Nooit aan gedacht.
Niet verwacht, kwam toch op mijn pad.
Die akelige ziekte nam plaats in je gezondheid en geluk.
Het veranderde alles in een traan van ons bestaan.
O mam, wou dat alles anders was.
Bid elke dag , O God geef me de kracht om de traan
van ons bestaan te weerstaan.
Zorg ervoor dat mijn mams weer lachend door 't leven
kan gaan…
Het stille zwijgen van mijn verdriet
vraagt...hoor je me niet?
Zonder te antwoorden...begrijp je
me niet?
Laat het gaan, verwoorden mag.
Want niemand die het ziet.
Het stil zwijgen verwoorden in een lach.
Dat is...wat ik toen dacht.…
Wat een gemis....wat een pijn.
Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn.
Elke dag wakker worden met een brok in de keel.
Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt.
Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer.
Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…
Het leven is ons gegeven.
Soms makkelijk en soms zwaar.
We hebben niet alles in de hand.
Toch heeft elke dag een moment met een gouden rand.
Koester die momenten, want we hebben maar 1 leven.
En die is ons gegeven.
Maar als je wegloopt voor alles, blijf je rennen in het leven.
Rem jezelf af en geniet van de kleine dingen in het leven.
Want die…
Soms heb je een dag waarop het even niet gaat.
Dan is het de eenzaamheid die toeslaat.
Jij was diegene die mij begreep, zonder dat ik een woord sprak.
De dag dat je heenging was alsof mijn hart in tweeën brak.
Daardoor voel ik een groot gemis, die ook blijvend is.
Het is toch de eenzaamheid die toeslaat.
Op een dag dat het even niet gaat…
621
Bezig met laden