inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 955):

Het straatje

Wanneer je het straatje nog weet,
ga dan eens terug naar die middag
in het slapende hart van een zomer.

Je zult zien, er is heel weinig
veranderd, omlijst als het blijft
door die ene altijddurende tel.

Bijna niets. Onweer verstopt in
de lucht. Blad slap en donker.
Geen wiekslag. Geen klokslag.

Ongemerkt vertakt zich de tijd
tot vandaag. Trekt als een web
door bestoft licht over daken en

vrouwen, langs een hoofdje zonder
gezicht in de deur. Daar sta je
dan tegenover ons huis, warm en

verweerd. Jij, bijna onveranderd
in die ene tel op weg naar het
straatje, eeuwig vanmiddag.

----------------------------
uit: 'Antiek fluweel', 1997.

Schrijver: Paul Gellings
Inzender: kb, 20 juni 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 10.372

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)