inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.077):

Kersen

Kersen leggen op de kersen in een plastic tafelkleed:
een gesorteerde werkelijkheid
als lokaas voor

jij die alles enkel door elkaar verdraagt: kersenmar-
melade, ruggengraat als pitten uitgespuwd toevallig
in een rij op de aanrecht, krieken tussen de kersen

vertrekken je mond als ongesproken
Woorden moeten niet later iets willen worden. Niemand
vraagt het woord tafel wat wil je later - een tafel in allicht
een gedicht met jou er wijdbeens op of een werkelijke

lege tafel

-----------------------------------------------
uit: NRC Handelsblad, 17 maart 2006.

Schrijver: Ruth Lasters
Inzender: avdb, 18 januari 2007


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 7.049

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)