inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.266):

kruipend ben ik sneller

je komt zuchtend omhoog
uit de keel van de nacht
er is geen hemel meer
ik wacht

op het gillen
en vloeken en slaan
van boven
waar jij ook heen was gegaan

ijle gezichten
dicht tegen de wand
ik verbrand vast mijn kleren
gooi jou aan de kant

gegraai dan het zwijgen
onze grotten op slot
we houden ons vast
aan de rug van het lot


Zie ook: http://www.kunstrijden.tk

Schrijver: channanja, 14 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 9.505

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)