en de duur vervaagt
tot stilte
dan voelt de koude
tot op het bot
lacht geen vogel
geen bloem, geen
wuivend gras
een kraai krast
geritsel, stilte
de koude wind
neemt de plaats in
- reeds lang voor
hem bestemd -
nu grijpt hij zijn kans
geen…
tussen de sterren
en mijn in
gewanden ligt slechts
dat ene
: huis :
veraf te ver om
te lopen dicht te
dicht om te vliegen
waar jij nu
misschien in bed
net als mij
rock geen pop
tekenend langs de muren
wel denkend
aan
zoals ik jou
en deze inval, slechts
een mini fragmenta
tiebom veroorzakend
goeie ouwe
telepathie op muren en pa…