De steenvis

Een zoekplaatje: ontdek de namaak-steen.
De rots die 't rotste lijkt, dat is de vis
die mediteert hoe stil en hard hij is.
Als je rotsvast gelooft, word je er een.

Met spons en alg begroeid, want die vernis
penseelt de zee. Zijn ogen ver uiteen.
Twee kachelruitjes, waar de vlam verdween,
oranje mica in de duisternis.

Een kleine steenvis heeft het nog niet door.
Met brede vinnen als toneelgordijnen
stijgt hij omhoog en daalt, valt stil, encore!

Wie uit zijn rol valt, heeft niet veel te eten
en ziet de toeschouwers gehaast verdwijnen.
O ja, ik ben een steen. Even vergeten.

---------------------------------------------
uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.

Biografie van deze schrijver

schutkleur overleven rol

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 66 stemmen 20.608