inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 12):

De wereld in mijn hand

Langzaam breekt de zon door
wolken verdwijnen stuk voor stuk
Ik weet niet waarom of waarvoor
maar diep in me voel ik het geluk.

Een tevreden mens aan de zee
wandelend over het stille strand
Zorgen geef ik aan de wind mee
ik hou de wereld in mijn hand.

Ik heb niet veel meer nodig
alleen wat jij aan me geeft
Verdriet, het is overbodig
als jouw liefde warmte heeft.

Zwijgend, als ik naar de horizon tuur
streel ik je, streel ik zacht je gezicht
In mijn oude hart brandt het vuur
nog mooier dan een mooi gedicht.

Ik voel me zo heel rijk van binnen
jij bent dichtbij me, hier aan zee
Samen zullen we alles overwinnen
want wij blijven samen, met z’n twee.

Langzaam breekt de zon door
wolken verdwijnen stuk voor stuk
Ik weet niet waarom of waarvoor
maar diep in me voel ik het geluk.

Schrijver: Jos Witteman, 7 mei 2001


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 8.143

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)