inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.131):

Spanrups

Een oog, een lus, een hoge rug,
dat onaanzienlijk takje vlees
dat lopend op zijn tenen stokt.

Een reuzenrad in miniatuur,
een viadukt, een ereboog,
zo vordert hij op weg naar groen.

Als iemand uit het midden leeft
dan hij, hij heft zijn lichaam op,
zijn houten huid kan op zijn kop

en op zijn achterbenen staan,
hij boogt op stilstand en hij hoopt
voor lijnrecht door te kunnen gaan.

------------------------------------------------
uit: 'Dierenalfabet, Het omliggend vee', 1978.

Schrijver: Chris van Geel
Inzender: jvdb, 26 april 2007


Geplaatst in de categorie: dieren

2.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 12.501

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)