inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.026):

Lenteplicht

De dood in de pot is vertrokken
de waarnemingen nemen toe.
Ober! mag ik nog een keer hetzelfde?!
De ober zwijgt.

Overal om mij heen ligt de rottende herfst
en ik ben de lente.
Een roze jurk, bloemen in mijn oor
fiets ik door het dorre geblaarte.

Ik zou graag overal willen zijn
mijn bloemen-adem distribueren aan iedereen.
Men is tenslotte niet allemaal zo bedeeld
met bloemen in de herfst
van het leven
en dit soort dingen
dient men te delen.

---------------------------
uit: 'Men zegt liefde',2003

Schrijver: Sylvia Hubers
Inzender: tr, 7 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 8.370

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Meisje
Datum:
7 oktober 2006
Mijn moeder heeft kanker.
Ik vind dit gedicht erg raar, zulke dingen zijn nl. geen mooie dood.
Maar misschien omdat ik wat jonger ben,
snap ik de boodschap van dit gedicht niet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)