Gedichten

gedicht (nr. 1.099):

Er ontbreekt iets

Volle melk, hete aardappelen,
schroeiend vlees.
Meer! Erger! Waar is de slager?
Daar achter die bloedrode horizon.

Verlangend naar het theater van de slacht gingen we op
weg.

Maar het was te vermoeiend.
Geen van ons kwam aan.

en toen we stierven dachten we:
er ontbreekt iets. Dit
was niet wat we ons ervan hadden voorgesteld
en we zijn voor niets bang geweest.

Inmiddels waren we veranderd in bloemen:
hyacinten, madeliefjes, tulpen, seringen enzovoort,
enzovoort,
en we bloeiden
bokkig zwijgend en teleurgesteld.
Ja, we bloeiden genadeloos.

--------------------------------------
uit: 'Langzame nederlaag', 2002.