205 resultaten.
Zomaar wat woorden
gedicht
4.0 met 5 stemmen 4.494 Zomaar wat woorden bij een open vuur.
Ze haken niet naar eeuwigheid noch malen
Ze om iets hoogs en schimmigs als cultuur.
Men doodt de tijd met oeroude verhalen.
Niet kunst schept vorm, de vormen scheppen kunst.
Men luistert hoffelijk hoe zich uit wind,
Gebaar en ritme -woorden zijn een gunst-
Opnieuw het al zo vaak gehoorde ontspint.
Niets…
Antipode
gedicht
2.0 met 35 stemmen 14.388 Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen…
SCHAATSENRIJDER
gedicht
4.0 met 72 stemmen 29.786 Over zijn strenge cirkels heengebogen
eigent hij zich de middelpunten toe
Hun trots bezit staat in zijn harde ogen
Hij wordt de mathematica niet moe
waarmee elk nieuw uitvieren zich voltrekt
om elke nieuwe inkeer op te vangen
Zie hem in rustige beslissing hangen
boven het tijdeloze dat hij wekt
en kantelend in tegenkringen leidt
voor het…
Op natte hondenneus
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.598 Waarom is een hond
Toch zo gezond? -
Die er niet op gevat is,
Zegt: 'Omdat zijn neus zo nat is.'
Doch iemand die logica leert,
Zegt terstond: ''t is juist omgekeerd.'…
Je kat
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.682 Vanmiddag gaf je je kat een kopje en likte haar
Staart schoon, toen ze plotseling naar je opkeek
Zoals je daar op je knieën zat, en merkbaar
Aangedaan zei ze: 'Jongen, wat zie je bleek.'
Ze merkte niet meer hoe je naar haar terugkeek.
Ze kneep haar ogen toe en legde haar kop
Plat over haar voorpoten heen. Even…
Wekkers
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.109 In 't onbekende Zuiën,
Waar men onder andere van klokken en pendules niet weet, mitsgaders van 't beieren, kleppen en luien,
Weten de horologiemakers natuurlijk met hun lege tijd geen raad,
En nemen daarom dienst als wekkers ten nutte van de Staat:
En als je dan 's morgens eens heel vroeg klaar wilt zijn, gewassen en geschoren,
Dan wekken ze…
Zestien
gedicht
3.0 met 119 stemmen 39.568 I
laat mij aan u ontstaan,
wezen van zestien jaar.
Ik heb nog niet geleefd
dan enkel maar om dood te gaan,
als ik mijn naam niet heb gegrift
onder het vers, dat in u ligt.
Het vangt met deze strofe aan.
II
Wezen buiten de wet.
Afspraken met
sterren en eigen leden
voor eeuwig en zonder reden.
III
Van het meisje van zestien jaar…
Een Herfst
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.706 Men is vandaag ontzettend onsterfelijk
het is eindelijk de echte heldere herfst
die er haast nog niet is
de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen
de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting
de grond ligt nog onder het gras
men rookt de zwarte sigaar van de dokter
men raakt bezweet door het werpen met darts
men drinkt zijn zevende…
niet ver van de weg
gedicht
3.0 met 35 stemmen 14.129 Ontdek het moment, het is leeg, het ligt
niet ver van de weg, de heg eromheen
staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot
weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet
leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer
hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf
onteigen het eten, bezit het vergeten, her
inner geen uitweg, wees…
De droom van een dorpsjongen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 23.275 Nu ken ik alle kaden, alle stegen,
En de Palazzo's. En ik voel me warm.
Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen.
(En op de Academie-brug mijn arm,
Mijn nier op de Rialto. En mijn lever,
Die liet ik achter op het Arsenaal.)
O, deze stad is boven spot verheven...
Maar zelf een rarekiek en toverzaal.
Hier kan men zeer voornaam de pijp…
De Leeuw
poëzie
3.0 met 27 stemmen 5.939 Een leeuw is eigenlijk iemand,
Die bang is voor niemand,
Zijne ogen en zijn neus
Zijn groter dan die van een reus;
En zijn muil
Is een ware moordkuil;
Met zijn klauw
Is een leeuw geweldig gauw;
Met zijn staart
Gooit hij een schutter van zijn paard;
En met zijn tanden
Durft hij de hele schutterij wel aanranden.
Enfin, hij is altijd…
De eenhoorn
gedicht
2.0 met 57 stemmen 20.746 Wreed schrijdt de eenhoorn in zijn glazen huis
Op de flamingo af, die sneeuwwit rilt.
De vogel weet: er is hier iets niet pluis.
Dan steekt de eenhoorn toe. Er klinkt een gil.
Wel gaat door heel de koepel het gesuis
Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij
Van de flamingo, die nu grauw als gruis
Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…
WATERSNOOD
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.000 Als beelden van Zadkine stonden moeders daar
babies boven de springvloed uit te beuren.
Zonen zagen hun vaders medesleuren;
wat wordt een ouder in je handen zwaar;
de schuren van de boerderijen scheuren.
Ratten en mensen klommen door elkaar.
Een kind zat om haar dode pop te zeuren
en was het ogenbliklijk zelf nog maar.
Het water steeg tegen…
Klassefoto
gedicht
3.0 met 805 stemmen 89.726 Gedrieën in een bank gedreven,
ondoorgrondelijk ogenblik
van stilte ... de blonde Goudriaan vooraan,
de schele Kast, die jongen van Peen
ruggelings tegen het Periodiek Systeem,
de mooie zware Wieke van der Linden
naast de leraar die zij beminde,
de kleine Vink, de dorre Krol,
magere Kossen, Kooiman de hater,
Spoelstra de schaker, Johnnie…
Men moet
gedicht
4.0 met 14 stemmen 7.104 Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen…
Deïsme
gedicht
3.0 met 152 stemmen 49.683 De mens is voor een tijd een plaats van God.
Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen,
dan wordt hij afgeschreven op een steen.
De overeenkomst lijkt te lopen tot
deze voleinding, dit abrupte slot.
Want God gaat verder, zwenkend van hem heen
in zijn miljoenen. God is nooit alleen.
Voor gene kwam een ander weer aan bod.
We zijn voor hem een…
De Haan
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.537 Wij zijn het eens met Linnaeus, dat er geen beesten bestaan,
Die meer van kippen houden dan een haan,
En het blijkt uit de Natuurlijke Geschiedenis,
Dat dit eigenlijk de oorsprong van onze hoendereieren is.
Een haan is vervolgens één van die dieren,
Die de natuur met hun vederen versieren,
En hij draagt zijn staart
Net als een geängliseerd paard…
Slagveld
gedicht
2.0 met 238 stemmen 71.356 De schemer valt als grond.
In Holland loopt een hond.
Een hond met lange tanden.
Er gaat door alle landen
een grote zwarte hond.
Wij liggen in het rond.
Niet langer van elkander.
Wat ons tezamen bond
stierf tussen onze tanden.
De schemer valt als grond.
--------------------------------------------------
uit: Blauwzuur, postuum verschenen…
0NTT0VERD
poëzie
4.0 met 5 stemmen 573 0 vaak nog denk ik aan mijn sprookjeshelden;
hoe menig ridder met een wonder-woord,
dat hem een goede fee in 't bos vertelde,
van 't eenzaam slot heroop'nen kon de poort,
waar ijz'ren boeien schone maagden knelden,
of waar ze sliepen, diep en ongestoord,
totdat er één kwam, die ze weer herstelde
door 't spreken van bet juist' onttoov'ringswoord…
Elba
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.568 Ik draag een waarschuwing bloedjas
en ik sta op elba.
Ik heet napoleon, ik heet o.a. napoleon
en ik sta op elba.
Ik draag honderd namen
en ik sta op elba.
Ik ben de achterkant van een heer.
O lieve generalen, zie mijn snavel
op elba.
Wandel met mij de parken verbanning en twijfel.
Er zijn nachten dat ik opzit als een snavelhondje.
Mijn rots…
Ellebogenwerk
gedicht
4.0 met 9 stemmen 11.068 Hij ziet de toekomst voor zich als mals gras.
Hoor hem zijn kaken roeren. Hij heeft trek.
Omzien geeft voor een zakenman geen pas.
Maar morgen is er altijd tijdgebrek.
Agenda's heeft hij en zijn aktetas
Zit vol prognoses, tot de jongste dag,
Van opwinding beslaat zijn brillenglas
Als hij naar nog een gaatje zoeken mag.
Hij graast de toekomst…
Woordenschat
gedicht
3.0 met 30 stemmen 13.770 't Is wonderlijk om als een omnivoor
De woorden op te kunnen vissen uit
Een zelden aangesproken reservoir
van taal, een zwarte bron die zich ontsluit
Zodra je in haar mijnengang afdaalt.
Daar sluimert alles wat je moeder zei,
Daar zijn de woorden uit je jeugd verdwaald,
Daar is de taal nog nieuw en vogelvrij.
Wat wordt omhooggehaald gaat…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen 15.903 Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'
Ik had…
De kameel
gedicht
3.0 met 45 stemmen 18.669 De kameel heet wel
het schip van de woestijn,
daar kan ieder over meepraten
die op zo'n beest gezeten heeft.
Je zit hoog op een stoel
als het ware, je gaat
wel heen en weer, maar je voelt
je daarbij op je gemak,
terwijl in de diepte de
kop van het beest
gelijkmatig naar voren glijdt
als de boeg van een
roeiboot, met schokjes.
------…
KLANKBORD
gedicht
4.0 met 14 stemmen 5.893 Tegen het klankbord van de nacht
bewegen nog uw woorden.
Al wat gij hebt gezegd
is blijven leven in akkoorden,
die ik alleen in donker tref,
wanneer de stilten horen,
die tussen ons staan opgericht.…
tijden
gedicht
3.0 met 39 stemmen 12.732 Als men terugkomt is men een ander
denkt men terwijl men het huis sluit
het licht ingepakt de zomer verzegelt
het tuinhek prijst om zijn ijzer
deze slak op de drempel zal er nog zijn
de ijskast zal blaffen de hitte blaten
de hond zal zuchten en zijn sterven
hervatten als men terugkomt denkt men
-------------------------------------
uit:…
Slaapwandeling
gedicht
4.0 met 318 stemmen 55.445 Ik heb vannacht met u gewandeld
in de dove lanen van de slaap,
en nu het morgen is geworden
is er niets veranderd,
dan dat die twee, die in den nacht tesaam
volkomen bij elkander waren,
mij weer alleen gelaten hebben in den morgen,
en samen verder zijn gegaan.…
Staaltjes van IJdelheid
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.002 Nos poma natamus
Zo hopen dwaze paardenvijgen,
Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan,
In hun vermeet'le drekhoop-waan
Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen
En zweren dat ze uit zwemmen gaan,
Door al dat graad'loos bluffen slaan
Tot hoger glorie nog te stijgen,
Een eretitel te verkijgen,
En, recht met 's Landsheers bruiloft…
Een aap
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.928 Een aap,
Schoon kleiner dan een schaap,
Is echter een veel verstandiger knaap
En zou zich niet zo gemakkelijk laten scheren,
Als een schaap doet, in zijn wollen kleren.
Een aap is zeer amusant,
Vooral in zijn geboorteland,
En heeft in zijn jeugd veel grappiger manieren
Dan de meeste jongelui onder de dieren.
Het klimmen en klautren doet hij…
Het ijs
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.689 Het maagdlijk ijs is minder glad,
O jeugdlief, dan uw levenspad.…