inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.139):

De Belgische Ardennen

Heel bemoedigend natuurlijk
al die therapeutische sparren:
de een begrijpt je, een ander
peinst met je mee, een derde
slaat wat takken om je heen
maar allemaal met dat sombere
smoelwerk. Alles druppelt,
druipt, snottert, wasemt, sopt.
Hout dat wil verzoenen, helen,
meeleeft, meewaait, maar vooral
meemiezert. Om de dooie
dood geen bouwvakkerspark waar
iedereen vrolijk luidruchtig
maar wat aanrotzooit. Nee,
hier introverte riviertjes,
survivalinspaninkjes, feedback-
uitspanninkjes. Intellectueel
woud - voertaal beschaafd Hollands -
onder een stop van eeuwige mist.
En overal creaturen die de door de
melancholie bevangen dichter uithangen.

-------------------------------------
uit: 'IJsbeerbestaan', 1999.

Schrijver: Victor Vroomkoning
Inzender: hvh, 23 april 2007


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 6.929

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
stefan
Datum:
23 april 2007
Email:
JM-1994hotmail.com
Liefdesgedichten luchten je op als je het leest.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)