maak 't liefste, beter
een laatste valt me hoog
maak m'n droogte ziedend
kiem mijn zaden vlak
ontdoe je schoonte, naar
onschuld blauwe weiden - je vloeit
uit mijn handen, grip graait je niet
uit mijn handen, ren rot ren
los
gelaten nacht en sterren tegemoet…
je hebt je weg met woorden
je woordeloze weg
je hebt je tegen dralen
beschermd een valstrook breed
je hebt een weg met worden
een wollen tegenzin
je spint je ronde ronnend
je spint je vallend vals…
je spat uit het ogenblik zelf
niet gewekt
de straat nat, glad weerspiegeling
tram onder je raam
en dan:
stoned op een meter van de televisie dichtbij visie
zak patat, dag drie
Ik kriebel over haar buik, bop in haar navel, plop haar schaamte open
Kus mezelf, zes jaar later weer
Spattend in dit blikken spat blik…