inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 987):

BYRON AAN HET GEVLEUGELDE PAARD

Ik walg van vrouwen die geletterd zijn
Mijn eerste huwelijksnacht; een ware ramp
Ik had een nachtmerrie, gilde, kreeg kramp
Pijn in mijn vrijheidsdrang en wilde wijn

Het eerste wat ik deed toen zij er was
Was kijken naar de beentjes van het wicht
Goddank, gelijke lengte, uit het zicht
En snel op zoek naar een die nooit iets las

Die mij mijn liefste zusje doet vergeten
Naar een die het verlangen wat verzacht
Want zeker is dat ik zal moeten vluchten

Nu mij mijn grote liefde wordt verweten
Vaarwel, bekrompen volk, dat mij veracht
Vaarwel en,Venice, na je brug der zuchten

Zou ik vergeefs in Griekenland mij meten
Met koorts en Shelley weerzien, ongeacht
Ons atheïsme

Schrijver: Anneke Haasnoot, 15 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.755

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Yur
Datum:
17 augustus 2006
Helaas heb ik Byron en Shelley nog niet helemaal gelezen, en ik ben ook nog nooit in Griekenland geweest. Maar dankzij dit gedicht kreeg ik wel een humoristisch vermoeden waar het over gaat. Klopt dat?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)