inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.744):

Lichtval

Als ineens de zon de schaduwen
opzij veegt naar de verste hoeken van de
kamer, kijken we op maar zeggen niets.

Ik buig me naar het stof, neem af,
jij strekt een been om naar de keuken te gaan.
De richting staat elegant gecomponeerd
lichtval te verdragen.

Over de tafel hangt een gesprek.
We hebben het verlaten,
we bewegen ons nu schuchter door het huis,
de gevangenis van het schilderij ontwijkend.

Het is te mooi hier om waar
te zijn, we ontkennen dat - we leven nog.

------------------------------------------
uit: 'Alsof er iets gebeurt', 2000.

Schrijver: Mark Boog
Inzender: akdb, 13 februari 2022


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 17.382

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)