inloggen

Gedichten over heelal

Laatst toegevoegde gedicht (nr. 41):

Zon en maan

Wat een geluiden, wat een oceanen!

Elke letter opent de verte.
Door op een knop te drukken,
Door aan een touw te trekken,
Door een handel over te halen.

Elke lettergreep opent de verte.
Met een donkere zucht uit de diepte,
Met een kameraadschappelijke lach van opzij,
Met een schrille kreet in de wolken.

Elk woord opent de verte
En ruikt de vruchten van geordende plantages
En ruikt cellulose en staal en triplex
En ruikt de inhoud van de tijd.

Wat een stiltes, wat een orkanen!

-------------------------------------
uit: 'Ook al is het niet zo', 1998.

Schrijver: Arjen Duinker
Inzender: hm, 2 september 2022


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 12.821

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)