inloggen

Alle inzendingen van froukje vos

7 resultaten.

Sorteren op:

bron

netgedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 325
en nog steeds begreep ik niet wat zij bedoelde zoals zij het water keerde liep de zee recht omhoog vielen torens deinden paarse stranden keerde zij het binnenste naar buiten aan een koord trok zij hun oevers om mij heen en opeens was daar die bron het allerdiepste vinden heel even maar zo eenvoudig glinsterend in mijn eigen…

als jij er weer bent

netgedicht
3.0 met 56 stemmen aantal keer bekeken 2.132
als jij er weer bent en voeten dansen in witte aarde dunner dan de wind word ik als water omspoel ik jou in tedere verwarring tintelend tot de palm van jouw hart…

donker

netgedicht
3.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 707
het is als een schreeuw het nooit ontwaken ik ben verdwaald dichte huizen drijven achter luiken groeit het water en jij in de verte doet ons zwijgen ons geloven dat wij voor altijd overwoekerd door de zee…

warmte

netgedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 650
hoe het kind wiegt en gloeit dag na dag verschuift het koper in kristal stolt mijn adem lomer en lomer dieper doorzichtig diep…
Froukje Vos3 september 2007Lees meer…

het eiland drijft

netgedicht
3.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 416
het eiland drijft door mijn venster wiegt de zee koperen lijven geuren bloemen hoog de stad in oude steen leven doorgloeit de straten haar adem gonst verlangen drijft door mijn venster wiegt de zee…

opnieuw

netgedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 502
opdoemend uit naamloos water roep ik jou als een kind dat niet kan spreken langzaam vervaag ik een golfslag vindt mijn hand tilt mij over bergen in vormeloos wit begint de aarde opnieuw opnieuw valt de regen verwaait het zonlicht hoor ik jouw hart drink ik de beker opnieuw proef ik jouw liefde waarmee jij geen raad weet…

stil en klein

netgedicht
3.0 met 52 stemmen aantal keer bekeken 930
stil en klein sta jij daar, tussen boeken zwijgend achter open glas je hand ritselt strooit geschreven klanken ik lees je woord voor woord tot een lied van herkenning begint te ontwaken zichtbaar, hunkerend zonder geluid…