De onmacht van Michelangelo
De wind neemt happen van het gras.
Iemand legt bloemen op een onbemand graf.
Een wit kind wuift met een wijde arm
en begint stil te zingen.
Een reepje stof hangt omlaag
van de stomp van een tak.
De wind haalt zijn hand door het gras.
Tandeloze kam.
Een bij harpoeneert mijn arm
en verliest lijf en leven.
Zoals eenieder die tot in de kern
tracht door te dringen,
in de huid steken blijft.
Er is een steen die men niet vormen kan naar zijn hand.
-----------------------------------------------------
uit: 'Toendra', 2006
bekroond met de C. Buddingh-prijs voor debuutbundels.
Inzender: bj, 23 juni 2006
Geplaatst in de categorie: emoties