inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 887):

Barst

Uit een voorbijgaand raam
kiert vaag een naam
word ik geroepen?
Wie, denk ik,
woekerend met heden en verleden.

Terwijl een glazenwasser
stuurs rechtlijnig lapt,
ik onder ladders stap,
gloort onverwacht
jouw stem weer op

en snerpt. Het raam
versplintert barstens
tot de randen
Ik sta versteend en voel
opnieuw de splinters branden.

Schrijver: josephine banens, 27 februari 2006


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

4.0 met 134 stemmen aantal keer bekeken 20.220

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
karlijn
Datum:
6 maart 2010
Prachtig!
Naam:
Gigi
Datum:
10 december 2007
PRACHTIG, het heeft ziel en een kern.
mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)