Gedichten

gedicht (nr. 4.848):

Vertrek

Een hondje rent over de kade.
Het moet een Portugees hondje zijn,
Dat daar over de kade rent,
Heen en terug en onzichtbaar, terwijl het kwispelt
Met zijn kleine bruine staart.
Onzichtbaar rent het hondje,
Onzichtbaar schiet het onder kranen door.
Dan springt het mee met een vorkheftruck,
Dan trippelt het langs containers die wachten
In het zilveren licht van de zon.
Dan blaft het hondje.
Het blaft tegen een man die staat te kijken,
Die ziet dat de verte aan het vertrekken is,
Dat de verte zich traag maar zeker verwijdert,
Dat de armen van de verte de kade loslaten
En verdwijnen in het rimpelloze water.

Maar het hondje op de kade blaft onhoorbaar.
De man draait zich om en loopt ergens heen.

--------------------------------------------
uit: 'Ook al is het niet zo', 1998.