Is er iets mooiers
dan bijna onzichtbaar
begeleiden
laten dansen
laten zoeken
naar de richting die past
bij je vorm en je wezen
die past in de omgeving
op zoek naar
het samenkomen van
de passie en ingehouden adem
naar
het verstilde zweven
waarin alles tijdloos is…
De stilte rond het weidse bergmeer
dreigend en zo aanlokkelijk,
onvermijdelijk,
voelbaar tot in de kern.
De overweldigende eenvoud,
al het misbare verdwenen.
Een strakke spiegel waarin de aarde
de lucht toelaat.
Verbinding om los te kunnen laten.
Ontspanning die de diepste emoties
eindelijk kan ontsluiten.
Het stormt inwendig, vlagen herinneringen…