inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.131):

Rimpel

Hij pakt zijn oude handen vast. Een rimpel naar de dood.
Nooit meer wordt hij groot. Nooit meer wacht zij om de hoek.
Ieder woord raakt zoek. Alles was, is waar gebleven? Wend
De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen.
Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want
Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood.

----------------------------
uit: 'Avond val', 1993.

Schrijver: Hans van de Waarsenburg
Inzender: ws, 25 april 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

2.5 met 19 stemmen aantal keer bekeken 9.082

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)