Het straatje
Wanneer je het straatje nog weet,
ga dan eens terug naar die middag
in het slapende hart van een zomer.
Je zult zien, er is heel weinig
veranderd, omlijst als het blijft
door die ene altijddurende tel.
Bijna niets. Onweer verstopt in
de lucht. Blad slap en donker.
Geen wiekslag. Geen klokslag.
Ongemerkt vertakt zich de tijd
tot vandaag. Trekt als een web
door bestoft licht over daken en
vrouwen, langs een hoofdje zonder
gezicht in de deur. Daar sta je
dan tegenover ons huis, warm en
verweerd. Jij, bijna onveranderd
in die ene tel op weg naar het
straatje, eeuwig vanmiddag.
----------------------------
uit: 'Antiek fluweel', 1997.
Inzender: kb, 20 juni 2006
Geplaatst in de categorie: emoties