inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.005):

Over de balustrade

Vaak denk ik terug
aan het balkon
waarop we zo graag
zaten voor de thee
De mussen aten altijd
van de koekjes mee

Het huis is nu waar-
schijnlijk nog wel daar
ik ging er na de oorlog
niet meer heen
zie het soms in
een droom nog maar alleen

Wij dragen dan
geen gele ster
allen nog bij elkaar

Voor mijn raam in New York
is er ook een balkon
Het heeft geen bloemen-
rek voor op de rand
dient slechts als nood-
uitgang bij brand

Tegen de avond schijnt
daar soms bedeesd de zon

--------------------------
uit: 'Schoon Schip', 1993.

Schrijver: Margot H. de Hartog
Inzender: mb, 10 september 2006


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 5.165

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)