inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.078):

Ik wacht bij haar

Ik wacht bij haar
en maak haar laken glad.

De grind die in haar adem brak
is van het nachtpad weggejaagd.

Ik ontzeg mij elke scharnier,

ik leg vertraagd mijn wanten af
en schik gevallen beelden

tot de droogte van haar slaap
mij weer in hoeken zet

en zij van ver haar lenden draait
en schaduw maakt uit draad die gloeit.

----------------------------------------------
uit: '21 dichters voor de 21e eeuw', 2005.

Schrijver: Peter Vermeersch
Inzender: so, 31 december 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 8.326

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)